Geodezja wyższa i astronomia - wykłady, GEODEZJA(1)(1)
Fragment dokumentu:
geodezja wyższa i astronomia - Wykłady
Wykłady III rok, 5 semestr.
Literatura uzupełniająca:
Temat: Geometria elipsoidy.
Dwa podstawowe zadania geodezji wyższej:
Wykonanie pomiaru i obliczeń na dużych powierzchniach.
Wykonanie pomiarów mających na celu wyznaczenie kształtu i wielkości bryły ziemskiej.
Dwa warunki do obliczeń powierzchni geoidy:
wybrana powierzchnia musi się dać przedstawić wzorami,
musi być bliska kształtu i wielkości do geoidy rzeczywistej.
Wyżej wymienione warunki spełnia geoida zerowa - jest powierzchnią odwzorowania w niwelacji precyzyjnej. Powstaje przez przedłużenie (teoretycznie) powierzchni mórz i oceanów w stanie spoczynku pod lądami. Jest to powierzchnia ekwipotencjalna, w pełni wyznaczona mechanicznie, ale matematycznie bardzo skomplikowana. Spełnia ona obydwa warunki.
Elipsoida trójosiowa - spełnia obydwa warunki, wzory są bardzo skomplikowane, ale wyniki są podane z dużą dokładnością, ma zastosowanie w zagadnieniach naukowo - budowlanych. W elipsoidzie trójosiowej południki są elipsami posiadającymi jedną wspólną oś, równiki i równoleżniki są elipsami podobnymi.
Następną powierzchnią odniesienia jest elipsoida obrotowa (dwuosiowa). Powstaje ona przez obrót elipsy dookoła krótszej półosi. Południki są elipsami przystającymi, wszystkie równoleżniki są kołami. Powierzchnia jest stosowana w praktyce (w obliczeniach).
Kula - stosuje się tę powierzchnię odniesienia przy mniejszej dokładności, np. przy kartografii małoskalowej.
Płaszczyzna - (stosowana przy opracowaniach geodezyjnych niedużych rozmiarów) - powinna być styczna do danego obszaru. W miarę oddalania się zniekształcenia rosną.
Elipsoida obrotowa (Dwuosiowa)
Punkty końcowe osi obrotu to bieguny, krzywe przecięcia powierzchni elipsy przystające o półosiach a i b. Koła, których powierzchnie są prostopadłe do osi obrotowej - równoleżniki. Są to wszystkie koła małe - oprócz jednego - równik (koło wielkie).
Wielkość i kształt charakteryzują wielkości takie, jak:
spłaszczenie na biegunach μ.
Wystarczy znać jedną półoś i spłaszczenie:
a = 6 378 245,000 m (duża półoś),
b = 6 356 863,019 m (mała półoś),
Współrzędne geograficzne i prostokątne
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Geodezja wyższa i astronomia wykładyGeodezja wyższa i astronomia wykładyGeodezja Wyższa i Astronomia Geodezyjna4Geodezja Wyższa i Astronomia Geodezyjna2Schreiber, Geodezja, rok 3, GWiAG, wyższa koła, wykłady wyższaGeodezja Wyższa i Astronomia Geodezyjna3Astronomia wyklad 6 ruch bieguna materialyAstronomia wyklad 7 ITRF ICRF materialyGeodezja Wyzsza SEM IV Wyklad 1Astronomiczna rachuba czasu, Studia, geodezja wyższa, egzaminastronomia2, Geodezja Wyższa(1)Astronomia, Geodezja Wyższa(1)Geodezja Wyzsza SEM IV Wyklad 6ściągi wyższa, ŚCIĄGA 12, REDUKCJE OBSERWACJI ASTRONOMICZNYCH I GEODEZYJNYCH NA GEOIDĘ I ELIPSOIDĘGeodezja Wyzsza SEM IV Wyklad 3więcej podobnych podstron