Politechnika Lubelska |
Laboratorium Podstaw Elektroniki |
||
w Lublinie |
Ćwiczenie: 1 |
||
Sztembis Paweł Woliński Marcin Żurek Marcin |
Semestr: IV |
Grupa: ED 4.3 |
Rok akademicki: 1999/00 |
Badanie charakterystyk tranzystora |
Data wykonania: 20.02.2000. |
Ocena: |
1.Wprowadzenie.
Celem ćwiczenia jest wyznaczanie charakterystyk statycznych tranzystora p-n-p w układzie WB i WE. Następnie określenie z otrzymanych charakterystyk mieszanych parametrów przyrostowych.
Badany jest tranzystor BC211 jest przeznaczony do pracy w układach małej mocy i niskich częstotliwości.
2.1. Wyznaczanie charakterystyk statycznych tranzystora w układzie WB.
Układ pomiarowy zawiera następujące przyrządy:2 miliamperomierze ME, 2 woltomierze ME i zasilacze prądu stałego, regulowane.
a) Wyznaczanie charakterystyki wejściowej IE=f(UEB) dla UCB=const.
UCB przyjmuje odpowiednio wartości 5V,8V i 9,9V.
UCB=9,9V |
UCB=8V |
UCB=5V |
|||
UEB[V] |
IE[mA] |
UEB[V] |
IE[mA] |
UEB[V] |
IE[mA] |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0,52 |
2 |
0,46 |
2 |
0,5 |
2 |
0,55 |
4 |
0,5 |
4 |
0,54 |
4 |
0,59 |
10 |
0,54 |
6 |
0,56 |
6 |
0,62 |
18 |
0,57 |
10 |
0,58 |
10 |
0,66 |
30 |
0,61 |
20 |
0,62 |
20 |
0,68 |
40 |
0,65 |
30 |
0,65 |
30 |
0,72 |
60 |
0,68 |
40 |
0,68 |
40 |
0,76 |
80 |
0,70 |
50 |
0,73 |
60 |
0,81 |
100 |
0,74 |
70 |
0,78 |
80 |
|
|
0,78 |
92 |
0,8 |
90 |
|
|
0,80 |
100 |
|
|
Otrzymana charakterystyka wejściowa tranzystora.
W charakterystyce tej można wyróżnić napięcie progowe Włączenia U(TO), poniżej którego prąd bazy jest bardzo mały. Wartość napięcia progowego wynosi w naszym przypadku około 0,52V, a więc jest to normalna wartość dla tranzystorów krzemowych.
Krzywa ta jest w istocie charakterystyką diody utworzonej przez złącze emiter-baza. Z charakterystyki tej można wyznaczyć rezystancję wejściową tranzystora:
b) Wyznaczanie charakterystyki przejściowej IC=f(IE) dla UCB=const.
UCB przyjmuje odpowiednio wartości 5V,8V i 9,9V.
UCB=9,9V |
UCB=8V |
UCB=5V |
|||
IC[mA] |
IE[mA] |
IC[mA] |
IE[mA] |
IC[mA] |
IE[mA] |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
1,8 |
2 |
1,8 |
2 |
2 |
2 |
3,6 |
4 |
3,8 |
4 |
4 |
4 |
10 |
10 |
6 |
6 |
6 |
6 |
18 |
18 |
10 |
10 |
10 |
10 |
30 |
30 |
20 |
20 |
20 |
20 |
40 |
40 |
30 |
30 |
30 |
30 |
60 |
60 |
40 |
40 |
40 |
40 |
80 |
80 |
50 |
50 |
60 |
60 |
98 |
100 |
70 |
70 |
80 |
80 |
|
|
90 |
92 |
90 |
90 |
|
|
98 |
100 |
|
|
Otrzymana charakterystyka przejściowa (prądowa) tranzystora.
Charakterystyka IC=f(IE) jest, jak widać, linią prostą na całej swej długości, można więc przyjąć, że prąd kolektora jest proporcjonalny do prądu emitera. Tranzystor pracuje więc w tym zakresie w zasadzie bez zniekształceń.
c) Wyznaczanie charakterystyki wyjściowej IC=f(UCB) dla IE=const.
IE przyjmuje odpowiednio wartości 20mA,40mA i 60mA.
IE=20mA |
IE=40mA |
IE=60mA |
|||
IC[mA] |
UCB[V] |
IC[mA] |
UCB[V] |
IC[mA] |
UCB[V] |
20 |
0 |
40 |
0 |
60 |
0 |
20 |
1,1 |
40 |
1 |
60 |
1 |
20 |
2 |
40 |
2 |
60 |
2 |
20 |
3 |
40 |
3 |
60 |
3 |
20 |
5 |
40 |
4 |
60 |
4 |
20 |
7 |
40 |
5 |
60 |
5 |
20 |
8 |
40 |
6 |
60 |
6 |
20 |
9 |
40 |
7 |
60 |
7 |
|
|
40 |
8 |
60 |
8 |
|
|
40 |
9 |
60 |
9 |
|
Otrzymana charakterystyka wyjściowa tranzystora.
Łatwo zauważyć, że prąd kolektora osiąga natychmiast prawie całą swoją wartość. Jest to spowodowane zjawiskiem nasycenia, a więc powyżej pewnego napięcia UCB wszystkie nośniki ładunku elektrycznego , pobudzone biorą udział w tworzeniu prądu kolektora.
Wyznaczanie charakterystyki oddziaływania wstecznego UEB=f(UCB) dla IE=const. IE przyjmuje odpowiednio wartości 20mA,40mA i 60mA.
IE=20mA |
IE=40mA |
IE=60mA |
|||
UCB[V] |
UEB[V] |
UCB[V] |
UEB[V] |
UCB[V] |
UEB[V] |
0 |
0,63 |
0 |
0,69 |
0 |
0,73 |
1,1 |
0,63 |
1 |
0,69 |
1 |
0,74 |
2 |
0,63 |
2 |
0,69 |
2 |
0,74 |
3 |
0,63 |
3 |
0,68 |
3 |
0,73 |
5 |
0,63 |
4 |
0,68 |
4 |
0,73 |
7 |
0,62 |
5 |
0,68 |
5 |
0,72 |
8 |
0,62 |
6 |
0,67 |
6 |
0,72 |
9 |
0,61 |
7 |
0,67 |
7 |
0,71 |
|
|
8 |
0,67 |
8 |
0,7 |
|
|
9 |
0,66 |
9 |
0,69 |
|
Otrzymana charakterystyka oddziaływania wstecznego.
Na wykresie widać, że napięcie emiter-baza nieznacznie się zmienia podczas dużych przyrostów napięcia kolektor-baza.
2.2. Przyrostowe parametry mieszane.
Impedancja wejściowa:
Współczynnik sprzężenia zwrotnego:
Współczynnik wzmocnienia prądowego:
Admitancja wyjściowa:
Obliczenia:
ΔUEB=0,04V
ΔUCB=2V
ΔIE=20mA
ΔIC=19,9mA
Z układu czterech rodzin charakterystyk odczytujemy przyrosty prądów i napięć w tranzystorze. Jeżeli chodzi o dokładność to w metodzie przyrostów jest ona niewielka, a więc parametry obliczone w ten sposób odbiegają od innych sposobów ich wyznaczenia, głównie z powodu małych nachyleń charakterystyk.
Mimo tego metoda przyrostów jest jednak często stosowana w praktyce, zwłaszcza, gdy pomiarów nie musi być duża. Metodę tę wykorzystują między innymi liczne próbniki tranzystorów i mierniki parametrów tranzystorów.
3.1. Wyznaczanie charakterystyk statycznych tranzystorów w układzie WE.
Układ pomiarowy w układzie WE.
Przyrządy pomiarowe jak w układzie WB, z wyjątkiem jednego miliamperomierza, który zastąpiono mikroamperomierzem.
a) Wyznaczanie charakterystyki wejściowych IB=f(UBE) dla UCE=const.
UCE przyjmuje odpowiednio wartości 5V,8V i 9,9V.
UCE=9,9V |
UCE=8V |
UCE=5V |
|||
UBE[V] |
IB[mA] |
UBE[V] |
IB[mA] |
UBE[V] |
IB[mA] |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0,47 |
0,02 |
0,45 |
0,02 |
0,45 |
0,02 |
0,51 |
0,04 |
0,5 |
0,04 |
0,5 |
0,04 |
0,55 |
0,1 |
0,54 |
0,08 |
0,52 |
0,06 |
0,58 |
0,2 |
0,56 |
0,14 |
0,54 |
0,1 |
0,61 |
0,3 |
0,58 |
0,2 |
0,58 |
0,2 |
0,62 |
0,4 |
0,6 |
0,3 |
0,6 |
0,3 |
0,64 |
0,5 |
0,62 |
0,4 |
0,62 |
0,4 |
0,65 |
0,6 |
0,64 |
0,5 |
0,65 |
0,5 |
0,66 |
0,7 |
0,65 |
0,6 |
0,66 |
0,6 |
0,68 |
0,8 |
0,68 |
0,7 |
0,67 |
0,7 |
0,69 |
1 |
0,68 |
0,8 |
0,69 |
0,8 |
|
|
0,7 |
1 |
0,72 |
1 |
W charakterystyce tej można wyróżnić napięcie progowe Włączenia U(TO), poniżej którego prąd bazy jest bardzo mały. Wartość napięcia progowego wynosi w naszym przypadku około 0,5V.
Krzywa ta jest w istocie charakterystyką diody utworzonej przez złącze emiter-baza. Z charakterystyki tej można wyznaczyć rezystancję wejściową tranzystora:
b) Wyznaczenie charakterystyk przejściowych IC=f(IB) dla UCE=const.
UCE przyjmuje odpowiednio wartości 5V,8V i 9,9V.
UCE=9,9V |
UCE=8V |
UCE=5V |
|||
IC[mA] |
IB[mA] |
IC[mA] |
IB[mA] |
IC[mA] |
IB[mA] |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0,02 |
0,02 |
0,02 |
0,02 |
0,02 |
0,02 |
1 |
0,04 |
1 |
0,04 |
0,04 |
1,8 |
4 |
0,1 |
4 |
0,08 |
0,06 |
2,2 |
11 |
0,2 |
7 |
0,14 |
0,1 |
4 |
18 |
0,3 |
10 |
0,2 |
0,2 |
10 |
25 |
0,4 |
17 |
0,3 |
0,3 |
16 |
31 |
0,5 |
24 |
0,4 |
0,4 |
23 |
40 |
0,6 |
31 |
0,5 |
0,5 |
30 |
48 |
0,7 |
38 |
0,6 |
0,6 |
36 |
56 |
0,8 |
47 |
0,7 |
0,7 |
44 |
74 |
1 |
55 |
0,8 |
0,8 |
52 |
|
|
72 |
1 |
1 |
66 |
|
Otrzymana charakterystyka przejściowa (prądowa) tranzystora.
Charakterystyka IC=f(IB) jest, jak widać, linią prostą na całej swej długości, można więc przyjąć, że prąd kolektora jest proporcjonalny do prądu bazy. Tranzystor pracuje więc w tym zakresie w zasadzie bez zniekształceń.
Podobnie jak w układzie WB.
c) Wyznaczanie charakterystyki wyjściowej IC=f(UCE) dla IB=const.
IB przyjmuje odpowiednio wartości 0,2mA, 0,4mA i 0,6mA.
IB=0,20mA |
IB=0,40mA |
IB=0,60mA |
|||
IC[mA] |
UCE[V] |
IC[mA] |
UCE[V] |
IC[mA] |
UCE[V] |
0 |
0,017 |
0 |
0,017 |
0 |
0,016 |
1 |
0,05 |
1 |
0,03 |
0 |
0,02 |
2 |
0,07 |
2 |
0,05 |
1 |
0,03 |
2,5 |
0,089 |
3,5 |
0,07 |
2 |
0,05 |
4 |
0,1 |
5,5 |
0,09 |
6 |
0,07 |
6 |
0,14 |
8 |
0,11 |
8 |
0,09 |
8 |
0,2 |
12,5 |
0,14 |
12 |
0,11 |
9 |
0,4 |
18 |
0,2 |
18 |
0,14 |
10 |
1 |
20 |
0,4 |
25 |
0,18 |
|
|
21 |
1 |
32 |
0,3 |
|
|
22 |
5 |
33 |
1 |
|
|
|
|
34 |
5 |
|
Otrzymana charakterystyka wyjściowa tranzystora.
Łatwo zauważyć, że prąd kolektora osiąga natychmiast prawie całą swoją wartość. Jest to spowodowane zjawiskiem nasycenia, a więc powyżej pewnego napięcia UCB wszystkie nośniki ładunku elektrycznego , pobudzone biorą udział w tworzeniu prądu kolektora. Z charakterystyki można również wyznaczyć rezystancję wyjściową tranzystora:
d) Wyznaczanie charakterystyk oddziaływania wstecznego UBE=f(UCE) dla IB=const.
IE przyjmuje odpowiednio wartości 0,2mA, 0,4mA i 0,6mA.
IB=0,2mA |
IB=0,4mA |
IB=0,6mA |
|||||
UCE[V] |
UBE[V] |
UCE[V] |
UBE[V] |
UCE[V] |
UBE[V] |
||
0,017 |
0,49 |
0,017 |
0,55 |
0,016 |
0,58 |
||
0,05 |
0,53 |
0,03 |
0,56 |
0,02 |
0,59 |
||
0,07 |
0,54 |
0,05 |
0,57 |
0,03 |
0,6 |
||
0,089 |
0,56 |
0,07 |
0,59 |
0,05 |
0,61 |
||
0,1 |
0,56 |
0,09 |
0,6 |
0,07 |
0,62 |
||
0,14 |
0,58 |
0,11 |
0,61 |
0,09 |
0,63 |
||
0,2 |
0,59 |
0,14 |
0,62 |
0,11 |
0,64 |
||
0,4 |
0,59 |
0,2 |
0,63 |
0,14 |
0,66 |
||
1 |
0,59 |
0,4 |
0,63 |
0,18 |
0,67 |
||
|
|
1 |
0,64 |
0,3 |
0,67 |
||
|
|
5 |
0,64 |
1 |
0,67 |
||
|
|
|
|
5 |
0,67 |
||
|
5 |
Otrzymana charakterystyka oddziaływania wstecznego.
Na wykresie widać, że napięcie baza-emiter nieznacznie się zmienia podczas dużych przyrostów napięcia kolektor-baza.
3.2. Przyrostowe parametry mieszane.
Impedancja wejściowa:
Współczynnik sprzężenia zwrotnego:
Współczynnik wzmocnienia prądowego:
Admitancja wyjściowa:
Obliczenia:
ΔUBE=0,025V
ΔUCE=10,925V
ΔIB=0,17mA
ΔIC=11,8mA
W obliczeniach zostały przyjęte pewne przybliżenia w związku z błędami odczytu z wykresów jak i też z mierników mającymi duży wpływ na dokładność pomiarów.
WNIOSKI
Na podstawie otrzymanych charakterystyk statycznych tranzystora w układzie WE i WB możemy wysnuć następujące różnice między nimi:
charakterystyki wejściowe:
przede wszystkim łatwo zauważyć, że prądy wejściowe znacznie różnią się wartościami (prąd bazy w układzie WE jest znacznie mniejszy od prądu emitera w układzie WB )
w układzie WE napięcie baza-emiter pojawia się przy zerowym prądzie bazy i pojawia się nagle, skokowo natomiast w układzie WB napięcie emiter-baza narasta powoli w pewnej proporcji do prądu emitera, aż do osiągnięcia wartości progowej. Wartości progowe napięć emiter-baza i baza-emiter są sobie w przybliżeniu równe.
charakterystyki przejściowe:
dla układu WE bardzo mały prąd bazy jest liniowo proporcjonalny do prądu kolektora w związku możemy stwierdzić, że małym prądem bazy możemy sterować dużo większy prąd kolektora
w układzie WE widać większe różnice między wykresami dla różnych wartości stałej napięcia kolektor-emiter.
charakterystyki wyjściowe:
tutaj widać przede wszystkim różnice nachylenia obu rodzin charakterystyk do obu osi. Charakterystyka w układzie WB jest równoległa do osi napięcia kolektor-baza, a prąd kolektora wzrasta bardzo skokowo co świadczy o szybkim nasyceniu tranzystora
w układzie WE pojawia się stosunkowo duży prąd kolektora dla bardzo małych prądów bazy
charakterystyki oddziaływania wstecznego:
w układzie WE charakterystyka jest równoległa do napięcia kolektor-emiter
w układzie WB napięcie emiter-baz nieznacznie zmniejsza się przy wzroście napięcia kolektor-baza,gdy w układzie WE napięcie baza-kolektor osiąga bardziej wartość stałą przy wzroście napięcia kolektor-emiter.
Układ WE daje duże wzmocnienie zarówno prądowe jak i napięciowe, a więc co za tym idzie duże wzmocnienie mocy. Napięcie wyjściowe w układzie WE jest odwrócone w fazie o 180 w stosunku do napięcia wejściowego. Rezystancja wejściowa WE jest rzędu kilkuset omów, a wyjściowa wynosi wynosi kilkadziesiąt kiloomów. Układ ten pobiera moc w obwodzie wejściowym. Odznacza się większym wzmocnieniem niż inne układy.
Układ WB charakteryzuje się dużym wzmocnieniem prądowym i dużym wzmocnieniem napięciowym.
Podsumowując układ WE posiada lepsze parametry i dlatego znajduje największe zastosowanie w praktyce.