1.GARBNIKI

Związki wielkocząsteczkowe powstałe w wyniku kondesacji kwasu galusowego i glukozy. Używamy ich do:

- kąpieli p/potnych

-produkcji mydeł leczniczych

-szamponów p/łupieżowych, p/łojotokowych

-p/trądzikowych maseczek kosmetycznych

-w balsamach do masaży ujędrnajacych

W kosmetyce zastosowanie znalazła tanina (C76H52O46), poszczególne jej gatunki mogą się różnić między sobą ilością reszt kwasu galusowego lub jego pochodnych estrykujących glukozę.

Tanina ze względu na polifenolową strukturę dobrze rozpuszcza się w wodzie, a dzięki jej właściwościom posiada zdolność ścinania i strącania białek z roztworów oraz hamowania krwawień poprzez aglutynację krwinek czerwonych.

Zastosowanie taniny w kosmetyce:

- składnik preparatów przeciw nadmiernemu poceniu się,

- składnik preparatów używanych w przypadkach oparzeń słonecznych oraz odmrożeń (związane z jej właściwościami przeciwzapalnymi - prowadzi do wytworzenia na powierzchni podrażnionej skóry powłoki ochronnej w formie skoagulowanego białka. W obrębie utworzonej powłoki naczynia krwionośne kurczą się, co zmniejsza wysięki i ogranicza obszar objęty ogniskiem zapalnym).

2. ZWIĄZKI FLAWONOWE NAJCZĘŚCIEJ STOSOWANE W KOSMETYCE

Flawony są barwnikami żółtymi. Występują najczęściej w soku komórkowym kwiatów i liści jako glikozydy lub wolne glikony. Największe znaczenie mają:

- kwercetyna

- rutyna

- kemferol

- diosmina

W kosmetykach bioflawonoidy stosowane są w kremach anti-aging, odżywczych, w trądziku zwykłym lub różowatym oraz w celu zmniejszenia negatywnych skutków nadmiernego opalania się.

3.SAPONINY

Są to roślinne glikozydy steroidowe lub trójterpenowe, są naturalnymi tensydami-obniżają napięcie powierzchniowe, co powoduje wytwarzanie obfitej piany.

Saponiny występują najczęściej w skórce łodyg i owoców oraz w korzeniach, m.in. takich roślin jak:
zapian (mydleniec)
mydlnica lekarska (w korzeniach)
łyszczec (w korzeniach u kilku gatunków)
nagietek lekarski
kasztanowiec zwyczajny
naparstnica
winorośl
oliwki
żeń-szeń
soja
jukka
aloes
komosa ryżowa

Zastosowanie:

-detergenty używane do produkcji szamponów, płynów do kąpieli, past do zębów

-nadają się do delikatnego oczyszczania skóry wrażliwej, starzejącej się

-stosowane do kuracji odchudzającej:kąpieli i kremów

-mają działanie p/zapalne, p/obrzękowe, uszczelniające naczynia krwionośne, p/grzybicze, p/bakteryjne

4.SUBSTANCJE AKTYWNE W GLONACH

-mikroelementy(Ca, J, Br, Fe, Co, Mg, Cu, Zn, Mn)

-witaminy(A, B1, B2, B5, B6, B12, D, H, K)

-aminokwasy(alanina, asparagina, arginina, glicyna, lizyna, prolina)

-lipidy zawarte w glonach zawirają wysokonienasycone kwasy tłuszczowe

-wielocukry(polisacharydy)

Karageniany

Mukopolisacharydy

Kwas alginowy

Fukoidyna i laminaryna

Agar-agar

Cukrowiec mannit

-enzymy

-alkohole(mannitol, sorbitol)

-polifenole

-flawonoidy(luteina)

-fitohormony

-filtry chroniące przed promieniowaniem UV

-beta-hydroksykwasy

-pigmenty

-fikobiliny

-sole mineralne(Na, K, Cl)

-śluzy

5)ANTOCYJANY

SĄ ZŁOŻONE Z TAKICH KOMPONENTÓW JAK: MALWIDOL, DELFINIDOL, CYJANIDOL, PETUNIDOL, ZWIĄZANYCH Z CZĄSTECZKĄ CUKRU: GLUKOZĄ, GALAKTOZĄ, RAMNOZĄ, KSYLOZĄ. SĄ TO CZĄSTECZKI WYBITNIE UTALENTOWANE, KTÓRE TWORZĄ KOLOROWE BARWNIKI, CZERWONE W ŚRODOWISKU KWAŚNYM, NIEBIESKIE W ZASADOWYM. ANTOCYJANY MAJĄ WŁAŚCIWOŚCI WITAMINY P, PONIEWAŻ USZCZELNIAJĄ NACZYNIA WŁOSOWATE I ZMNIEJSZAJĄ ICH PRZEPUSZCZALNOŚC.

6.AZULENY

TO TERPENOWE WĘGLOWODORY DWUPIERŚCIENIOWE WCHODŹĄCE W SKŁAD NIEKTÓRYCH OLEJKÓW LOTNYCH. OTRZYMYWANE NA SKUTEK DESTYLACJI BEZBARWNYCH ZWIĄZKÓW TZW. SESKWITERPENOWYCH WYSTĘPUJĄCYCH W OLEJKACH ETERYCZNYCH. NAJBARDZIEJ ZNANYM AZULENEM JEST CHAMAZULEN. AZULENY SĄ STOSOWANE MIEJSCOWO W PRZYPADKACH OPARZEŃ SŁONECZNYCH, ŚWIĄDU POKRZYWKI, STANÓW ROPNYCH, TRUDNO GOJĄCYCH SIĘ RAN. AZULENY OTRZYMUJE SIĘ np z : RUMIANKU POSPOLITEGO, KRWAWNIKA POSPOLITEGO, KŁĄCZA TATARAKU.

9.Pozyskiwanie olejków eterycznych

Istnieje kilka sposobów pozyskiwania olejków eterycznych:

• Destylacja z parą wodną całych roślin lub ich części. Produktem ubocznym tej metody są hydrolaty, które zawierają rozpuszczalne w wodzie części składowe rośliny i ok. 0,5-1% olejku eterycznego.

• Tłoczenie na zimno (np. ze skórek owoców cytrusowych) poprzez które otrzymuje się nie tylko olejek eteryczny, ale i zawarte w skórce woski. Tego typu olejki nazywane są esencjami.

• Wyciąg (ekstrakcja) wraz z rozpuszczalnikiem jest metodą stosowaną często przy żywicach i kwiatach nie dających się pozyskać poprzez destylację. Żywica mieszana jest z rozpuszczalnikiem, pod wpływem ciepła ekstrahowana i filtrowana. Otrzymana mieszanina jest destylowana w celu usunięcia rozpuszczalnika (śladowe jego ilości mogą jednak pozostać). Powstała substancja nosi nazwę resinoid.
  Podobnie postępuje się przy kwiatach. Mieszane są w rozpuszczalniku, poprzez ciepło ekstrahowane i destylowane, wynikiem czego jest barwna, pachnąca pasta zwana concréte. Następnie concréte mieszana jest z alkoholem, ogrzewana i filtrowana. Poprzez drugą destylację zostaje usunięty alkohol, otrzymany produkt to absolut.

• Enfleurage to metoda, która jest najbardziej pracochłonną metodą pozyskiwania olejku eterycznego. Płyty szklane pokryte cienko tłuszczem (używany do tego celu jest tłuszcz wieprzowy lub wołowy) wykłada się kwiatami. Po ok. 12 godzinach kwiaty zostają usunięte, a ich miejsce zastępują nowe, świeże. Ta czynność powtarzana jest do 36 razy. Następnie z owej pomady, poprzez użycie alkoholu, zostają uwolnione substancje aromatyczne. W końcowej fazie alkohol jest odparowywany.
  Tego typu olejek robiony jest ręcznie, dlatego też jego produkcja jest bardzo droga (w obecnych czasach rzadko praktykowana).

aż pięciu ton płatków ze świeżo rozkwitłych kwiatów zebranych ręcznie (najwyżej cenionym przez światowych producentów perfum jest atar - olejek pozyskiwany z gatunku róż rosnących tylko w Rumunii), a 1 kg olejku jaśminowego wymaga zerwania tuż przed wschodem słońca około 10 milionów kwiatów jaśminu.

10. FITOSTEROLE

Fitosterole (sterole roślinne) są to związki głównie małocząsteczkowe hamujące wzrost mikroorganizmów chorobotwórczych. Dzialają przeciwbakteryjnie, przeciwwirusowo, przeciwgrzybiczo. Wystepują w takich roślinach jak: pokrzywa, babka zwyczajna, chmiel, jalowiec, kocanka, glistnik jaskółcze ziele.

Przypominają budową cholesterol,są składnikami błon komórek roślinnych. Budowa wymienionych związków najbardziej przypomina cholesterol i dzięki temu mają one duże znaczenie w żywieniu. Właśnie to podobieństwo powoduje, że w jelitach, gdzie następuje wchłanianie cholesterolu, fitosterole łączą się z receptorami komórek jelitowych i blokują w ten sposób wchłanianie cholesterolu. Większa część cholesterolu zostaje wydalona z ustroju i zmniejsza się jego stężenie we krwi.

Zawartość fitosteroli w produktach spożywczych jest bardzo niska, głównymi źródłami tych związków są oleje roślinne, rośliny strączkowe, sezam i słonecznik. Dobrym źródłem są również płatki zbożowe i pieczywo z mąk gruboziarnistych.

Mają właściwości wzmacniające barierę naskórkową, hamujące utratę wody, działające ochronnie i nawilżające. Wykazują silne działanie przeciwzapalne, regenerujące i kojące, przeciwalergiczne i immunostymulujące.

Pojawiają się w kosmetykach przeznaczonych do cery suchej.

11. Fotoodmładzajace działanie witaminy C

witamina C ma ogromne znaczenie dla organizmu. Przede wszystkim wpływa na wytwarzanie i zachowywanie kolagenu, z którego jest produkowana tkanka łączna. Nazwa tej tkanki pochodzi od roli, jaką odgrywa ona w naszym organizmie, gdyż łączy różne komórki, ma wpływ na zachowywanie przez nie kształtu i sprawne funkcjonowanie. Kolagen znajduje się w kościach (także w kręgach kręgosłupa), rogówce oka, zębach, ścięgnach, mięśniach, stawach, skórze i naczyniach krwionośnych. Obecność kolagenu, a więc pośrednio witaminy C, ułatwia gojenie się ran, złamań, hamuje tworzenie się sińców, powstawanie krwotoków i krwawień dziąseł. Dzięki niej zdrowe komórki stają się odporne na zakażenia i uszkodzenia.

Docenia się więc oddziaływanie witaminy C na podnoszenie odporności organizmu na choroby, szczególnie w okresach przeciążenia fizycznego. Wprawdzie nie zapobiega ona bezpośrednio infekcjom, ale może skrócić czas trwania zaziębienia czy zakażenia. Dzieje się tak dzięki temu, że witamina C aktywizuje nasz system immunologiczny, czyli pobudza wzrost i sprawność komórek odpornościowych typu T i B oraz innych białych ciałek krwi, które zwalczają atakujące nas mikroorganizmy. Wzrasta wtedy również ilość interferonu, który reguluje system immunologiczny i ma działanie antywirusowe. Związek ten, powstały pod wpływem wirusa w monocytach znajdujących się we krwi, wydostaje się z nich i hamuje rozwój wirusa w innych komórkach

12. Wpływ dymu tytoniowego na karcynogenezę oraz procesy starzenia się skóry


Nikotyna oraz całe spektrum toksycznych substancji zawartych w dymie tytoniowym wywierają niekorzystny wpływ na narządy wewnętrzne i skórę. Pierwsze objawy nałogowego palenia, takie jak zażółcenie paznokci, palców czy melanoza błon śluzowych palaczy, widoczne są właśnie na skórze i błonach śluzowych. Palenie tytoniu sprzyja powstawaniu w obrębie skóry i błon śluzowych zmian stanowiących tzw. stany przedrakowe. Dobrze udokumentowana jest także rola karcynogenów zawartych w dymie papierosowym w procesie nowotworzenia w obrębie skóry, zwłaszcza jeśli chodzi o raka kolczystokomórkowego i nowotwory narządów płciowych, zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn.
Oprócz promieniowania UV, palenie tytoniu jest głównym czynnikiem przyspieszającym procesy starzenia się skóry i tworzenie się zmarszczek.

13) WPŁYW ESTROGENOW NA SKORE

ESTROGENY- występują na skorze twarzy,okolicach narzadów płciowych,i konczyn dolnych.Estrogeny działaja na wszystkie warstwy skory,wydzielane przez jajniki ale tez przez kore nadnerczy.W naskorku wpływaja na procesy proliferacyjne i roznicowanie keratynocytow,pobudzaja fibroblasty do produkcij kolagenu , wpływaja na zabarwienie skory,na poziom nawilżenia naskórka,na ilość wydzielanego serum,przyczyniając się do zabezpieczenia skory przed utrata wody.

14.Wpływ menopauzy na zmiany w obrębie skóry:

Zaburzenia hormonalne mają wpływ na zmiany w całym organizmie, nie wyłączając skóry. Na naturalne starzenie się skóry mają wpływ czynniki genetyczne, hormonalne i środowiskowe, jedną z najważniejszych przyczyn chronologicznego, czyli naturalnego starzenia się skóry ma wpływ okres menopauzy, kiedy dochodzi do dysfunkcji gruczołów wydzielania wewnętrznego. Dowodem na hormonozależność skóry może być zjawisko nagromadzenia się estrogenów w warstwie podstawnej naskórka

W obrębie skóry stwierdza się obecność licznych receptorów dla estrogenów, progesteronu oraz androgenów. Poza nimi wpływ na skórę mają również hormon wzrostu, melatonina oraz dehydroepiandrosteron. Łącznie z hormonami płciowymi tworzą one grupę tzw. hormonów juwenilnych, czyli opóźniających procesy starzenia organizmu . Spada poziom estrogenu, co nasila fizjologiczne zmiany w organizmie i przyśpiesza starzenie się skóry, staje się ona mniej elastyczna, towarzyszy jej suchość i bladość. Estrogen ma zdolność regeneracyjnego pobudzania warstwy rogowej naskórka, dlatego utrzymywanie prawidłowego poziomu hormonu jest ważne.

. Estrogeny mają również wpływ na powstawanie ciałek lamelarnych, które są częściami składowymi lipidowego płaszcza ochronnego naskórka. Należy jednak pamiętać, że przebieg zmian w skórze jest indywidualny dla każdej kobiety.

W momencie spadku poziomu hormonów płciowych w skórze pojawiają się niekorzystne zmiany, zwłaszcza na twarzy. Obserwuje się je zarówno w naskórku, jak i skórze właściwej.

W wyniku spadku poziomu hormonów w naskórku dochodzi do spowolnienia podziału komórek, następuje również ścieńczenie jego warstw. Redukcja gruczołów potowych i łojowych przyczynia się do odwodnienia naskórka, a także uszkodzenia bariery lipidowej naskórka. Istotny jest fakt, że zmiany te nie dotyczą warstwy rogowej, liczba komórek, ani jej grubość nie ulega zmianie, jest to bardzo ważne ze względu na pełnione funkcje tej warstwy.

W skórze właściwej szczególnie widoczne są zmiany dotyczące budowy włókien kolagenowych. Włókna te ulegają degeneracji, stają się sztywniejsze, maleje ich gęstość ułożenia w skórze (Montagna W., Carlisie K). Według Brincata, gęstość kolagenu w skórze spada średnio o 2 % rocznie, zwłaszcza w pierwszych latach okresu postmenopauzalnego. Zauważalne są również zmiany w obrębie włókien elastycznych oraz zmniejszenie kwasu hialuronowego, przez co skóra właściwa traci swoje nawilżenie. W obrębie naczyń włosowatych dochodzi do pogrubienia ścian oraz zmniejszenie ich ogólnej liczby.

Braki hormonalne mają niekorzystny wpływ zarówno na powierzchnię skóry, jak i na głębsze warstwy skóry właściwej. Żeńskie hormony wpływają na proces powstawania nowych naczyń włosowatych, a one zaś zaopatrują wierzchnią powłokę ciała w substancje budulcowe, odżywcze oraz tlen. Jeśli stężenie ich zmniejsza się jakość substancji odżywczych pogarsza się. Spada także aktywność fibroblastów, a następstwem tego są nasilające się zmiany zwyrodnieniowe, zanik tkanek strukturalnych oraz dochodzi do redukowania się tkanki tłuszczowej. Podczas procesu zwyrodnień włókien elastylowych - mają one wpływ na sprężystość skóry - zmniejszeniu ulegają włókna kolagenowe, a od nich zależą właściwości regeneracyjne skóry.

Skóra, która traci swoją elastyczność jest narażona na urazy mechaniczne, pogłębiające się naturalne linie (np. zmarszczki mimiczne) oraz bruzdy skórne. Zaburzona gospodarka hormonalna powoduje uwydatnienie się istniejących zmarszczek, jak i wpływa na pojawianie się nowych. Na starzenie się skóry mają także wpływ uwarunkowania genetyczne, u jednych proces przebiega szybciej, a u innych wolniej. Oprócz hormonów na pojawianie się nowych zmarszczek oraz wyrazistość już istniejących powoduje mniejsza ilość wody w skórze. Nieodłączny związek z zawartością wody w skórze ma kwas hialuronowy, którego ilość ulega gwałtownemu spadkowi podczas menopauzy, a to ma związek z syntezą tego związku poprzez żeńskie hormony płciowe. Kwas hialuronowy jest wykorzystywany w dermatologii estetycznej, dzięki niemu przywraca się skórze zdrowy i młody wygląd.

Niedobór żeńskich hormonów płciowych ma ważny wpływ na stan fizjologiczny skóry. Kiedy stężenie estrogenów i progesterony jest niskie może dojść do zaburzeń naczynioruchowych. Są to charakterystyczne objawy menopauzy, czyli uderzenia gorąca, zlewne poty. Wówczas gdy skóra nie jest dobrze ukrwiona jej dotlenienie też nie jest na najwyższym poziomie, skutkuje to zaburzeniem płaszcza lipidowego skóry, stąd jej suchość (suchość pojawia się również w narządach płciowych, błonach śluzowych jamy ustnej) oraz pogłębianie oraz powstawanie nowych zmarszczek.

W trakcie menopauzy skóra i błony śluzowe są bardziej podatne na zakażenia, a ich leczenie znacznie się wydłuża. Wzrasta ryzyko zachorowania na nowotwór skóry, gdyż skóra traci swoje właściwości ochronne, tak więc kumulują się w niej niekorzystne działania promieni UV.

15)WPŁYW GLIKOKORTYKOIDOW NA POWSTAWANIE ROZSTEPOW

Działaja głownie na fibroblasty zaburzając ich funkcjonowanie co objawia się następująco:

-zmniejszone wytwarzanie kolagenu elastyny i proteoglikanow

-czesciowe zahamowanie syntezy kw hialuronowego i siarczanu chandroityny

-powstanie zmienionych białek (scienczenie naskórka)

16)ZMIANY KLINICZNE I HISTOLOGICZNE ROZSTĘPOW

Obraz zmienia się w zależności od fazy ich rozwoju .We wczesnej fazie obserwujemy w skorze właściwej obrzek,oraz nacieki z limfocytow wokół naczyn.Nastepnie widoczne jest scienczenie naskórka,postępujące wygładzenie granicy skorno-naskorkowej,zanik mieszkow włosowych,i elementow wydzielniczych.W pozniejszym okresie zmniejszenie grubości i degradacji tkanki łacznej skory właściwej ,zmniejszenie liczby włókien tkanki łacznej,głownie elastycznych,mniej kolagenowych.W koncowej fazie wzrost liczby włókien elastylowych.

17.ZABIEGI Z ZAKRESU KOSMETOLOGII I MEDYCYNY ESTETYCZNEJ POPRAWIAJĄCE WYGLĄD SKÓRY Z ROZSTĘPAMI.

Rozstępy to przebiegające równolegle, wrzecionowate pasma ścieńczałej, pomarszczonej skóry, początkowo wyniosłe, obrzękowe, następnie ulegające zanikowi.
Rozstępy tworzą się na poziomie skóry właściwej, a ich powstawanie wiąże się z upośledzeniem fibroblastów czyli komórek odpowiedzialnych za produkcję 2 rodzajów białek: kolagenu i elastyny. Białka te mają postać włókienkowatą, tworząc uporządkowaną sieć i nadając skórze elastyczność, jędrność, sprężystość oraz odpowiednie napięcie.

Leczenie:

Fraxel laser

To najnowszej generacji system laserowy do regeneracji i odmładzania skóry. Fraxel laser nie naświetla jednorodnie powierzchni skóry ale „dziurkuje” ja tysiącami mikroskopijnych laserowych „igieł”. Powstają fragmentaryczne mikroskopowe uszkodzenia skóry, spowodowane podgrzaniem tkanek. Impulsy lasera wnikają w skórę w odpowiedniej odległości tak, by nie powodować oparzenia ale skutecznie pobudzić skórę właściwą do regeneracji.

Peeling chemiczny z użyciem kwasu glikolowego

Kwas glikolowy, w niskich koncentracjach zmniejsza kohezję korneocytów, zmniejszając grubość warsty rogowej. W dużych stężeniach natomiast powoduje oderwanie się keratynocytów i epidermolizę, stymuluje produkcję nowych komórek naskórka i syntezę włókien kolagenowych w warstwie powierzchniowej skóry właściwej. Dlatego w powtarzanych terapiach powoduje zgrubienie skóry właściwej i naskórka.

Mikrodermabrazja

Regeneruje i uelastycznia skórę, pobudza krążenie, pobudza produkcję kolagenu i elastyny, polega na mechanicznym złuszczaniu warstw naskórka, który ściera i wysysa starte komórki. Można łączyć z peelingiem kwasem glikolowym lub TCA.

Mezoterapia igłowa lub bezigłowa

Wstrzykiwanie do uszkodzonych tkanek specjalnie opracowanych koktajli z różnych substancji w celu indukowania odpowiedzi fibroblastycznej w skórze właściwej z regeneracją kolagenu. Można łączyć z peelingiem kwasem glikolowym. Zastrzyki wykonywane są w odległości 0,5 cm-1,5 cm. Zabieg jest niemal bezbolesny, gdyż igła dociera tylko do tkanki tłuszczowej. Zwykle co 10-14 dni, 4-5 zabiegów

Cryolift - zabieg łączy metodę krioterapii (leczenia zimnem) z intensywnym odżywieniem skóry. Do zabiegu lekarz wykorzystuje specjalny aparat Cryolift z głowicą emitującą zimno o temperaturze -15°C. Najpierw nakłada na skórę żel - jest to mieszanka witamin, minerałów, aminokwasów, kwasu nukleinowego - a potem przesuwa po skórze końcówkę urządzenia. Żel stymuluje regenerację skóry i pobudza fi broblasty do produkcji kolagenu, a bardzo niska temperatura sprawia, że preparat jest lepiej wchłaniany. Szybkie oziębienie skóry wywołuje tzw. paradoksalny skurcz naczyń - naczynka krwionośne najpierw gwałtownie się kurczą, by po chwili rozkurczyć się. To poprawia mikrokrążenie w skórze i ułatwia wchłanianie się składników aktywnych preparatu.

TMT system - to zabieg z użyciem najnowszej technologii. Opiera się na zjawisku elektroforoporacji, czyli oddziaływania impulsami elektrycznymi na błonę komórkową skóry i zwiększania w ten sposób jej przepuszczalności. Podczas zabiegu lekarz wykorzystuje aparat TMT, generujący dwa rodzaje prądu: szybkozmienny i stały o bardzo niskim natężeniu, oraz ampułkę preparatu z substancjami leczniczymi.Pod wpływem impulsów elektrycznych zawarte w ampułce składniki pielęgnacyjne przenikają nawet do 2,5 mm w głąb skóry, regenerują włókna kolagenu, spłycają rozstępy. Zalecana jest seria 10 zabiegów, które są wykonywane 2 razy w tygodniu.

• Inne metody

Leczenie farmakologiczne - retinoidy (tretinoina - np. Retin A) - powodują normalizację procesów rogowacenia, wpływ na procesy zapalne w skórze, zapobiegają degradacji kolagenu, stymulują fibroblasty do synyezy kolagenu,
Dermabrazja - wykorzystuje urządzenie podobne do wiertła dentystycznego. Wirująca głowica aparatu pokryta jest drobnymi, ostrymi elementami ścierającymi powierzchnię skóry.
Lasery - barwnikowy, miedziowy, IPL CO2 - zabieg polega na złuszczaniu naskórka przez podgrzanie i odpreparowanie warstw naskórka. Wymaga kilkudniowej rekonwalescencji, ponieważ powstała rana jest bolesna, zaczerwieniona , obrzęknięta i pokryta strupem.
Chirurgiczne wycięcie rozstępów - jedyna terapia definitywna to operacja polegająca na wycięciu dotkniętego rozstępami kawałka skóry, co wiąże się oczywiście z pozostawieniem blizny.

Masaż podciśnieniowy -Endermologia

Sonoforeza

Roll-Cit

Leczenie retinoidami

Stosowanie kosmetyków zawierających

Ekstrakty z centella asiatica,wyciągi z soi, drożdży, skrzypu, bluszczu, przywrotnika pospolitego

związki krzemu ,pirogronian sodu, L-hydrokykwasy, głównie glikolowy,Wit A, C, E

18.SUBSTANCJE BIOLOGICZNIE CZYNNE HAMUJĄCE TYROZYNAZĘ

Działanie lecznicze ziół jest związane z występowaniem w roślinach aktywnych biologicznie związków chemicznych zwanych substancjami czynnymi.

Do najsilniejszych składników hamujących tyrozynazę należą ekstrakty roślinne: z brzozy, z owoców amli, z korzenia lukrecji. Inne rośliny, których ekstrakty można znaleźć w preparatach wybielających, to rumianek pospolity, krwawnik pospolity, ogórek, piwonia drzewiasta, pietruszka pospolita, morwa biała, zielona herbata, krokosz barwierski, cytryna, grejpfrut, mandarynka japońska, korkowiec amurski, tamaryndowiec indyjski.

19.SUBSTANCJIE BIOLOGICZNIE CZYNNE HAMUJĄCE PRZEMIESZCZANIE MELANOSOMÓW.

Kwas kojowy to 5-hydroksy-2-(hydroksymetylo)-4-pyron - naturalny, hydrofilowy związek otrzymywany z grzybów z gatunków Acetobacter, Aspergillus i Penicillium. Ma właściwości depigmentacyjne i skuteczność podobną do hydrochinonu.

Kwas azelainowy - jest to kwas dikarboksylowy występujący naturalnie m.in. w niektórych zbożach; może być syntetyzowany przez lipofilne drożdżaki Malassezia furfur. Efekt depigmentujący kwasu azelainowego spowodowany jest inhibicją (kompetencyjną) tyrozynazy i hamowaniem syntezy DNA melanocytów, przyczyniającej się do zahamowania ich proliferacji.

Arbutyna jest to -glikozyd hydrochinonu, czyli cząsteczka hydrochinonu związana wiązaniem glikozydowym z glukozą. Działa ona poprzez uwalnianie hydrochinonu w

skórze i podobnie jak w przypadku hydrochinonu efekty jej działania są widoczne po kilku tygodniach, gdyż nie działa na obecną melaninę, a jedynie hamuje powstawanie

nowej. Arbutyna m.in. zawarta jest w wyciągach z mącznicy lekarskiej.

Melanina z czarnuszki siewnej (łac. Nigella sativa) - zioła rosnącego w krajach basenu Morza Śródziemnego i niektórych krajach zachodniej Azji może mieć działanie immunostymulujące podobne do liposacharydu

Niektórych japońskich drzew, wskazują, że alkoholowe wyciągi z Fagus crenata, Sapium sebiferum i Zelkova serrata serrata znacząco hamują syntezę melaniny w komórkach czerniaka mysiego B16, nie wpływając istotnie na cytotoksyczność tych komórek.
U ssaków zidentyfikowano 11 białek wchodzących w skład rodziny TLR. TLRs są odpowiedzialne za rozpoznawanie specyficznych składników mikroorganizmów i regulację aktywności odporności wrodzonej i nabytej.

20.HYDROCHINON JAKO CZYNNIK ROZJAŚNIAJĄCY SKÓRĘ.

Mechanizm działania hydrochinonu i jego estrów polega na hamowaniu reakcji enzymatycznych zachodzących z udziałem tyrozynazy oraz zmniejszonym wytwarzaniu melanosomów. Ma dzialanie wybielające. Korzystne działanie preparatów z hydrochinonem uzyskuje się u około 60-80% leczonych. Hydrochinon na ogół jest mało skuteczny w leczeniu piegów i w monoterapii plam soczewicowatych. Efekty leczenia preparatami z hydrochinonem widoczne są dopiero po upływie około 3 miesięcy systematycznego stosowania.

Preparaty:

Dr Irena Eris z serii Pharmaceris W - Albucin Maxima krem intensywnie wybielający

NeoStrata. HQ Żel rozjaśniający

21)Składniki okluzyjne kosmetyków

Składniki okluzyjne - są to składniki zmniejszające odparowywanie wody, mające najczęściej charakter przeciwodwodnieniowy

Np.

- wazelina

- olej wazelinowy

- parafina

- ozokeryt

- wosk kandelilla

- wosk Carnauba

- alkohol sterarnowy

- alkohol cetylowy

- olej jojoba

• mirystynian i palmitynian izopropylu

22.Przyczyny suchej skóry

- przebywanie w klimatyzowanym pomieszczeniu

- stosowanie detergentów oraz długotrwały kontakt z wodą

- przyjmowanie niektórych leków np. retinoidów

- palenie papierosów

- zmiany hormonalne ( choroby tarczycy, ciąża, menopauza)

- nieprawidłowe odżywianie

- starzenie się

- niewłaściwa pielęgnacja skóry

23)Rola metaloproteinaz w gojeniu się ran

Metaloproteinazy są to enzymy produkowane w normalnych warunkach przez fibroblasty, które regulują regenerację skóry, biorą one udział w agregacji płytek.

26)Zastosowanie cynku w preparatach kosmetycznych:

-przeciwtrądzikowe

- ułatwia gojenie się ran

- zwalcza wolne rodniki

- cynk mikroporowaty absorbuje nadmiar serum zalegającego pory

- działa złuszczająco

• wspomaga proces leczenia łojotoku

27)Zastosowanie miedzi w preparatach kosmetycznych:

- pełni wolę „zmiatacza” wolnych rodników”

- w niektórych kosmetykach jako metalizujący pigment (proszek miedziany)

- stosowany w jontoforezie

- działanie przeciwgrzybiczne

- w preparatach dla osób o skórze dojrzałej z tendencją do zmarszczek, pozbawionej elastyczności

- stymuluje syntezę kolagenu i elastyny

• preparat laktobianian miedzi (5%) posiada właściwości p-zmarszczkowe, nawilżające, poprawia jędrność, elastyczność skóry, zmniejsza widoczność zmarszczek, bruzd i rozszerzonych naczynek krw.

28.Zastosowanie manganu w preparatach kosmetycznych:

Mangan jest pierwiastkiem niezbędnym do prawidłowego funkcjonowania.

Chroni komórki przed niszczącym działaniem utleniaczy. Bierze udział w wielu procesach fizjologicznych zachodzących w organizmie człowieka.

Reguluje metabolizm cukrów, lipidów i białek. Jest niezbędnym składnikiem kości, jest bardzo ważny w prawidłowym funkcjonowaniu ośrodkowego układu nerwowego .

Ponadto, roztwory manganu działają przeciwtrądzikowo, przeciwzapalnie, przeciwłojotokowo, przeciwbakteryjnie i przeciwgrzybiczo.

Jego niedobór objawia się w postaci: deformacji kości, zahamowania wzrostu, zaburzeń w koordynacji ruchów, bólów w stawach, pogorszenia się słuchu, szmerów w uszach, utraty masy ciała, zmęczenia, zniechęcenia, stanów niepokoju, braku popędu płciowego, pesymizmu, suchej i popękanej skóry. Mogą one być podobne do objawów poważnych chorób.

Dzienne zapotrzebowanie na mangan to 2,5 do 5 miligramów.

- Mangan - nowość w kosmetykach antycellulitowych - laboratoria Vichy odkryły jego skuteczne działanie rozkurczające włókna kolagenowe, które ulegają usztywnieniu pod wpływem rozrostu komórek tłuszczowych. Zmiękczenie włókien pozwala na silne wygładzenie powierzchni skóry i redukcję „pomarańczowej skórki”. Obecny w Vichy Lipocure Serum Wygładzającym.
!!!Mangan!!!
Chroni skórę przed działaniem wolnych rodników, odgrywa ważną rolę w przetwarzaniu węglowodanów i uczestniczy w produkcji tłuszczów, cholesterolu, budowie tkanki kostnej. Jego niedobór powoduje zahamowanie wzrostu, niedokrwistość. Mangan stosowany w preparatach kosmetycznych wspomaga działanie filtrów promieniochronnych. W kosmetyce pojawiają się preparaty, które tak jak pseudobotulina, docierając do głębszych warstw skóry, hamują działanie impulsów nerwowych. Mangan w połączeniu z biogenną adenozyną umożliwia rozluźnienie naprężonej skóry, dzięki czemu koryguje zmarszczki.

29)PROCES GOJENIA SIĘ SKÓRY WŁAŚCIWEJ :
Rany głębokie :
1.nowotworzenie naczyń włosowatych (angiogeneza )
2.tymczasowa tkanka łącznoziarnista (odnowa tkanki łącznej )

FAZA WYSIĘKOWA :Pojawia się stan zapalny. Płytki krwi uwalniają serotoninę, adrenalinę, b-tromboglobulinę, albuminę, fibrynogen, fibronektynę, czynniki wzrostowe , które tworzą agregaty płytkowe (pierwotny (pierwotny naturalny opatrunek zapobiegający krwotokowi)

*oczyszczanie rany: granulocyty obojętnochłonne, makrofagi (fagocytoza)
*fagocytoza ->rodniki tlenowe -> stan zapalny

* enzymy proteolityczne eliminują ciała obce i pozostałości tkankowe, przeszkadzające ziarninowaniu tkanki łącznej . Zachodzi średnio w ciągu 2-5 dni.Na koniec makrofagi uwalniają czynnik wzrostowe dla fibroblastów.

-> FAZA SYNTEZY KOLAGENU
Początek 24 godzi po zranieniu , nasila się w ciągu tygodnia. Nowotworzony kolagen jest przede wszystkim typu III z czasem przekształca sie w kolagen typu I proporcjonalnie do tworzenia nowych włókien stare sa niszczone .
( FAZA DOJRZEWANIA KOLAGENU :wiązania nienasycone kolagenu są stopniowo zastępowane przez wiązania nasycone, trwałe. Nowy kolagen uklada się równolegle do powierzchni skóry wzdłuż linii jej napięcia . W ten sposób włókna kolagenu odzyskują wytrzymałość na rozciąganie. )

-> FAZA PROLIFERACJI FIBROBLASTÓW

Rozpoczyna się 3 dni po zranieniu. Polega na rekompensowaniu ubytków substancji przez syntezę glikoprotein budujących tk. Łączną .Jest indukowana przez : czynniki wzrostowe , fibronektynę, limfokiny, niektóre czynniki fizykochemiczne , niedotlenienie, kwaśność środowiska

->FAZA OBKURCZANIA
Część fibroblastów -> miofilamenty zdolne do poruszania i obkurczania. Miofibroblasty pojawiają się ok. 10 dnia znikają ok 21 dnia kiedy rana zostaje zamknięta .

30)PROCES GOJENIA SIE NASKÓRKA

1.Faza migracji
w ciągu pierwszych godzin po zranieniu aktywność migracyjna komórek naskórkowych jest duża. Następuję zmiana kształtu keratynocytów( z wielobocznych stają się wrzecionowate .Zawartośc cytoplazmy zmiania się wraz z pojawieniem sie aparatu mikrofilamentów.Zmodyfikowane keratynocyty mają zdolnośc migracji( przechodzą z warstwy Malpighiego, brzegów rany i przesuwaja się ku sobie .

Czynniki powodujące te zmiany : fibronektyna, EGF, laminina (czynnik wzrostowy)

2.Faza proliferacji

podziały mitotyczne keratynocytów rozpoczynają się po 2 godzinach od zranienia czy uszkodzenia(szczyt osiąga po 48 godzinach ). Dotyczą kilkuset komórek zlokalizowanych w głębszej części brzegów rany .

Czynniki powodujące te zmiany : EGF, prostaglandyna, mediatory zapalenia

3. Faza dojrzewania
Keratynocyty przyjmują powoli swój prawidłowy kształt i funkcji keratynizacji. Błona podstawna odnawia sie w ciągu 2-6 dni. W regenerującym sie naskórku dochodzi do opóźnionego zasiedlania melanocytów. Kolonizacja ta jest powolna i wystepuje tylko wtedy, gdy utrata tkanki była pierwotna , nieznaczna lub nie występowała wcale . W przeciwnym wypadku blizna pozostaje niezabarwiona .

31.Wpływ hormonów na aktywność sekrecyjną (wydzielniczą) gruczołów łojowych :

Gruczoły łojowe rozmieszczone są  prawie  na całej powierzchni skóry. Wyjątek stanowią podeszwy stóp i powierzchnie dłoniowe rąk. Głównym zadaniem gruczołów łojowych  jest produkcja łoju - SEB lość wydzielanego łoju jest proporcjonalna do rozmiaru gruczołu. Największe gruczoły łojowe występują w skórze: karku, mostku i twarzy/tzw. strefa T - czoło, ok. nosa, broda/. Gruczołom tym  towarzyszą niewielkie mieszki włosowe.

Skłonność do łojotoku(nadczynność gruczołów łojowych) jest cechą genetyczną ale też zależy w pewnej mierze od wpływu hormonów płciowych (niekorzystny wpływ androgenów i progesteronu, korzystny estrogenów). Z tego względu łojotok jest szczególnie nasilony w okresie pokwitania i przekwitania, przy zaburzeniach hormonalnych i przemiany materii. Hormony płciowe żeńskie zmniejszają wydzielanie łoju, męskie natomiast je zwiększają.

PODSTAWOWE MECHANIZMY REGULUJACE WYDZIELANIE SEBUM:

Najważniejszymi  związkami  mającymi wpływ na  aktywność gruczołów łojowych są HORMONY. Jedne  pobudzają wydzielanie sebum inne hamują. Hormony  stymulujące prace gr. łojowych:
1./ ANDROGENY - tzw. hormony męskie
Wpływ hormonów męskich na powstawanie trądziku jest bezdyskusyjny: komórki gruczołów łojowych pod wpływem pobudzenia przez te hormony nasilają lojotok.
Najsilniej stymuluje wydzielanie łoju pochodna testosteronu - DwuHydroksyTestosteron /DHT/. DHT powstaje z testosteronu pod wpływem enzymu 5 - alfa reduktazy. Receptory androgenów znajdują się na powierzchni gruczołów łojowych. Zmiany trądzikowe są zależne przede wszystkim od 5-alfa-dihydrotestosteronu, który powstaje z testosteronu przy udziale enzymu 5-alfa reduktazy. Sam testosteron jest bowiem nieaktywny. Następnie DHT wnika do komórki, gdzie zostaje przyłączony do receptorów cytoplazmatycznych, dalej jest przenoszony do jądra i dopiero tam wpływa na mechanizmy działające w jądrze.

Najwięcej androgenów wydzielanych jest w organizmach męskich. Z tego powodu  wynikają różnicę w wydzielaniu sebum u kobiet i mężczyzn. U mężczyzn obserwujemy nadmierne wydzielanie sebum, występują też częściej problemy z łojotokiem / tłusta skóra, przetłuszczanie włosów/. U kobiet nadmiar androgenów spotyka się w przypadku  zaburzeń hormonalnych. Występuje wtedy tzw. hiperandrogenizm. Objawy hiperandrogenizmu to: nadmierne owłosienie w miejscach nietypowych/twarz, brodawki sutkowe, w skrajnych przypadkach całe ciało/, łojotok, niekiedy trądzik o dużym nasileniu.

2./ U kobiet na czynność gruczołów łojowych maja wpływ ponadto inne hormony:

a) ESTROGENY - hamują łojotok, . osłabiają wydzielanie łoju, ponieważ hamują produkcję androgenów drogą osi przysadkowej. Dokładna rola progesteronów naturalnych jest jeszcze niejasna, ale wiadomo już, że liczne progesterony syntetyczne działają androgennie.
dodatkowo zmieniają fizyko-chemiczne właściwości sebum. Dzięki tym zmianom zmniejsza się lepkość łoju i tym samym zmniejsza się tendencja do zatykania porów i tworzenia zaskórników. Niestety nie możemy wykorzystać estrogenów w leczeniu łojotoku, ponieważ dopiero bardzo duże dawki zmniejszają łojotok, tak wysokie dawki niosą za sobą możliwość wystąpienia zbyt dużej ilości działań ubocznychb) PROGESTERON - hamuje enzym 5 - alfa reduktazę. Dzięki czemu spada ilość DwuHydroksyTestosteronu /DHT/. Niestety w praktyce stosowanie samego progesteronu jest niecelowe, ponieważ  o właściwościach antyłojotokowych decyduje stosunek progesteronu do estrogenów. W przypadku zwiększanie ilości progesteronu nad estrogenami dochodzi do gwałtownego łojotoku. Zjawisko to jest wynikiem  zwiększenia  liczby  komórek produkujących sebum pod wpływem progesteronu. 

c) PROLAKTYNA - wzrost ilości tego hormonu powoduje  zwiększoną aktywność gruczołów łojowych. Zwiększoną ilość prolaktyny obserwujemy w  ciąży oraz w drugiej połowie cyklu miesiączkowego. Dlatego u kobiet można zaobserwować nasilenie łojotoku  w tych okresach.

d) HORMONY KORY NADNERCZY- wzmagają aktywność gruczołów łojowych. Hormony kory nadnerczy wydzielane są w większej ilości w stanach stresu. Dlatego  u osób narażonych na  stres obserwujemy pojawienie się tłustych włosów i  łojotoku skóry twarzy.

3./ Innymi czynnikami mającymi wpływ na wzrost aktywności gruczołów łojowych są substancje  drażniące skórę. Właściwości drażniące  wykazują  substancje chemiczne, które powstają pod wpływem enzymów /lipaz/ wydzielanych przez drobnoustroje zasiedlające skórę łojotokową. Do najważniejszych mikroorganizmów należą:
a) Bakterie: Propionibacterium acnes,Propionobacterium granulosum, Gronkowiec naskórkowy
b) Drożdżaki: Pityrosporum ovale
Powyższe drobnoustroje rozkładają zawarte w sebum trójglicerydy do kwasów tłuszczowych. Kwasy te po utlenieniu mają silne właściwości drażniące powierzchnię naskórka. Ilość drobnoustrojów wzrasta w przypadku łojotoku. Nadmierne wydzielanie łoju sprzyja zasiedleniu skóry przez liczne drobnoustroje, ponieważ zawarte w sebum  mieszaniny lipidów stanowią wspaniałą pożywkę. Mechanizm ten jest przyczyną powstania tzw. błędnego koła- nadmiar sebum sprzyja rozwojowi flory bakteryjnej i drożdżaków .Wzrost ich ilości powoduje zwiększenie kwasów tłuszczowych, przez co dochodzi do drażnienia powierzchni skóry i pobudzenia gruczołów łojowych do nadmiernego wydzielania łoju itd.

34. Zmiany kliniczne i histologiczne w fotostarzeniu się skóry

Fotostarzenie pojawia się wcześniej od chronologicznego.

• Naskórek jest szorstki, łuszczący, odwodniony, wyraźnie pogrubiały na skutek uszkodzenia DNA naskórka( zwiększa się liczba komórek warstwy rogowej)

• Przerost gruczołów łojowych

• Wzrost liczby melanocytów

• Pogrubienie włókien elastylowych. Zmiany zwyrodnieniowe kolagenowych obrębie włókien kolagenowych I typu

• Obecność nacieków z komórek( stan zapalny)

• Skóra obwisła, pogrubiała, liczne fałdy bruzdy i zmarszczki

Zmiany w fotostarzeniu się skóry:

• Plamy barwnikowe

• Plamy soczewicowate

• Poikilodermia civatta (siateczkowate przebarwienia i odbarwienia na szyji u kobiet)

• Rogowacenie starcze( ogniska rumieniowo złuszczające)

• Raki skóry ( raki podstwano i kolczasto komórkowe)

• Choroby nowotworowe

• Liczne rozszerzone naczynia krwionośne:naczyniaki gwieździste,rumień

• Odbarwienia skóry:łupież pstry, bielactwo klasyczna, AZS

35. Zmiany histologiczne w skórze starzejącej się chronologicznie

Dochodzi do zmian zanikowych w naskórku, skórze właściwej i tk. Podskórnej.

Naskórek:

• Warstwa rogowa jest zachowana, dochodzi do zaniku warstw żywych (kolczastej i ziarnistej),

• dochodzi do ścieczenia warstwy podstawnej i do wygładzenia granicy skórno naskórkowej, brodawki ulegają spłaszczeniu i powierzchowne scieńczenie naskórka

• zmniejszenie liczby melanocytów i gromadzenie się ich w większe skupiska: powstają plamy barwnikowe(przebarwienia na grzbietach dłoni, twarzy)

• spadek liczby kom. Largenhansa, zaburzenia funkcji odporności

• redukcja liczby gruczołów potowych, zaburzenia termoregulacyjne

• zmniejszona sekrecja łoju- wysuszenie skóry

Skóra właściwa;

• degeneracja włókien kolagenowych i elastylowych. Włókna staja się twarde, sztywne, pofragmentowane ulęgają zniszczeniu

• po menopauzie co roku 2% mniej kolagenu

• degeneracja włókien elastylowych,

• spadek liczby komórek fibroblastów,

• spadek syntezy kolagenu typu III

• spadek ilości naczyń krwionośnych(skóra blada, mało elastyczna, mało sprężysta

Podścielisko

• dochodzi do zmniejszenia w macierzy zewnątrzkomórkowej proteoglikanów, mukopolisacharydów

• spadek poziomu kwasu hialuronowego

• spadek liczby ceramików i steroli( zmniejszenie lipidów naskórka)Skóra odwodniona , sucha, łuszcząca.

36. Substancje biologicznie czynne zalecane dla skóry z fotostarzeniem

• kremy z filtrami: nadtlenek tytanu, tlenek cynku

• antyoksydanty: wit. A, E i C

• fitoestrogeny

• ceramicy

• kw. Hialuronowy

• Alfahydroksykwasy( kw. Glikolowy)

• kolagen- zewnętrznie

• Retinoidy

• Hydrochinon- na przebarwienia

• Skwalen

• Kwas azaleinowy

• Kw trójchlorooctowy

37. Zastosowanie fitoestrogenów w kosmetykach

Fitoestrogeny stosowane zewnętrznie w kosmetykach poprzez silne właściwości przeciwutleniające zapobiegają utlenieniu i uszkodzeniu błon komórkowych. Stymulują syntezę proteoglikanów stanowiących jeden ze składników zewnątrzkomórkowych skóry i wpływających na stopień nawilżenia tkanki. Kolejnym efektem bardzo ciekawym ze względu na procesy starzenia się skóry jest działanie przeciwzapalne fitohormonów. Proces starzenia się jest ściśle związany z trwającym i nasilającym się zapaleniem, które uszkadza naczynia krwionośne, niszczy tkanki i komórki. Pod wpływem działania fitoestrogenów naczynia poszerzają się, a skóra staje się lepiej ukrwiona i odżywiona, zwiększa się gęstość włókien kolagenowych w skórze. Obserwuje się poprawę nawilżenia i uelastycznienia naskórka.

Fitohormony polecane są do stosowania w kosmetykach przeznaczonych dla cery dojrzałej o obniżonej elastyczności, ze skłonnością do przesuszania naskórka.

38.Zastosowanie światła LED w starzeniu się skóry

Emitujące światło diody LED mają znaczący wpływ w wielu działach medycyny. W przeciwieństwie do zwykłych żarówek diody LED wytwarzają stałe, równomierne oraz jednorodne źródło światła.

Fotodynamiczna terapia światłem działa w naturalny sposób w naszym organizmie przeciwdziałając i zapobiegając efektom starzenia. Specyficzne komórki organizmu zawierają receptory naturalnie absorbujące światło w formie energii (fotony). Kiedy nasze ciało jest podawane ekspozycji na światło, receptory te absorbują fale świetlne. Pochłanianie światła stymuluje naturalne procesy komórkowe. 
Terapia światłem w nieznaczny sposób przyśpiesza ten proces jednocześnie znacznie podnosi wydajność komórek. Proces ten przyspiesza aktywność komórkową , poprawia naturalną regenerację oraz wzmacnia odporność, stwarzając optymalne warunki dla regeneracji komórkowej i proliferacji.

Czas oraz poziom widocznych rezultatów terapii jest bezpośrednio powiązany z wiekiem pacjenta oraz ze stanem jego skóry. Już po pierwszym zabiegu wyraźnie widać efekt wygładzenia, rozświetlenia i wyrównania kolorytu skóry. Po przeprowadzeniu serii ok. 8 zabiegów zdecydowanie poprawia się gęstość, struktura i koloryt, następuje poprawa wyglądu zmarszczek wokół oczu, ich wypełnienie, wygładzenie i rozjaśnienie. Proces regeneracji jest długotrwały i potęguje się wiele tygodni po zakończeniu serii zabiegów. Zwiększona jest aktywność komórkowa potęgująca syntezę kolagenu i elastyny oraz wymiany komórkowej. 

Światło czerwone o długości fali 633 nm celuje w fibroblasty, grupę komórek odpowiedzialnych za syntezę kolagenu. Stymulacja tych komórek prowadzi do wzmożenia syntezy kolagenu oraz poprawy ochrony macierzy komórkowej. 

Światło - bliska podczerwień o długości fali 830 nm celuje w makrofagi i komórki macierzyste, które są odpowiedzialne za formowanie kolagenu i elastyny, zapewniając głębsza stymulację i zagęszczenie skóry. 

39.Diagnostyka cellulitu

Rozpoznanie następuje na podstawie kilku badań:

• Badania palpacyjne. Wzrost grubości tkanki podskórnej, wzrost jej spoistości, nadwrażliwość na dotyk, ból, zwiększenie ruchomości względem podłoża.

• Badania antropometryczne, min. pomiary obwodów ciała w ustalonych miejscach.

• Pomiar oporu elektrycznego skóry.

• Badania termograficzne i badania ultrasonograficzne.

Rodzaje cellulitu - ocena palpacyjna

Postać twarda - występuje najczęściej u młodych kobiet, aktywnych, sprawnych fizycznie, ćwiczących, także i szczupłych. W pierwszym momencie cellulit jest mało widoczny, często w korelacji z występującymi rozstępami. Podczas przesuwania tkanek wyczuwa się płaskie ułożenie zmian i przesuwanie tkanek odbywa się łatwiej w poziomie. Nieleczony może przechodzić w bardziej zaawansowaną, ciężką postać.

W tym przypadku masaż powinien być aplikowany najpierw wokół zmienionych miejsc, nad nimi, a dopiero potem w zmienionych już partiach skóry.

Postać wiotka - występuje najczęściej u kobiet po 40 rokiem życia. Skórze i mięśniom towarzyszy spadek napięcia i wiotkość tkanek. Zauważalne są zmiany relacji pomiędzy zanikającą tkanką mięśniową, a powiększającą się tkanką tłuszczową. Odnotowuje się także ogólną różnicę masy ciała.

W tym przypadku dużą wartość ma masaż najpierw ogólny, usprawniający krążenie i stymulujący oraz ujędrniający skórę, a dopiero potem w miejscach gdzie występuje cellulit. Jeśli pacjentka ma tendencje do ograniczonych obrzęków, najpierw powinien być wykonany drenaż limfatyczny.

Postać obrzękowa - najcięższa, rzadko występuje - zalecana bezwzględnie terapia kliniczna.
Wspomaganie leczenia - poprzez masaż - jedynie po konsultacji lekarskiej.

Ze względu na odczucia palpacyjne podczas diagnostyki, można się spotkać z pojęciami: cellulit płynny lub zbity, twardy. Dotyczą one struktury wyczuwalnych w tkankach zmian oraz samych różnic w fizjologii i budowie tkanek a także patologii.

Stopnie rozwoju cellulitu
Stopnie 0-3 ustala się min na podstawie badania klinicznego, USG i termograficznego, duże znaczenie ma także diagnostyka palpacyjna.

0. Skóra o gładkiej powierzchni, po ujęciu skóry w fałd widoczne nieznaczne pobruzdowania. Obraz nadmiernej przepuszczalności naczyń włosowatych.

1. o gładkiej powierzchni, po ujęciu jej w fałd widoczne zagłębienia. Obszary przekrwienia otoczone obszarami niedokrwienia. (Efekt ten może być także widoczny gołym okiem podczas diagnostycznego rozcierania)

2. Zagłębienia występują podczas napinania mięśni (np. w pozycji stojącej). Wyczuwalne grudki i bardzo drobne guzki. Obraz grudek i drobnych guzków określany jest jako skóra leoparda.

3. Zagłębienia widoczne są w spoczynku (np. w pozycji leżącej). Guzki większych rozmiarów, rozdzielone tkanką włóknistą. Duże obszary niedokrwienia o obniżonej temperaturze. Podczas zgięć kończyny w stawach możliwe reakcje bólowe.

40.Substancje aktywne stosowane w preparatach kosmetycznych o działaniu antycellulitowym

Substancje pobudzające rozkład tłuszczów:

-ksantyna,teofilina,aminoteofilina,

-kofeina która ma wpływ na krążenie krwi w naczyniach włosowatych. Ponadto substancja ta pobudza aktywność lipazy - enzymu, który odpowiada za rozkład trójglicerydów na  wolne kwasy tłuszczowe, które następnie są wykorzystywane przez komórki do produkcji energii. Kofeina dodatkowo przyspiesza odpływ limfy z tkanki tłuszczowej.

-L-karnityna(-hamuje glikolizę,utlenia kwasy tłuszczowe)

-olejki eteryczne:cynamonowy ,imbirowy,jałowcowy,rozmarynowy,paczulowy,cyprysowy (przy zabiegach w kapsule)

-Koenzym A

-Retinol

-Krzemionka organiczna-(regeneruje włókna włokna kolagenowe)

Wstrzykiwanie substancji antycellulitowych w tkankę podskórną (mezoterapia):

Do substancji tych należą np. kofeina lub L-karnityna,aminofilina oraz ekstrakt z kasztanowca które pobudzają krążenia i zapobiegają odkładaniu się tłuszczu w adipoctach i dodatkowo dwuwęglan sodu 0,9% NaCl-działający przeciwbólowo.

Po zabiegu wykonuje się dodatkowo pobudzający masaż. 

AKTYWNE SKŁADNIKI PREPARATÓW ANTYCELLULITOWYCH

Najczęściej stosowane substancje naturalne - tylko do użytku zewnętrznego

W walce z cellulitem najbardziej skuteczne są te składniki, które pobudzają krążenie krwi w skórze, zmniejszają odkładanie tłuszczu i wygładzają nierówności na powierzchni skóry. Wśród kremów można wyróżnić „termo-preparaty”, które pobudzają metabolizm poprzez wytwarzanie różnic temperatury.

Rozmaryn lekarski ( łac. Rosmarinus officinalis)- zwiększa przepływ krwi i metabolizm skóry. Zawiera kwas rozmarynowy i kofeinowy, uczestniczące w usuwaniu produktów ubocznych.

Imbir lekarski ( łac. Zingiber officinale) - wykazuje właściwości tonizujące i poprawiające krążenie.

Rokitnik zwyczajny (lac. Hippophae rhamnoides) - stosowany od bardzo dawnych czasów, szczególnie w Chinach, Tybecie, jak również w Rosji. Dobrze poznano jego właściwości przyspieszające metabolizm i spalanie tłuszczu oraz wzmacniające tkankę łączną

Zielona herbata ( lac. Camellia sinensis) - jej główną substancją antycellulitową jest kofeina, która nasila rozkład tłuszczów, jak również poprawia krążenie. Herbata zawiera również pochodne ksantenowe, pobudzające krążenie oraz polifenole o silnych właściwościach antyoksydacyjnych (tzn. chronią komórki przed szkodliwym wpływem wolnych rodników). Miejscowe zewnętrzne stosowanie tego składnika ma odświeżający i nawilżający wpływ na skórę, hamuje procesy starzenia, łagodzi podrażnienia skóry i oczyszcza z toksycznych produktów ubocznych przemiany materii.

Pierwiosnek lekarski (lac. Primula Eris) - obecność saponin poprawia krążenie miejscowe.

Witaminy A,E,C,D - chronią skórę, są odpowiedzialne za odpowiednią zawartość tłuszczu i wody w tkance łącznej oraz ich prawidłowy metabolizm, a więc za elastyczność skóry.

 

Najczęściej stosowane substancje naturalne - do użytku wewnętrznego

Oczyszczona woda do picia (minimum 2 litry dziennie) - czysta woda, nie zawierająca żadnych substancji toksycznych, to najlepszy sposób na rozpuszczenie i usunięcie szkodliwych produktów przemiany materii. Szczególnie wskazane jest picie alkalicznej wody jonizowanej, ponieważ może to pomóc w rozwiązaniu podstawowego problemu kuracji antycellulitowej, głównie na drodze alkalizacji.

Jukka - środek moczopędny. Dzięki przyspieszeniu metabolizmu nasila usuwanie produktów ubocznych i toksycznych, a zatem przyczynia się do znaczącej poprawy w przypadku zaburzeń metabolicznych. Wyciąg z jukki zawiera liczne enzymy, saponiny, chlorofil, antyoksydanty i inne aktywne składniki. Jego główną zaletą SA silne właściwości odtruwające. Ponadto, poprawia trawienie i wchłanianie składników odżywczych, nasila i kontroluje procesy wydzielania.

Lucerna siewna (lac. Medicago sativa) - pochodzący z lucerny chlorofil od wieków był stosowany na całym świecie jako doskonały środek odtruwający. Z licznych doświadczeń wynika, że chlorofil może unieczynniać w wątrobie i w jelicie cienkim spożywane z pokarmem substancje rakotwórcze, zapobiegając w ten sposób ich niekorzystnym działaniom. Lucerna uczestniczy również w usuwaniu toksyn i neutralizacji kwasów.

Garcinia cambogia ( aktywny składnik - hydroksycytryniany - HC) - pochodzi z Indii Południowych i Tajlandii. Ekstrakt z jej owoców pomaga zmniejszyć apetyt, utrudnia przekształcenie spożytych z pokarmem węglowodanów w tłuszcz, w efekcie mniej tłuszczu gromadzi się w organizmie. Pobudza także procesy termogenezy, tzn. podczas posiłku organizm zwiększa wytwarzanie ciepła, w efekcie spala więcej kalorii.

Cynk - odgrywa znaczącą rolę w skórze i metabolizmie tkanki łącznej. Jest silnym antyoksydantem.

Selen - zapobiega gromadzeniu metali ciężkich w organizmie i ogranicza destrukcyjny wpływ wolnych rodników.

Chrom - substancja niezbędna w metabolizmie albumin, lipidów i węglowodanów. 
Pikolinian chromu jest jego biologicznie aktywną formą. Pomaga wbudowywać aminokwasy, przyspiesza syntezę albumin i ma korzystny wpływ na procesy metaboliczne.
Może pobudzać metabolizm węglowodanów, nasila wpływ insuliny i stabilizuje gospodarkę energetyczną, ponieważ utrzymuje poziom glukozy we krwi pod stałą kontrolą.

Wapń - pomaga usuwać toksyczne substancje, kontroluje/reguluje pH organizmu i krwi oraz zmniejsza szkodliwy wpływ zakwaszenia.

Krzem - zapewnia odpowiednią elastyczność i napięcie tkanki łącznej.

Witaminy A, C i E - obniżają aktywność toksycznych substancji, niszczących komórki.

L-karnityna - pobudza metabolizm. Przenosi cząsteczki kwasów tłuszczowych do mitochondriów - „elektrowni” komórek. Uczestniczy w metabolizmie tłuszczów na poziomie komórkowym, jak również w procesachwytwarzania energii. Ponadto, wspiera prawidłowe funkcjonowanie mięśni, które wykorzystują energię ze spalania tłuszczów.

Herbata, zielone algi - pomagają usuwać metale ciężkie i inne substancje toksyczne.

Wyciąg z bzu czarnego - chroni żyły i kapilary oraz zwiększa ich wytrzymałość.

Olej z oliwek - oczyszcza błony śluzowe ze spożytych substancji toksycznych.

Nasiona lnu - małe włókniste nasiona, które pomagają „wypłukać” produkty uboczne z jelit oraz zapewnić odpowiedni poziom tłuszczów we krwi

Nasiona jabłek - zawierają włókna roślinne - pektyny i celulozę, które są w stanie wiązać i usuwać wiele toksyn.

Wyciąg z winogron, czarnej porzeczki, papai i herbaty paragwajskiej - pobudzają krążenie krwi w naczyniach żylnych i powstrzymują zatrzymywanie wody z tkankach. 

41) Etiopatogeneza cellulitu

a) odmienność morfologii i rozmieszczenia podskórnej tkanki tłuszczowej u kobiet i mężczyzn

b) zaburzenia w budowie tkanki włóknistej przegród łącznotkankowych tkanki podskórnej

c) zmiany naczyniowe w mikrokrążeniu skórnym

d) wpływ czynników zapalnych

42) Wskaźniki oceniające otyłość

W codziennej praktyce, a także w badaniach epidemiologicznych i klinicznych powszechnie stosuje się:

1. Wskaźnik masy ciała (BMI - body mass index) pośrednio oceniający zawartość całkowitej tkanki tłuszczowej w ustroju,

BMI = masa ciała (kg) podzielona przez wzrost (w m) podniesiony do kwadratu

• Nadwaga = BMI wynosi 25-29,9 kg /m²,

• Otyłość = BMI ≥30 kg/m².

2. Wskaźnik WHR (waist/hip ratio) oceniający rozmieszczenie tkanki tłuszczowej,

WHR = obwód w talii (w cm) podzielony przez obwód w biodrach (w cm).

• Otyłość brzuszna kobiet = WHR ≥0,85,

• Otyłość brzuszna mężczyzn = WHR ≥1,0.

3. Pomiar obwodu w talii, na podstawie którego rozpoznaje się otyłość brzuszną.

Obwód w talii

• Otyłość brzuszna kobiet = obwód w talii >88 cm,

• Otyłość brzuszna mężczyzn = obwód w talii >102 cm.

45.Zastosowanie kwasu hialuronowego w preparatach kosmetycznych :

Kwas hialuronowy to związek, który wiąże wodę w naskórku. Może on być bezpiecznie stosowany bez konieczności wykonywania testów skóry. W skórze ludzkiej kwas ten jest składnikiem macierzy międzykomórkowej skóry właściwej. W młodej skórze kwasu hialuronowego jest pod dostatkiem, co gwarantuje jej sprężystość i brak zmarszczek. Z wiekiem ilość kwasu maleje. W późniejszym czasie skóra człowieka się starzeje, traci zdolność wiązania wody i powstają zmarszczki. Jedna cząsteczka kwasu hialuronowego jest w stanie związać ok. 250 cząsteczek wody.

Żele na bazie kwasu hialuronowego są stosowane do wypełnień ubytków w tkankach oraz służą do wypełnienia zmarszczek i powiększania ust oraz piersi. Ze względu na to, że kwas hialuronowy stopniowo wchłania się do organizmu, implanty na bazie żeli hialuronowych są nietrwałe, co powoduje, że zabiegi z ich użyciem trzeba powtarzać 2 do 3 razy w roku.

Kwas hialuronowy jest również składnikiem filmu łzowego, dlatego dużą popularnością cieszą się płyny do soczewek kontaktowych i krople do oczu zawierające sól tego kwasu (hialuronian sodu), łagodzące podrażnienia oka powstałe podczas noszenia soczewek kontaktowych i innych dolegliwości (np. zespół suchego oka)[1].

Do niedawna używano w kosmetyce kwasu hialuronowego pozyskiwanego z produktów naturalnych (grzebienie kogucie, pępowina). Obecnie coraz częściej uzyskiwany jest on metodami biotechnologicznymi.

(Hialuronic Acid)--polisacharyd - kwas hialuronowy (HA). Związek ten jest przezroczystą, gęstą, szklistą cieczą. Kwas hialuronowy jest składnikiem wszystkich żywych organizmów i jednym z nielicznych układów, który ma identyczną budowę chemiczną zarówno u bardzo prostych organizmów, np. bakterii, jak i u człowieka. W organizmie ludzkim poza proteoglikanem występuje on w ciałku szklistym oka, pępowinie, płynie maziówkowym. Jest także składnikiem krwi i limfy. Najwięcej jednak, bo ponad połowa, całego kwasu hialuronowego znajduje się w skórze. Od ponad pięćdziesięciu lat stosowany jest on w medycynie, głównie w ortopedii i chirurgii, gdzie przyspiesza proces gojenia ran oraz zmniejsza blizny. Kwas hialuronowy, istotny element tkanki łącznej, uchodzi za znakomity środek nawilżający. Najwyższe jego stężenie jest w skórze niemowląt i u dzieci. Dzięki wyjątkowej zdolności zatrzymywania wody (wiąże 40 razy więcej wody niż sam waży), kwas hialuronowy posiada bardzo dobre własności nawilżające i chroniące naskórek przed utratą wody. Z wiekiem jednak ilość kwasu hialuronowego w organizmie ludzkim zmniejsza się. Drastyczny spadek stężenia tego związku w skórze można zaobserwować po 50 roku życia. W wieku 80 lat jego zawartość spada praktycznie do zera. W starzejącej skórze zmienia się także jego struktura. Konsekwencją tego procesu jest zmniejszenie zawartości wody w skórze. Traci ona sprężystość i elastyczność, pojawiają się zmarszczki. Po odkryciu, że zawartość kwasu hialuronowego w skórze obniża się wraz z wiekiem, celowe stało się stosowanie tego surowca w preparatach kosmetycznych o działaniu nawilżającym. Szczególne zainteresowanie związane z wykorzystaniem kwasu hialuronowego do celów kosmetycznych pojawiło się na początku lat osiemdziesiątych. Kwas hialuronowy jest rozpuszczalny w wodzie. Wykazuje natomiast ograniczoną rozpuszczalność w mieszaninach wody z alkoholem. Jest to związek nietoksyczny, niedrażniący, nie uczulający. W ciągu pół godziny od aplikacji przechodzi przez wszystkie warstwy naskórka, docierając do skóry właściwej, gdzie wykazuje silne działanie higroskopijne. Bardzo dobrze ujędrnia i nawilża skórę. HA ze względu na duży ciężar cząsteczkowy nie ma możliwości wniknięcia w głąb naskórka. Po zastosowaniu preparatu pozostaje na jego powierzchni, tworząc warstwę okluzyjną, która nawadnia miejscowo warstwę rogową, redukuje podrażnienia oraz zabezpiecza przed działaniem niekorzystnych czynników zewnętrznych. Przez długi czas w kosmetyce wykorzystywany był głównie kwas hialuronowy pozyskiwany z produktów naturalnych (grzebienie kogucie, pępowina). Obecnie coraz częściej pozyskiwany jest on również metodami biotechnologicznymi. Aby przedłużyć działanie kwasu hialuronowego coraz częściej łączy się go z innymi układami, np. dextranem czy kopolimerem akrylowym. Preparaty tego typu, pojawiające się pod różnymi nazwami handlowymi, wykorzystywane są do iniekcji podskórnych, stosowanych w celu wygładzenia zmarszczek i bruzd. Kwas hialuronowy staje się poważnym konkurentem kolagenu, ponieważ jego stosowanie nie wymaga wykonywania wcześniejszych testów alergicznych.. Działanie kosmetyczne mukopolisachrydów polega na doskonałym nawilżaniu i utrzymywaniu prawidłowej elastyczności skóry poprzez wpływ na jędrność komórek tkanki łącznej. Związki te tworzą na powierzchni skóry niewidoczny film, który ma właściwości nawilżające, a jednocześnie chroni skórę przed zwiększonym odparowaniem wody, zmniejszającym transepidermalną utratę wody (TEWL). Wykazują one ponadto działanie łagodzące i kojące. Zmniejszają możliwość podrażnień i uczuleń oraz zwiększają odporność skóry na czynniki zewnętrzne. Mukopolisacharydy przeciwdziałają powstawaniu cellulitu i gromadzeniu tkanki tłuszczowej oraz wpływają na prawidłową cyrkulację krwi i limfy. Pojawiają się również informacje, że posiadają one zdolność wiązania substancji toksycznych, np. metali ciężkich czy zanieczyszczeń przemysłowych w rozpuszczalne w wodzie połączenia, łatwe do usunięcia z organizmu. Ze względu na swoje właściwości MPS znalazły szerokie zastosowanie w wielu preparatach kosmetycznych. Stosowane są one w stężeniach 0,01-0,05 proc. (w przeliczeniu na czysty kwas) w całorocznych kremach nawilżających nowej generacji. Wykorzystuje się je również w specjalistycznych preparatach do pielęgnacji okolic oczu i szyi. Stosuje się je także w maseczkach do twarzy, tonikach, preparatach po goleniu, lotonach do ciała, preparatach przeciw rozstępom, odżywkach do włosów i maskarach. 
HA- może być stosowany bezpośrednio na skórę, jednak przy bezpośrednim stosowaniu można odczuwać pokrycie skóry filmem, dlatego też zaleca się stosować w stężeniu do 20%.Produkty z kwasem hialuronowym można bezpiecznie stosować zimą, ponieważ, w przeciwieństwie do kremów, w których czynnikiem nawilżającym jest woda, nie wywołują rozszerzania naczyń krwionośnych.

46)Zastosowanie CETHELLA ASIATICE w preparatach kosmetycznych

Centela Asiatica stosowana w produktach kosmetycznych (kosmeceutyki) - wykazuje silne działanie przeciwzapalne, przeciwdziałąjace uszkodzeniom tkanki skóry w przebiegu starzenia się.
Podobnie jak estrogeny pozytywnie wpływa na metabolizm fibroblastów i syntezę włókien kolagenowych.
Stymuluje syntezę kwasu hialuronowego, odpowiedzialnego za nawilżenie skóry.
Jest znamym środkiem o potwierdzonym działaniu regeneracyjnym.
Roślinne ekstrakty z Centela Asiatica są, więc bardzo wartościowymi składnikami kosmetyków przeciwdzałających starzeniu się skóry i tworzeniu zmarszczek, zwłaszcza dla kobiet w okresie menopauzy.

47)Zastosowanie mocznika w preparatach kosmetycznych

Mocznik jest hygroskopijny czyli przyciąga wodę i nie pozwala jej wyparować, dzięki czemu działa intensywnie nawilżająco. Mocznik powoduje, że skóra jest gładka i jędrna.
W koncentracjach do 2% - przyspiesza podział komórek warstwy ziarnistej skóry, a tym samym jej regenerację.
W koncentracjach 5-10% - działa nawilżająco, ułatwia wiązanie wody przez keratynę i zmiękcza naskórek. (wykorzystywany w leczeniu łuszczycy, dermatoz i innych chorób skóry przebiegających z nadmierną suchością).
W koncentracjach ponad 10% - jest keratolityczny - ułatwia złuszczanie i zwiększa przepuszczalność warstwy rogowej (np. dla leków czy substancji czynnych). Działa przeciwbakteryjnie, co można wykorzystać przy cerze trądzikowej.
Preparaty mocznikowe znalazły zastosowanie w leczeniu trądziku, łuszczycy i rybiej łuski.
Rozpuszczalność
Rozpuszczalny w wodzie, alkoholu i glikolu propylenowym; nierozpuszczalny w tłuszczach.
Stężenie w kosmetykach
Najczęściej używa się mocznika w stężeniu 2-5 %.
Mocznik jest łatwo rozpuszczalny i szybko ulega hydrolizie, stąd towarzyszą mu zwykle stabilizatory (kwas mlekowy).

48.Zastosowanie olejku arganowego w preparatach kosmetycznych

Olejek arganowy wytwarzany jest z nasion drzewa arganowego. . Krajem rodzinnym olejku jest Maroko i tylko tam występuje. Ten ciemniejszy stosowany jest w kuchni, a o kolorze jaśniejszym, nieco czerwonawym, używany jest w pielęgnacji: w kremach pielęgnacyjnych, w produktach przeznaczonych do pielęgnacji okolic oczu i ust, mydłach, olejkach przeciwsłonecznych, maseczkach. Bywa także stosowany solo, na przykład do kąpieli, która cudownie natłuszcza skórę.

Eliksir Młodości, bo tak mówi się o olejku arganowym, zawiera m.in. witaminę E, której zawartość wynosi około 600 miligramów w jednym kilogramie tłuszczu. Ze względu na obecność tokoferoli, a także polifenoli o działaniu antyoksydacyjnym stymuluje on proces oddychania wewnątrzkomórkowego, neutralizuje wolne rodniki, chroni tkankę łączną. Tłuszcz ten jest bardzo dobrze wchłaniany. Chroni naskórek przed wysychaniem, wygładza najtrudniejsze miejsca na naszym ciele (kolana, łokcie), uspokaja podrażnioną skórę, działa przeciwzapalnie, opóźnia procesy starzenia, spłyca istniejące już zmarszczki, poprawia elastyczność, łagodzi objawy trądziku młodzieńczego, alergii, poparzeń słonecznych. Olej arganowy jest doskonały na dojrzałą i starzejącą się skórę, chroni przed przedwsczesnym pojawieniem się zmarszczek. Zawiera m.in. witaminę E, stygmasterol regenerujący naskórek oraz tirukallol łagodzący objawy alergii.

Tłuszcz ten znajduje także zastosowanie w preparatach do opalania, gdyż skutecznie chroni skórę przed szkodliwym działaniem promieni słonecznych.

Ze względu na łagodzenie objawów podrażnień i lekkich poparzeń skóry olej arganowy może być także wykorzystany w produktach po opalaniu. Stanowi on także cenny środek do bezpośredniego masażu skóry.
   Cennymi składnikami oleju arganowego są także sterole - schotenol i spinasterol, dzięki którym wykazuje on swoiste działanie bakteriostatyczne. Z tego też powodu bywa stosowany w przypadku trądziku młodzieńczego. Oprócz kosmetyków przeznaczonych do jej pielęgnacji chętnie bywa wykorzystywany także w preparatach wzmacniających włosy i paznokcie. Wystarczy nałożyć go na suche końcówki włosów i stosować jak odżywkę ze spłukiwaniem.

49)Zastosowanie kofeiny w preparatach kosmetycznych

Alkaloid naturalnie występujący w nasionach kawy, liściach herbaty, nasionach guarany (występuje u prawie 60 rodzajów roślin) ma doskonałe właściwości drenujące - pobudza mikrokrążenie skórne. Dobrze wpływa na zwiotczałą skórę, zmniejsza obrzęki. Kofeina z powodzeniem używana jest w kosmetykach dla suchej i wrażliwej skóry. Badania wskazują, że zastosowanie kofeiny w kosmetykach do pielęgnacji włosów zmniejsza i spowalnia łysienie męskie.

Zastosowanie w kosmetykach

W produktach do pielęgnacji twarzy zalecane stężenie - do 2%

W produktach do pielegnacji ciała - do 5-7%

Kofeina stosowana w kosmetykach wykazuje działanie chroniące przed skutkami działania promieniu UV-B, odpowiedzielne za to są jej antyoksydacyjne właściwości. Kofeina działa odwadniająco na komórki (wygładza i napina skórę). Obkurcza naczynia krwionośne - dzięki czemu m.in. redukuje obrzęki i cienie pod oczami. 

Kofeina jest głównie stosowana w kosmetykach przeciwcellulitowych, gdzie zastosowana zmniejsza obwód ud i bioder (badania użycia kremu z 7% dodatkiem kofeiny prowadzono przez miesiąc w wyniku których 80% kobiet zobserwowało zmniejszenie obwodu ud i ponad 60% zaobserwowało zmniejszenie obwodu bioder). Samo zastosowanie kofeiny w kosmetykach nie powoduje zwalczenia cellulitu - jest to środek pomocniczy, najskuteczniejszym sposobem pozostają ćwiczenia fizyczne.

50. Zastosowanie kwasu azelainowego w preparatach kosmetycznych.

Kwas azelainowy (KA) jest naturalnie występującym nasyconym 9-węglowym kwasem dwukarboksylowym (występuje, m. in. w niewielkich ilościach w moczu). Uważa się, że powstaje on w organizmie w procesie lipoperoksydacji wolnych i zestryfikowanych wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, takich jak kwas linolowy i linolenowy, wchodzących w skład fosfolipidów błon komórkowych. Naturalnymi zewnątrzpochodnymi źródłami kwasu azelainowego są ziarna zbóż.
Działanie przeciwbakteryjne
Kwas azelainowy odznacza się działaniem przeciwbakteryjnym zarówno w stosunku do bakterii beztlenowych jak i tlenowych.
Działanie przeciwzaskórnikowe
Kwas azelainowy wykazuje też znaczny wpływ na keratynocyty i proces keratynizacji (rogowacenia naskórka). Dodanie go do hodowli ludzkich keratynocytów wywołuje, zależne od dawki, hamowanie syntezy DNA i białek. Co do zdolności oddziaływania kwasu azelainowego na syntezę DNA to stwierdzono, że jest ona uzależniona od hamującego wpływu na enzym polimerazę DNA.
Potwierdzone zostało natomiast, że w warunkach naturalnych (in vivo), dochodzi poprzez wpływ kwasu azelinowego do normalizacji procesów końcowej keratynizacji mieszków włosowym (zmniejszenie nadmiernej proliferacji, ziaren keratohialiny i filagryny) odznacza się on zatem działaniem przeciwzaskórnikowym, tak bardzo istotnym w leczeniu zmian trądzikowych.
Działanie przeciwzapalne
Kwas azelainowy posiada również właściwości przeciwzapalne - wpływa na wolne rodniki, które są silnymi mediatorami procesów zapalnych. Działanie to wynika zarówno z hamowania produkcji wolnych rodników tlenowych przez neutrofile, jak i ze spełniania przez KA funkcji zmiatacza wolnych rodników.
Działanie przeciwprzebarwieniowe
Najwcześniej poznanym działaniem kwasu azelainowego był jego wpływ na przebarwienia. Do odkrycia tego doszło podczas badania zjawiska hipochromii (powstawania odbarwień skóry) w przebiegu łupieżu pstrego. Ze względu na działanie antyproliferacyjne i cytotoksyczne w stosunku do zmienionych, nadmiernie aktywnych melanocytów, próbowano stosować kwas azelainowy w zmianach typu lentigo maligna (złośliwa plama soczewicowata) a nawet malignant melanoma (czerniak złośliwy skóry).
Zastosowanie kwasu azelainowego
Biorąc pod uwagę właściwości kwasu azelainowego wydaje się oczywiste, że znalazł on zastosowanie w leczeniu trądziku pospolitego i przebarwień skóry (głównie ostudy i przebarwień pozapalnych), a ostatnio także w leczeniu trądziku różowatego.
Trądzik pospolity
Pomimo, iż pierwotnym wskazaniem do terapii kwasem azelainowym były przebarwienia skóry, jego stosowanie jest obecnie najbardziej związane z terapią trądziku pospolitego, warto zatem wspomnieć o najważniejszych aspektach terapii acne vulgaris kwasem azelainowym. Jego zastosowanie w tej jednostce chorobowej podyktowane jest potrójnym działaniem wpływającym na najważniejsze elementy powstawania zmian trądzikowych, tj. działaniem: przeciwzaskórnikowym, przeciwbakteryjnym i przeciwzapalnym.
W zależności od nasilenia objawów kwas azelainowy jest skuteczny zarówno w monoterapii jak i w terapii skojarzonej. Połączenie KA z antybiotykiem miejscowym zmniejsza ryzyko powstania oporności bakterii, natomiast połączenie go z doustną antybiotykoterapią umożliwia uzyskanie szybszej poprawy klinicznej i skrócenie czasu stosowania antybiotyków. Pojawiły się także propozycje ogólnego stosowania retinoidu izotretinoiny (Roaccutan) z miejscowym KA w uporczywych lub ciężkich postaciach trądziku pospolitego.W miejscowej terapii skojarzonej można łączyć KA nie tylko z antybiotykami, ale także z nadtlenkiem benzoilu, przez co uzyskuje się przede wszystkim wzrost aktywności przeciwbakteryjnej lub też z tretinoiną (retinoid do stosowania miejscowego) co z kolei przyczynia się do wzrostu aktywności keratolitycznej i uzyskania wyższych odsetek wyleczeń, niż przy monoterapii. Można także rozważyć połączenie terapii KA z kwasem glikolowym. W przypadkach terapii KA skojarzonej z innymi środkami stosowanymi miejscowo, zaleca się stosowanie kwasu azelainowego rano, a pozostałych wieczorem.

51. Zastosowanie kwasu kojowego w preparatach kosmetycznych.

Kwas kojowy - środek stosowany w produktach do usuwania przebarwień skóry. Jest zblizon

y pod względem właściwości chemicznych do hydrochinonu. Podobnie jak hydrochinon blokuje aktywność tyrozynazy. Związek ten jest uzyskiwany z grzybów gatunku Aspergillus rosnących w Japonii na ziarnach kukurydzy.
W Japonii kwas kojowy stosowany jest od 1988r. w preparatach jako składnik rozjaśniający. W USA jest składnikiem roztworów wykorzystywanych w peelingach oraz środkach rozjaśniających skórę.
Kwas kojowy obok własności depigmentacyjnych wykazuje także działanie antybakteryjne oraz zapobiega powstawaniu wolnych rodników. Preparaty zawierające ten składnik nie tylko rozjaśniają przebarwienia, ale działają również przeciwzmarszczkowo i nawilżająco. Związek ten najczęściej stosowany jest w stężeniach od 3 do 6%. Kosmetyki najnowszej generacji do błyskawicznego redukowania przebarwień z reguły zawierają go w swoim składzie.
Kwas kojowy - jest substancją o udowodnionych klinicznie właściwościach odbarwiających.

52. Zastosowanie olejku herbacianego w preparatach kosmetycznych.

Olejek z drzewa herbacianego - ma ona działanie przeciwbakteryjne na wiele gatunków bakterii, a także przeciwgrzybiczni aseptyczne, skuteczny w zwalczaniu pierwotniaków. Olejek ten stosuje się w leczeniu schorzeń dermatologicznych - lekko i średnio ciężkich postaciach trądzika i grzybicach skóry. Pobudza procesy regeneracyjne skóry. W kosmetyce olejek ma zastosowanie aromaterapeutyczne, do leczenia łupieżu i grzybic skóry głowy, przy grzybicach skóry, pękaniu, wysychaniu i swędzeniu skóry, przy trądziku w jego lżejszych postaciach. Jest także używany w preparatach przeznaczonych do cery problematycznej i młodzieńczej, w preparatach do opalania, dezodorantach i szamponach,

pastach do zębów, kremy, logiony, do inhalacji, preparatów do płukania jamy ustnej.

53 SUBSTANCJE AKTYWNE O DZIAŁANIU ANTYOKSYDACYJNYM

Antyoksydant- substancja, która w niewielkich stężeniach w porównaniu z substancja ulegającą utlenianiu opóźnia lub hamuje utlenianie tej substancji.

Witamina A- retinol

Witamina E- tokoferol

Witamina C- kwas askorbinowy

Witamina B3- niacynamid

Ubichinon (koenzym Q10)

Idebenon- syntetyczny analog koenzymu Q10

Kwas alfa- liponowy

Kwas ferulowy

Glutation

Flawonoidy

Likopen

Karotenoidy (beta- karoten)

Niacynamid

55 ZASTOSOWANIE ELEKTROSTYMULACJI W KOSMETOLOGII

Zabieg przeprowadza się za pomocą prądów impulsowych o malej częstotliwości wywołujących skurcz mięśnia lub całych grup mięśniowych. W celu wywołania skurczu mięśnia zdrowego stosuje się serię impulsów w kształcie prostokątnym. Efektem takiej stymulacji jest wywołanie skurczu najbardziej przypominającego naturalny.

W kosmetologii stosuje się elektrostymulację jako zabieg „rzeźbienia mięsni” i kształtowania sylwetki ciała. Jest to metoda pomocnicza w osiągnięciu tego celu. Wywołanie naprzemiennych skurczów i rozkurczów mięśnia powoduje uruchomienie pompy mięśniowej, która sprzyja ogólnemu ukrwieniu okolicznych tkanek i przyspieszeniu procesów metabolicznych. Dlatego stosuje się ją jako metodę wspomagajacą terapię cellitu i lokalnej otyłości. Zabieg nie powinien przekraczać 20 minut. Seria 10-15 zabiegów.

56 URZĄDZENIA BADAJĄCE PARAMETRY SKÓRY (DIAGNOSTYKA).

- lampa bezcieniowa

-optyczne przyrządy pomiarowe do ustalania kolorytu skóry

-badanie przepływowe metodą Dopplera, aby ustalić stopień ukrwienia skóry.

- kutometr- przyrzą do badania napięcia i naprężenia skóry, a także elastyczności

- sebumetr- ocenia się nim intensywność pracy gruczołów łojowych.

60.Atopowe zapalenie skóry - charakteryzacja i pielęgnacja

Atopowe zapalenie skóry inaczej wyprysk atopowy jest przewlekłą zapalną choroba skóry rozwijająca się na podłożu atopii.

Zmiany najczęściej lokalizują się na zgięciach łokciowych i kolanowych, na twarzy i szyi, ale mogą obejmować całe ciało

Charakterystyka:

-świąd

-suchość skóry (utrata lipidowej bariery ochronnej)

-wysięk (infekcja skóry)

-puchnięcie

-reakcja alergiczna objawiająca się pod różnymi postaciami

-zaczerwienienie skóry

-plamy

-wysypka

-pęcherze z wodnistą wydzieliną (osocze)

Pielęgnacja:

Jeśli można stwierdzić czynniki uczulające, leczenie polega na eliminacji ich z otoczenia lub pokarmów chorego. Można też podejmować próby odczulania.

Leczenie objawowe:

-leki przeciwhistaminowe

-kortykosteroidy ogólnie w okresie zaostrzeń i miejscowo w postaci maści

-leki immunosupresyjne (np. cyklosporyna A)

-pielęgnacja i natłuszczanie skóry

-specjalistyczna odzież lecznicza

61.Zastosowanie kwasu migdałowego w pielęgnacji cery trądzikowej.

Kwas migdałowy wykazuje najsilniejsze właśniwości antybakteryjne. Kwas ten jest szeroko wykorzystywany przez dermatologów, lekarzy medycyny estetycznej oraz kosmetologów w leczeniu i kuracji skóry z trądzikiem pospolitym, trądzikiem dorosłym, skóry tłustej z licznymi zaskórnikami, ale również skóry dojrzałej, wykazującej objawy fotostarzenia. Kwas migdałowy wykazuje doskonałą penetrację skóry, mimo iż ma większe cząsteczki niż kwas glikolowy. Dzięki antybakteryjnym i nawilżającym właściwościom ma wielokierunkowe działanie. Delikatnie złuszcza naskórek, hamuje łojotok i likwiduje zmiany barwnikowe.

62.Wpływ techniki głaskania na organizm człowieka.

Głaskanie to technika, która zawsze zaczyna i kończy masaż, nie można jej pominąć a wręcz przeciwnie można do niej ograniczyć cały zabieg. Wynika to z tego, że zależnie od siły docisku głaskanie powoduje obniżenie lub podniesienie pobudliwości zakończeń nerwów czuciowych, przez co ma działanie uspokajające lub pobudzające na ośrodkowy układ nerwowy (długotrwałe głaskanie nawet znieczulające). Poza tym technika ta przyśpiesza usunięcie zrogowaciałego naskórka (taki lekki peeling), zwiększa napięcie skóry, dzięki czemu staje się ona gładsza, bardziej sprężysta i elastyczna, przyśpiesza gojenie ognisk zapalnych, wzmaga przemianę materii w tkankach skóry i szybsze odprowadzanie obrzęków i krwiaków

63.Wpływ techniki rozcierania na organizm człowieka.

Rozcieranie wykonuje się silniej i energiczniej niż głaskanie. Technika ta prowadzi do silnego przekrwienia masowanych części ciała, przez co ułatwia i przyśpiesza wchłanianie obrzęków, wysięków pozapalnych i krwiaków pourazowych, likwidowanie stwardnień mięśniowych, zgrubień torebek stawowych oraz blizn i zrostów. Naturalne jest, że przy intensywniejszej technice następuje rozgrzanie stawów i ścięgien, rozluźnienie mięśni, wzrasta elastyczność mięśni i ścięgien (w masażu sportowym stosuje się ją jako uzupełnienie rozgrzewki).

64.Wpływ techniki ugniatania na organizm człowieka.

Ugniatanie jest odmianą głaskania głębokiego, które oddziałuje na skórę i tkanki głębiej położone. W masażu leczniczym stosuje się go w drenażu limfy, w celu zwiększenia szybkości przepływu krwi i limfy, ułatwienia dopływu do tkanek krwi utlenionej, szybszego odprowadzenia produktów przemiany materii czy wreszcie w celu pobudzenia ośrodkowego układu nerwowego. Jest to technika bardzo pomocna przy wszelkich zaburzeniach przemiany materii, otyłości na tym tle czy cellulicie.

65.Wpływ techniki oklepywania na organizm człowieka.

Oklepywanie jest techniką bardzo silnych bodźców mechanicznych. Reakcję mięśnia na nią porównać można z reakcją na działanie impulsów prądów małej częstotliwości; krótkie, szybkie, sprężyste uderzenia w poprzek mięśnia wywołują wyraźne skurcze. Technika ta zmniejsza lub zwiększa pobudliwość nerwową, lekkie uderzenia działają uspokajająco i znieczulająco (wykorzystuje się to wleczeniu nerwic wegetatywnych i urazów), silne zaś zdecydowanie pobudzająco co wykorzystuje się w leczeniu niedowładów czy masażu przedstartowym.

66)Pedicure leczniczy - pielęgnacja w gabinecie kosmetycznym

Pielęgnacja stóp obejmuje nie tylko codzienne ich mycie, ale także stosowanie odpowiednich preparatów zmiękczających, przeciwpotowych, gimnastykę stóp, noszenie odpowiedniego obuwia oraz prawidłowe ułożenie stóp podczas wypoczynku. Zabiegiem kosmetycznym najczęściej proponowanym w gabinetach jest pedicure. Pedicure to zabieg pielęgnujący i upiększający stopy. Rozróżnia się pedicure kosmetyczny, pedicure leczniczy oraz pedicure biologiczny.

Pedicure kosmetyczny: zabieg pielęgnacyjny obejmujący zmycie lakieru, skrócenie,  opiłowanie oraz oczyszczenie paznokci. W jego zakres zalicza się również usunięcie zgrubiałego naskórka z pięt. Pedicure zakończony jest masażem, ewentualnie polakierowaniem paznokci.

Pedicure leczniczy: zabieg obejmujący czynności wykonywane przy pedicure kosmetycznym rozszerzony o zabieg usunięcia modzeli, nagniotków oraz wrastających paznokci. Pedicure leczniczy zakończony jest masażem, ewentualnie polakierowaniem paznokci.

Pedicure biologiczny: zabieg pielęgnacyjny, podczas, którego nie używa się narzędzi i akcesoriów metalowych.

Do wykonania zabiegu niezbędne będzie przygotowanie odpowiedniego wyposażania, artykułów higienicznych oraz preparatów pielęgnacyjnych:

Wyposażenie:

• fotel z oparciem dla pacjenta/ki

• podnóżek do zabiegu pedicure, mający na celu potrzymania nogi w trakcie wykonywania zabiegu

• stołeczek do pedicurzystki/y

• miska do moczenia stóp

• lampka oświetleniowa

• ręczniczek do zabiegu

• ręczniczek na podnóżek

Narzędzia:

• cążki / nożyczki do skórek

• cążki / nożyczki do paznokci

• pilniczek

• omega / hebelek do ścinania zgrubiałego naskórka

• skalpele

• patyczki z drzewa pomarańczowego

Artykuły higieniczne:

• lignina

• wata

• środki opatrunkowe

Preparaty:

• środki zmiękczające

• środki przeciwzapalne / łagodzące

• środki przeciwgrzybiczne

• środki przeciwpotowe / pudry przeciwpotowe

• środki do dezynfekcji

Zabieg pedicure obejmuje kolejno występujące po sobie czynności:

• Nałożenie rękawiczek jednorazowych

• Dokładne obejrzenie stóp pacjenta / ki

• Zmycie lakieru

• Wymoczenie stóp (około 10 - 15 minut; do miski z ciepłą wodą należy wsypać sole zmiękczające lub wlać specjalny płyn do kąpieli stóp - ewentualnie można zastosować mydło w płynie - mydło przetłuszczone)

• Obcięcie paznokci (paznokcie należy skrócić prosto, bez zaokrąglania boków - granicą powinna być boczna linia wrastania paznokcia w naskórek)

• Odsunięcie skórek za pomocą specjalnego drewnianego patyczka. Jeżeli naskórek narasta szeroko na paznokieć, należy go podważyć, a następnie usunąć cążkami

• Opiłowanie paznokci (krawędzie paznokci należy wygładzić, nie zaokrąglając ich)

• Usunięcie zgrubiałego naskórka, modzeli, nagniotków z wykorzystaniem skalpeli, omegi/hebelka.

• Dezynfekcja

• Masaż stopy

• Zastosowanie preparatów w zależności od potrzeb stopy (nawilżające, regenerujące...)

• Odtłuszczenie płytki paznokciowej (zabieg można wykonać za pomocą specjalnego preparatu dostępnego w drogeriach lub hurtowniach kosmetycznych, bądź zastosować spirytus kosmetyczny)

• Założenie separatorów do stóp lub rozpórki do palców, ewentualnie wykonanie wałeczków z ligniny i założenie ich między palcami

• Nałożenie emalii lub lakieru (przed nałożeniem kosmetyków warto zastosować bazę lub lakier wyrównujący)

Wrastające paznokcie to problem, który dotyczy ludzi w każdym wieku niezależnie od płci, choć stosunkowo częściej spotyka się go u osób młodych. Żeby uniknąć bólu oraz interwencji chirurgicznych można zastosować klamry lecznicze, które w bezbolesny szybki sposób radzą sobie z tą dolegliwością. Zadaniem klamry jest spłaszczenie płytki paznokciowej lub zmiana toru wzrostu paznokcia.

Zalety klamer leczniczych w leczeniu wrastających paznokci:

• klamra jest odpowiednio przygotowana i w kilku rozmiarach należy ją dopasować do kształtu paznokcia,

• siła napięcia regulowana jest indywidualnie,

• różnice długości klamry i paznokcia wyrównywane są łącznikiem,

• zabieg jest bezbolesny, klamra nie drażni zapalnie zmienionego wału paznokcia,

• klamra może być zakładana też przy znacznej hipergranulacji oraz przy paznokciach rurkowatych,

• punktowe nałożenie oraz określona siła napięcia prowadzi z reguły do natychmiastowego złagodzenia bólu,

• nie wymaga przerwy w pracy

Wrastające paznokcie rozwijają się dzięki:

• niewłaściwej pielęgnacji paznokci i wycinaniu kątów paznokcia,

• zaburzeniu wzrostu paznokcia,

• predyspozycjom genetycznym,

• noszeniu niewłaściwego obuwia ( za ciasne, również na wysokich obcasach i za szerokie ),

• wadom stóp

Sygnały ostrzegawcze skóry stóp

Modzele i pęknięcia
Przyczyn powstania rozległych zrogowaceń i pęknięć skóry stóp może być wiele. W celu przywrócenia skórze normalnego wyglądu należy poznać przyczynę jej złego stanu.

Pierwsza warstwa skóry - warstwa rogowa - tworzy naturalną barierę ochronną przeciwko biologicznym, chemicznym, fizycznym i mechanicznym bodźcom. Na stres z zewnątrz skóra reaguje natychmiast. Ucisk i tarcie spowodowane noszeniem niewłaściwego obuwia prowadzą do nadmiernego wzrostu komórek: skóra rogowa pogrubia się. Taka reakcja organizmu może doprowadzić do poważnych dolegliwości.

Modzele
Modzelem określamy ograniczone, o pewnej powierzchni zgrubienie skóry rogowej, powstałe na skutek nadmiernego ucisku. Jeśli się nimi nie zajmiemy, modzele mogą uciskać głęboko w skórze i powodować przez to trudny do zniesienia ból.

Im grubszy modzel, tym mniej elastyczna skóra - a konsekwencją tego jest nieprzyjemne uczucie napięcia. Modzele znajdują się najczęściej na podeszwie stopy, bądź też na jej obrzeżach. Najczęstszą przyczyną ich powstania jest ciasne i źle dopasowane obuwie. Jeśli nieodpowiednie buty będziemy nosili przez kilka lat może dojść nawet do deformacji stopy. Wówczas nie będzie pasował na nią już żaden but - każdy nowo dobierany będzie ocierał. Przyczyną powstawania modzeli mogą być również niewłaściwe „ustawienia” stopy czy też palców, np.: stopa poprzecznie płaska. Skóra stóp diabetyków na skutek ich choroby ma skłonność do przesuszeń i nadmiernego rogowacenie - co natomiast sprzyja powstawaniu modzeli. Nadwaga ma też swój udział w ich tworzeniu się.

Pęknięcia
Pod pojęciem pęknięcia rozumiemy liniowe pęknięcia w skórze, mające długość od kilku milimetrów do centymetrów. W ekstremalnych przypadkach dotknięta tym jest nie tylko martwa warstwa skóry rogowej, ale rysa sięga też do dalszych warstw skóry, do tkanki podskórnej, do mięśni czy nawet do kości. Rozróżniamy wśród tych pęknięć: suche i wilgotne.
Suche rysy powstają przy dziedzicznie uwarunkowanym nadmiernym wzroście skóry rogowej stopy, ale także za przyczyną innych nabytych schorzeń. Zasadniczo w przypadku suchych pęknięć można zauważyć tylko niewielką potliwość. Skóra wysycha, traci elastyczność, i nie jest już tak odporna na pęknięcia. I tak tworzą się rysy, najczęściej na piętach. Pogłębiają się one następnie przez nieuniknione, ciągłe obciążanie. Zaczynają się sączyć i krwawić- każdy krok powoduje niesamowity ból.

Co należy robić przy modzelach i pęknięciach?
• Zdiagnozować przyczynę powstawania mocnego zrogowacenia skóry
• Nosić tylko odpowiednio dobrane obuwie
• Ostrożnie ścierać i wygładzić pogrubioną, szorstką skórę za pomocą tarki bądź pumeksu. Najlepiej zrobić to po uprzedniej kąpieli stóp
• Codziennie smarować skórę odpowiednim kremem, by zapewnić jej właściwą elastyczność i wilgotność i zapobiec narastaniu zrogowaciałego naskórka
• Chronić wrażliwe części skóry stopy przed uciskiem.

• Raz pęknięta skóra wymaga ciągłej troski.

67)Substancje aktywne w pielęgnacji i leczeniu skóry łojotokowej i trądziku pospolitego

Cera tłusta ma kolor szarożółty, ziemisty, zazwyczaj jest dość gruba, a jej powierzchnia błyszcząca. Widoczne są na niej rozszerzone pory z zaskórnikami (głównie w okolicy nosa, czoła i brody). Jest słabo ukrwiona, rano często blada, rzadko zdarzają się rozszerzone naczyńka. Dobrze reaguje na czynniki atmosferyczne: na zimno, wiatr i słońce, oraz na wodę i mydło.

Negatywnie działa na skórę stres, zaburzenia hormonalne, napięcia nerwowe i zaburzenia układu trawiennego. Stosunkowo późno rozpoczyna się okres jej starzenia, długo nie pojawia się siatka zmarszczek Zaletą cery tłustej jest także to, że w wieku starszym, czy podeszłym, nie ulega wysuszeniu.

Skórze tłustej często towarzyszą zmiany trądzikowe, zaskórniki, skłonność do wyprysków. Pojawiają się w okresie dojrzewania w związku ze wzmożoną pracą gruczołów łojowych i zmianami hormonalnymi.

Leczenie trądziku

Trądzik jako choroba przewlekła wymaga leczenia długotrwałego - przez wiele miesięcy a nawet lat. Leczenie zależy od postaci klinicznej trądziku. Poza izotretinoiną nie ma żadnego leczenia przyczynowego. Wszystkie pozostałe metody leczenia prowadzą do usuwania objawów procesu chorobowego. Podstawą terapii trądziku jest odpowiednia pielęgnacja i leczenie miejscowe. U pacjentów wymagających leczenia systemowego, właściwa pielęgnacja jest niezbędnym czynnikiem uzupełniającym.

Właściwa pielęgnacja

Odpowiednia pielęgnacja skóry stanowi podstawę leczenia u większości pacjentów z nasilonym łojotokiem i zmianami zaskórnikowymi i często jest czynnikiem wystarczającym do osiągnięcia zadowalających efektów leczniczych. Konieczny jest właściwy dobór preparatów do typu skóry: silniejszych, zawierających większe stężenie substancji aktywnych, do skóry ze znacznie nasilonym łojotokiem i łagodniejszych, do skóry wrażliwej i podatnej na podrażnienia. W pielęgnacji skóry trądzikowej wykorzystujemy szereg dermokosmetyków zawierających substancje o działaniu komedolitycznym (przeciwzaskórnikowym) i przeciwzapalnym. Do substancji tych należą a - i β - hydroksykwasy, polihydroksykwasy i inne substancje pochodzenia roślinnego. Do a-hydroksykwasów należą: kwas glikolowy, mlekowy, cytrynowy, winowy, jabłkowy. Głównym przedstawicielem β-hydroksykwasów jest kwas salicylowy. Dzięki odblokowywaniu zaczopowanych przewodów wyprowadzających gruczołów łojowych substancje te ułatwiają odpływ łoju i zmniejszają jego gromadzenie wewnątrz gruczołów łojowych.

To czy kosmetyk jest skuteczny, zależy przede wszystkim od jego receptury, jakości użytych składników oraz rodzaju nadanego mu kierunku działania. Wszystkie kosmetyki przeciwtrądzikowe cechuje 12 podstawowych kierunków działania:

1. Przeciwbakteryjne (np. związki siarki, boru, triclosan, chlorhexydyna, olejek drzewka herbacianego, nadtlenek benzoilu, wyciągi ziołowe, tioksolon, hexachlorophen).

2. Przeciwzapalne (np. allantoina, pantenol, betaina, wyciągi z roślin, glinka, kwasy roślinne, witaminy).

3. Przeciwłojotokowe, osuszające, odtłuszczające (np. alkohole, glikole, węglowodory lekkie, cocamidopropyle, kwas salicylowy, kwasy owocowe, wyciągi ziołowe, związki siarki i cynku).

4. Matujące, korekcyjne (minerały, barwniki mineralne, zwierzęce i roślinne, trójetanolaminowa stearyna, sorbitol, alkohole).

5. Ściągające (obkurczające) pory (np. związki cynku, glinu, bizmutu, kwasu taninowego i kwasu salicylowego, kwasy owocowe, ekstrakty ziołowe, nadtlenek benzoilu, alkohole).

6. Nawilżające, pojędrniające (olejki eteryczne, mentol, tymol, kamfora, euceryna, wyciągi z roślin, kwas hialuronowy, masła roślinne, kolagen, elastyna, albuminy, alkohole wielowodorotlenowe, salviol, pantenol).

7. Złuszczające płytko lub głęboko, ścierające (kwas salicylowy, związki siarki i cynku, rezorcyna, naftol, ziarna mineralne i roślinne, nadtlenek benzoilu, kwas witaminy A, kwasy owocowe, kwas mlekowy, tioksolon, natrium carbonicum, tioxolon).

8. Zakwaszające (kwas cytrynowy, kwas mlekowy).

9. Wymiatacze wolnych rodników (koenzym Q, witamina E, witamina A, związki fenolowe i terpenowe).

10. Odżywcze (kolagen, elastyna, aminokwasy, witaminy, olejowe i wodne wyciągi z roślin, wody mineralne).

11. Regenerujące (witaminy, allantoina, wyciągi z roślin).

12. Usuwające zanieczyszczenia i makijaż (alkohole i glikole, detergenty, mydła, węglowodory lekkie, cetiol, trójetanolamina, czteroboran sodu).

13. Leczenie miejscowe

Jeżeli występuje więcej zmian zapalnych: grudkowych i krostkowych, stosujemy silniejsze preparaty o działaniu komedolitycznym i przeciwbakteryjnym: kwas azelainowy, nadtlenek  benzoilu i retinoidy, a także antybiotyki. Ważne jest stosowanie preparatów leczniczych na całą powierzchnię chorobowo zmienionej skóry.

Oto najczęściej stosowane środki do leczenia miejscowego:

Tioxolone

Działanie: Środek antyseptyczny. Niszczy bakterie i grzyby.
Zastosowanie: Trądzik pospolity oraz łojotokowe stany zapalne skóry. Łupieć, łysienie łojotokowe
Przeciwwskazania: Nie stosować w uczuleniu na tioxolon, w stanach ropnych oraz stanach zapalnych skóry, w trądziku różowatym. W zmianach alergicznych skóry

Preparaty: Acnosan

Kwas azelainowy

Działanie: Kwas azelainowy w wyniku hamowania syntezy białka wywiera działanie przeciwbaketryjne zwłaszcza wobec Propionibacterium acnes i Staphylococcus epidermidis tj. bakterii odgrywających istotną rolę w patogenezie trądziku. Normalizuje proces powstawania keratyny, zmniejszając tworzenie mikrozaskórników. Dzięki hamowaniu aktywności tyrozynazy i enzymów mitochondrialnych oraz hamowaniu nadmiernej czynności melanocytów wykazuje także działanie wybielające u osób z hiperpigmentacja.
Wskazania: Trądzik pospolity oraz przebarwienia skóry.

Działania niepożądane: W początkowym okresie leczenia może wystapić przemijające złuszczenie i suchość skóry, rumień, pieczenie, świąd.

Preparaty: Acne-Derm, Skinoren

Nadtlenek benzoilu

Działanie: Nadtlenek benzoilu działa hamująco na Propionibacterium acnes, odpowiedzialne za powstawanie trądziku pospolitego. Działa złuszczająco, otwiera zaczopowane masami rogowymi pory. Zmniejsza wytwarzanie łoju i związany z tym połysk skóry.
Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na nadtlenek benzoilu. Preparatu nie stosować na uszkodzoną skórę. Podczas leczenia należy unikać słońca i solarium. Nie stosować leku w czasie ciąży.
Preparaty: Akneroxid L, Akneroxid 5, Benzacne, Brevoxyl

Kwas salicylowy

Działanie: przenika do ujścia gruczołu łojowego, powoduje zmniejszenie gęstości czopu zaskórnika, może mieć niewielkie działanie przeciwzapalne. Ma działanie złuszczające i przeciwbakteryjne.

Leczenie systemowe W przypadku bardziej nasilonych zmian zapalnych stosujemy leczenie ogólne. Do najczęściej stosowanych metod należy leczenie hormonalne (antyandrogenowe) i antybiotykoterapia, a w najcięższych przypadkach, zwłaszcza jeśli odchodzi do nasilonego procesu bliznowacenia, leczeniem z wyboru jest izotretinoina. Jest ona jedynym lekiem działającym na wszystkie (poza hormonalnym) mechanizmy odgrywające rolę w patogenezie trądziku. Powoduje ona wybitne zmniejszenie wydzielnia łoju, działa komedolitycznie, redukuje liczbę bakterii P. acnes, działa przeciwzapalnie. Najczęstszymi antybiotykami podawanymi przez dermatologów są tertacyklina, Davercin i Dalacin C. W cięższych odmianach podaje się silniej działające antybiotyki zawierające 13-cis kwas witaminy A (Roaccutane).

68)Substancje aktywne w pielęgnacji i leczeniu trądziku różowatego Bezpośrednia przyczyna wystąpienia trądziku różowatego jest nieznana. Trądzik różowaty zaliczany jest do nerwic naczynioruchowych skóry twarzy. To już nie rodzaj cery, ale choroba skóry. Objawia się nawrotowym lub stałym rumieniem twarzy, wysiewem grudek, krostek oraz przerostem gruczołów łojowych.W zależności od nasilenia zmian wyróżniamy cztery postacie trądziku:

1. Postać rumieniowa: w początkowym okresie zmiany mają charakter rumieniowy, z przemijającym zaczerwienieniem twarzy, pojawia się uczucie gorąca i pieczenia skóry;

2. Postać grudkowo - krostkowa: w obrębie trwale utrzymujących się ognisk, coraz intensywniej zaczerwienionych, pojawiają się rozszerzone naczynka, skóra jest bardziej wrażliwa, pojawia się obrzęk, grudki, krostki;

3. Postać przerosła: rhinophyma; duże, zapalne guzki, rozrost tkanek miękkich, guzowatość, powiększenie gruczołów łojowych, nasilenie łojotoku, nos staje się duży i czerwony (ta forma trądziku występuje przeważnie u mężczyzn);

4. Postać piorunująca: bardzo liczne, skupione wykwity guzowate, gorączka (ta odmiana dotyczy zwykle kobiet);

U około połowy pacjentów występują powikłania oczne: zapalenie spojówek, brzegów powiek, rogówki - może to doprowadzić do ślepoty.

Trądzik różowaty występuje zwykle na twarzy. Mogą jednak pojawić się zmiany na dekolcie, skórze głowy, w okolicach zausznych i na plecach.
Zmiany pojawiają się początkowo na nosie, później na policzkach, na środkowej części czoła i brody, oraz dalej w kierunku okolic podszczękowych. Ogniska maja zwykle symetryczny układ (kształt motyla).

Czynniki, które mogą wywoływać trądzik różowaty to:

• Zaburzenia naczynioruchowe, nadreaktywność układu wegetatywnego, (zaburzenia naczynioruchowe zależne od czynników psychicznych (w wywiadzie często pacjenci przyznaj, że ich cera ma skłonność do łatwego czerwienienia się pod wpływem bodźców emocjonalnych oraz czynników zewnętrznych);

• Łojotok - opinie lekarzy są sprzeczne, za takim związkiem przemawia lokalizacja zmian w miejscach łojotokowych; przeciwko: występowanie trądziku także u osób z suchą cerą;

• Zaburzenia hormonalne - objawy mogą nasilać się po stosowaniu leków hormonalnych, w chorobach tarczycy, w czasie stosowania hormonalnych środków antykoncepcyjnych, w okresie przekwitania, w zależności od cyklu miesiączkowego;

• Zaburzenia ze strony układu pokarmowego (przeważnie stwierdza się niedokwaśność soku żołądkowego, nadkwasotę, przewlekłe zaparcia, nieżyt żołądka, stany zapalne dróg żółciowych, u wielu badanych osób stwierdzono obecność Helicobacter Pylori, chorobę wrzodową żołądka, także choroby wątroby);

• Obecność w łuskach naskórka Demodex Folliculorum (Nużeniec - pasożyt ludzkiej skóry, który może powodować zmiany skórne;

• Pityrosporum ovale - drożdżaki;

• Ogniska infekcji - szczególnie niewyleczone zęby;

• Kortykosteroidy - stosowanie leków sterydowych może powodować zmiany w obrębie ust i oczu określane jako Dermatitis Perioralis(zapalenie okołoustne);

• Alergia wziewna na kurz, pyłki traw i chwastów;

• Alergia pokarmowa np.: na mleko, śmietanę;

• Nerwowy, stresujący tryb życia.

Trądziku różowatego nie można wyleczyć. Można jedynie zatrzymać lub spowolnić rozwój choroby. Czynniki, które mają wpływ na zaostrzenie i nawroty choroby:

• Promieniowanie słoneczne (także UV w solarium);

• Gwałtowne zmiany temperatury otoczenia;

• Duszne pomieszczenia;

• Klimatyzowane pomieszczenia;

• Gorące kąpiele;

• Niektóre leki (szczególnie przyjmowane przy nadciśnieniu);

• Błędy dietetyczne - zbyt gorące potrawy, zbyt ostre przyprawy, mocna kawa, herbata, alkohol, spożywanie żółtych serów, czekolady, owoców cytrusowych;

• Używki - szczególnie nikotyna;

• Stosowanie nieodpowiednich kosmetyków zawierających drażniące substancje np. mięta, olejek eukaliptusowy, cynamon, alkohol;

• Brak właściwej pielęgnacji cery.

W przypadku wystąpienia trądziku różowatego konieczne jest leczenie prowadzone przez dermatologa, w przypadku powikłań ocznych także przez okulistę. W leczeniu stosuje się:

• w okresie rumieniowym: miejscowo preparaty łagodzące, zmniejszające podrażnienie;

• w bardziej zaawansowanym stadium choroby:

• zewnętrznie: roztwory, kremy, pasty z antybiotykami, metronidazolem, ichtiolem, 20% kwas azelainowy, przemywanie twarzy 2% roztworem kwasu bornego lub wodą wapienną

• wewnętrznie: antybiotyki (głównie z grupy tetracyklin), retinoidy (Isotrex, Roaccutane - tylko w ciężkich przypadkach), metronidazol

• wyeliminowanie czynników sprzyjających rozwojowi choroby: preparaty przeciwgrzybiczne(w przypadku Pityrosporum Ovale), w przypadku Demodex Folliculorum stosuje się środki przeciwpasożytnicze;

• zamykanie rozszerzonych naczyń krwionośnych - laseroterapia, elektrokoagulacja;

• przyjmowanie witamin PP i B2.

Zalecenia pielęgnacyjne dla osób chorujących na trądzik różowaty ZAKAZY:

• Unikać mycia twarzy twardą, chlorowaną wodą;

• Unikać mydeł barwionych, zapachowych, z zawartością alkoholu;

• Unikać słońca i solarium;

• W czasie wysiłku fizycznego nie dopuszczać do przegrzania twarzy;

• Uwaga na leki z kortykosteroidami fluorowanymi, oraz wszystkie rozszerzające naczynka;

• Unikać sytuacji stresowych;

• Unikać gorących napojów, pikantnych i gorących potraw, alkoholu, kawy;

• Nie stosować peelingów ziarnistych;

• Nie stosować maseczek typu peel off, ani innych trudno zmywających się;

• Nie korzystać z sauny;

• Nie wychodzić z domu bez uprzedniego zabezpieczenia cery kremem ochronnym.

ZALECENIA:

• Stosować łagodne, bezzapachowe kosmetyki (z takimi substancjami jak: wit.C, wit.PP, wit.K, kasztanowiec, homeopatyczny wyciąg z arniki, zielona herbata, biała herbata);

• Stosować kremy z filtrami UVA i UVB (najlepiej blokery słoneczne);

• W okresie jesienno-zimowym stosować kremy chroniące przed zimnem i wysuszeniem;

• Stosować techniki relaksacyjne;

• W przypadku nerwicy naczyniowej stosować ziołowe środki uspokajające;

• Stosować właściwą dietę, bogatą w owoce i warzywa;

• Obserwować jakie potrawy pogłębiają zmiany na skórze;

• Można stosować peeling enzymatyczny;

• Starać się wykonywać makijaż z użyciem podkładu, pudru (jako dodatkowa ochrona) ale unikać stosowania nadmiernej ilości kosmetyków kolorowych, wybierać kosmetyki z serii hypoalergicznych;

• Dwa razy w roku (wiosną i jesienią) poddawać się serii zabiegów wzmacniających naczynka;

• Poddawać się zabiegom zamykania naczyń (nie należy czekać, aż będą bardzo rozszerzone);

• Można zażywać wit. C np.: Rutinoscorbin, AscoRutiCal ,Vitacell, nalewkę z kasztanowca, preparaty z gingko biloba (miłorząb japoński), z arniką, z korą dębu.

Substancje aktywne stosowane w kosmetykach do cery z trądzikiem różowatym:

• rutyna - zmniejsza łamliwość, kruchość i przepuszczalność naczyń krwionośnych,

• ekstrakt z oczaru - hamamelis - działanie łagodnie ściągające i przeciwzapalne, działa kojąco na skórę z rozszerzonymi naczynkami,

• witamina K - wpływa na proces regulacji krzepnięcia krwi, zapobiega krwotokom, zmniejsza pajączki, wylewy podskórne,

• witamina PP - uszczelnia naczynka krwionośne, chroni je przed rozszerzaniem się,

• wyciąg z arniki górskiej - wspomaga krążenie krwi, wzmacnia naczynka krwionośne, działa przeciwzapalnie, zmniejsza zaczerwienienia,

• wyciąg z kwiatów dzikiego mirtu - działa obkurczająco, wzmacniająco na naczynia krwionośne, przeciwdziała ich rozszerzaniu się,

• witamina C - ma działanie uszczelniające i wzmacniające naczynka krwionośne,

• ekstrakt z miłorzębu japońskiego (Ginkgo biloba) - uelastycznia ściany naczyń, poprawia krążenie w drobnych naczyniach krwionośnych skóry.

Bardzo ważne jest stosowanie kosmetyków chroniących przed promieniowaniem UVA,UVB.

69)Masaż kobiety w ciąży - wskazania, przeciwwskazania, wykonanie

Główny cel masażu ciążowego to:

• zmniejszenie napięć w odcinku lędzwiowo-krzyżowym, wynikających z przeciążeń na skutek zmieniającej się sylwetki i nawyków w poruszaniu się,

• zmniejszenie dolegliwości bólowych w okolicy stawów biodrowych, kolanowych, skokowych z powodu zwiększającego się ciężaru ciała,

• zmniejszenie występującej sztywności oraz niewielkich obrzęków w okolicach łydek i stawów skokowych,

• zmniejszenie napięcia w okolicy szyi, karku oraz barków,

• uelastycznienie rozciągającej się skóry co stanowi profilaktykę powstawania rozstępów ciążowych lub poporodowych.

Masaż w okresie ciąży nie może być stosowany bezkrytycznie, muszą być zachowane określone warunki oraz przestrzegane przeciwwskazania.
W literaturze dotyczącej masażu klasycznego, ciąża jest nadal jednym z przeciwwskazań do masażu, jednak masaż zmienił się na tyle, iż doświadczony terapeuta jest w stanie nawet nauczyć prostych technik masażu ojca rodziny, co ze względów uczuciowych, emocjonalnych, czyni masaż jeszcze bardziej przydatnym dla całej rodziny.

Walory płynące z masażu w okresie macierzyństwa:

Okres przygotowawczy - wiele kobiet zupełnie świadomie decyduje się na odpowiedni moment ciąży. Podejmując decyzje, na kilka miesięcy przed ciążą można zadbać o te partie ciała, które będą szczególnie przeciążone, np.: wzmacniając ale i uelastyczniając mięśnie brzucha i kręgosłupa, uelastyczniając także skórę, która w okresie ciąży będzie znacznie rozciągana. Przygotowanie ma zarazem cel profilaktyczny, min zapobiegając ewentualnym bólom kręgosłupa jak i zapobiega oraz zmniejsza pojawiające się rozstępy.
Masaż może także przygotować piersi do fizjologicznych zmian, pojawiających się w trakcie z karmienia.

Profilaktyka dotyczy także uelastycznienia całej klatki piersiowej oraz odcinka szyjnego kręgosłupa, który bardzo często bywa  przeciążony i bolesny w późniejszym okresie karmienia, ponieważ mimo zmian pozycji w trakcie karmienia, zawsze jedna strona będzie przeciążona podczas trzymania, ułożenia dziecka.

Masaż podczas ciąży

Masaż kobiet w ciąży wykonuje się najczęściej w okresie od 3-8 miesiąca.
Większość masażu odbywa się w ułożeniu na boku z jedną zmianą pozycji w trakcie sesji, tak masujemy grzbiet i nogi. Masaż karku, szyi odbywa się z kolei w wygodnej siedzącej pozycji choć czasem kobiety wolą leżeć na plecach.

Masaż wykonywany może być w różnych okresach przez masażystę/terapeutę, ale także przez partnera oraz w niewielkim stopniu jako automasaż przez samą kobietę.

Wykonanie masażu:

1. Masaż powłok jamy brzusznej - leżenie na grzbiecie, pod stawami kolanowymi wałek

Głaskanie - b. powierzchowne, koncentrycznie, równocześnie po obu stronach od wyrostka mieczykowatego mostka, na boki wzdłuż łuków żebrowych, kończąc na wysokości spojenia łonowego.

Rozcieranie - delikatnie dużymi kolistymi ruchami, kierunek tj. głaskanie

2. Masaż powłok jamy brzusznej - leżenie na boku, wałek w okolicy szyi i między stawami kolanowymi

Głaskanie i rozcieranie - od linii pachowej środkowej w kierunku okolicy pępka, pasmami od nadbrzusza, kończąc na podbrzuszu (omijamy okolicę łonową).

3. Masaż grzbietu i pośladków - leżenie na boku

Głaskanie i rozcieranie podłużne - od okolicy talerzy kości biodrowych wzdłuż kręgosłupa do barków

Głaskanie i rozcieranie poprzeczne - od linii pośrodkowej tylnej w kierunku linii pachowej środkowej, od talerza kości biodrowej w kierunku wolnego ramienia.

Masaż pośladków, kończyn dolnych i górnych oraz karku i barków wykonujemy tj. w masażu klasycznym w pozycjach złożeniowych na boku lub na grzbiecie. Kark i barki można masować również w pozycji siedzącej.

Przeciwwskazania dotyczą min. technik: wibracji, roztrząsań i ucisków.
Obowiązują także bezwzględne przeciwwskazania takie jak do masażu klasycznego.

Przeciwwskazania ogólne do masażu w okresie ciąży:

- Przeciwwskazania dodatkowe takie jak do masażu klasycznego

- Stany zapalne, możliwość wystąpienia krwawień lub krwotoków
- Ciąża problemowa którą poprzedzały poronienia
- Choroby zakaźne, podwyższona temperatura
- Zmiany dermatologiczne skóry
- Ciąża z innymi powikłaniami

- pierwszy i drugi miesiąc ciąży

- dziewiąty miesiąc ciąży

- choroby układu sercowo-naczyniowego

- cukrzyca ciężarnych

- nefropatia cukrzycowa

- zapalenie trzustki

- nadczynność i niedoczynność tarczycy i przytarczyc

- ostra niewydolność nerek

- kłębuszkowi zapalenie nerek

- odmiedniczkowe zapalenie nerek

- kamica nerkowa

- gestozy

- rzucawka i stan przedrzucawkowy

- niedokrwistości

- białaczki

- skazy krwotoczne

W przypadku jakichkolwiek niepewności należy najpierw skonsultować się z prowadzącym lekarzem!

70)Wprowadzanie substancji aktywnych do skóry - jonoforeza

Jonoforeza jest zabiegiem elektroleczniczym, w trakcie którego wykorzystuje się działanie prądu stałego (galwanicznego), który poprzez wprowadzanie do tkanek jonów działających leczniczo na organizm człowieka. Ustalono, że jony wprowadzone do skóry tą drogą gromadzą się na granicy naskórka i skóry właściwej, skąd zostają odprowadzone z prądem krwi w głąb ustroju. . Do jonoforezy mogą być zatem używane tylko związki chemiczne ulegające dysocjacji elektrolitycznej. Związki chemiczne mające tę właściwość nazywa się elektrolitami. W kosmetyce wykorzystuje się gotowe preparaty, mające określoną polaryzację oraz czas wprowadzania.

Podstawowe wskazania kosmetyczne do zabiegu jonoforezy:

• rozszerzone naczynia włosowate (teleangiektazje)

• trądzik różowaty

• trądzik pospolity

• rozszerzone pory skóry

• zwiotczenia skóry

• zwiotczenia mięśni

• przebarwienia

• podrażnienia

• blizny

• uczulenia

• skóra sucha (nawilżenie głębszych warstw skóry)

• odmrożenia

• skóra atroficzna

• nadpotliwość rąk, stóp, dłoni

Ogólne wskazania:

• nerwobóle

• polineuropatie

• zespoły bólowe w przebiegu choroby zwyrodnieniowej stawów kręgosłupa

• artrozy

• artralgie

• obwodowe porażania

• angioneuropatie

• zaburzenia krążenia obwodowego

• utrudniony zrost kostny

Przeciwwskazania:

• wypryski i uszkodzenia naskórka

• uczulenie na prąd galwaniczny

• ostre stany zapalne skóry

• ostre procesy zapalne i infekcje ogólne

• stany gorączkowe

• miażdżyca

• ubytki i skaleczenia naskórka

• porażenia spastyczne po wyrwaniu zęba

• stany ropne okołozębowe

• stany ropne migdałków

• miejscowe zaburzenia czucia

• uczulenie na leki stosowane w zabiegu jonoforezy

• eczenie dermatologiczne miejsc objętych zabiegiem jonoforezy

• ciąża

• nowotwory łagodne i złośliwe

• ENDOPROTEZA, METALE W TKANKACH PODDANYCH ZABIEGOWI

• zakrzepowe zapalenie żył

• zakrzepy

• zagrożenia zatorami

• WSZCZEPIONY ROZRUSZNIK SERCA

• skaza krwotoczna

Roztwory leków używane do jonoforezy

Jonoforeza jodku potasu: Jod zmiękcza tkankę łączną, stosuje się go przy bliznach, bliznowcach, zrostach, zgrubieniach tkankowych. Jod może kumulować się w organizmie i powodować nadczynność tarczycy.

Jonoforeza chlorku wapnia: przyspiesza regenerację tkanki nerwowej, działa przeciwzapalnie, uszczelnia naczynia krwionośne przyspiesza utrudniony zrost kości.

Jonoforeza cynku: przyżeganie trudno gojących się owrzodzeń, drożdżyca paznokci.

Jonoforeza kwasu askorbinowego, czyli witaminy C: uelastycznia ścianki naczyń krwionośnych, działa przeciwzapalnie.

Jonoforeza antybiotyków: bakteryjne stany zapalne skory i tkanek miękkich.

Jonoforeza hydrokortyzonu lub preparatu Solu-Dacortin: stany zapalne skóry, tkanek miękkich, drobnych stawów i pochewek ścięgnistych.

Jonoforeza tolazoliny: zaburzenia ukrwienia obwodowego.

Jonoforeza sody oczyszczonej: działa przeciwzapalnie, rozmiękczająco, bakteriobójczo. Najczęściej stosuje się jonoforezę z sody oczyszczonej przy łojotoku i trądziku pospolitym. Zabieg ten nosi nazwę dezinkrustacji.

Przygotowanie klientki do zabiegu
Ze skóry należy zmyć makijaż, a następnie skórę odtłuszczamy alkoholem. Dokładnie oglądamy skórę w celu wykluczenia przeciwwskazań. Zabezpieczamy gałki oczne przed wnikaniem jonów leków, przykrywając je suchymi wacikami. Pacjentka powinna zdjąć wszystkie metalowe ozdoby.

Technika wykonania jonoforezy
Klientkę należy poinformować o odczuciach towarzyszących przepływowi prądu, a są to: mrowienie, ślinotok, metaliczny posmak w ustach. W przypadku wystąpienia negatywnych odczuć - uczucia silnego ciepła, pieczenia lub bólu - należy przerwać zabieg.
Jonoforezę można wykonać na wiele sposobów. Rozróżniamy jonoforezę labilną i stabilną, miejscową i ogólną. W kosmetyce najczęściej stosuje się jonoforezę labilną, czyli ruchomą, w trakcie której elektrody czynna i bierna zmieniają względem siebie położenie. W jonoforezie stabilnej, czyli nieruchomej, wykorzystuje się specjalną elektrodę, tzw. elektrodę Bergoniego, zwaną inaczej półmaską.
Elektrodę czynną umieszcza się nad tkanką, do której mają być wprowadzone jony leku. Łączy się ją z dodatnim lub ujemnym biegunem źródła prądu. Elektrodę bierną, służącą do zamknięcia obwodu prądu, układa się najczęściej przeciwlegle do elektrody czynnej - najczęściej na przedramieniu ręki prawej lub bezpośrednio w dłoni klientki.

Obie elektrody układa się na wcześniej przygotowanym podkładzie. Elektroda czynna ułożona jest na podkładzie zanurzonym w wodzie z dodatkiem leku, który chcemy wprowadzić do skóry, zaś elektroda bierna - w samej wodzie. Do jonoforezy najlepiej stosować wodę łatwo przewodzącą prąd, np. mineralną niegazowaną.

Do zabiegu należy używać jednorazowych podkładów w celu wykluczenia infekcji i tzw. jonów konkurencyjnych. Miejsca niewielkich ubytków skórnych pokrywa się obojętną maścią, np. wazeliną, a następnie przykrywa warstwą folii.

Jonoforezę można wykonać jedną lub dwiema elektrodami czynnymi oraz odpowiednio jedną lub dwiema elektrodami biernymi. Wykorzystuje się elektrody wykonane z gumy węglowej lub nie polaryzujące się elektrody z cyny. Mają one różne kształty oraz rozmiary. Ważne, by ich brzegi były obłe, a kształt dostosowany do miejsca poddawanego zabiegowi. Elektroda bierna powinna być 2,5-krotnie większa od elektrody czynnej.

Czas trwania zabiegu zależy od rodzaju preparatu, indywidualnej wrażliwości klientki i stopnia zaawansowania zmian skórnych. Z reguły pierwszy zabieg trwa około 5 minut, stopniowo wydłużamy ten czas do około 30 minut. Zabiegi wykonujemy w seriach 10-20 seansów, codziennie lub co drugi dzień. Natężenie prądu dobieramy do odczuć klientki. Ma to być przyjemne mrowienie. Objawy niepożądane to zaczerwienienie skóry, opuchlizna, świąd, mocne uczucie ciepła. Mogą one świadczyć o przedawkowaniu natężenia prądu lub o uczuleniu na prąd galwaniczny.
Dodatkowo można nasilić wnikanie jonów leku podczas jonoforezy poprzez rozgrzanie skóry promieniami podczerwonymi, np. lampą sollux z czerwonym filtrem lub lampą infrarouge.

Zakończenie
Podczas wykonywania zabiegów z użyciem prądu zawsze należy zachować szczególne środki ostrożności i zapewnić komfort klientom. Życzę sukcesów w pracy z wykorzystaniem nowoczesnych technik kosmetycznych.

Środki ostrożności:

• Kable aparatu do jonoforezy nie powinny się krzyżować

• Aparat powinien być podłączony do uziemionego gniazdka

• Najpierw przygotowujemy elektrody, podkłady lekowe, układamy je na ciele klientki, a następnie podłączamy przewody do aparatu i aparat do prądu

• Osoba poddawana zabiegowi powinna być stale pod kontrolą kosmetyczki, nie wolno pozostawiać klientki samej

• Na aparacie nie mogą stać naczynia z wodą, leki czy kosmetyki.

71.WPROWADZANIE SUBSTANCJI AKTYWNYCH DO SKÓRY SONOFOREZA

Wprowadzanie substancji aktywnych do skóry - sonoforeza

Sonoforeza wykorzystuje zjawisko fali akustycznej. Za pomocą urządzenia emitującego fale ultradźwiękowe, wprowadzane są w głąb skóry substancje - w tym przypadku mogą to być również substancje niepolarne i nierozpuszczalne w wodzie (lipidy, witaminy itd.).

Głębokość wnikania zależy od częstotliwości ultradźwięków ich mocy i czasu oddziaływania. Przy częstotliwości 1 MHz jest większa niż przy 3 MHz. Optymalna dla zabiegów kosmetycznych moc wynosi 0,8 do 1,0 W/cm2. Czas zależny jest od wielkości powierzchni na jaką oddziałujemy (średnio od 5 minut przy małych powierzchniach do 30 przy dużych).

Efekt zabiegu zależny jest tak jak w przypadku jonoforezy od użytego preparatu, ale również od wpływu samych ultradźwięków na tkanki skórne. Obejmuje ono takie reakcje jak wzrost przepuszczalności błon komórkowych, aktywacja metabolizmu komórkowego, zwiększone oddychanie komórkowe.

Wibracje ultradźwiękowe działają na głębsze warstwy skóry jak mikromasaż o charakterze biostymulującym. Poprawie ulega mikrocyrkulacja i przepływ limfy, podwyższa się poziom pH zakwaszonych tkanek. Fibroblasty zostają pobudzone do biosyntezy kolagenu, elastyny.

W kosmetyce sonoforeza zwana masażem ultradźwiękowym, powoduje poprawę ukrwienia skóry i jest wykorzystywana w celu wtłoczenia w głębsze warstwy skóry preparatów odżywczych i nawilżających. Sonoforeza transportuje skondensowane witaminy w skórę.

Wskazania do zabiegów w przypadku kosmetyki:

• zmarszczki,

• trądzik,

• trądzik różowaty,

• teleangiektazje,

• blizny,

• cellulit,

• depilacja,

• zastoje;
  

Rezultat uzyskiwany dzięki działaniu fali ultradźwiękowej (sonoforezie):

• rozjaśnia przebarwienia i plamy

• dotlenia i bardzo mocno nawilża skórę

• poprawia wymianę jonową, wzmaga produkcję kolagenu, elastyny i kwasu hialuronowego

• przygotowuje skórę do dalszych zabiegów kosmetycznych

• odmładza skórę poprzez głęboki mikro-masaż

• przyspiesza przenikanie i aktywację kosmetyków w głąb skóry

• poprawia strukturę blizn

• pozostawia nadzwyczajnie odmłodzoną, odświeżoną i zregenerowaną skórę

• powstrzymuje tyrozynazę, powstałe napięcie elektryczne rozwiązuje czarny pigment, który zostanie metabolizowany i wydalony

• przy prędkości wibracji 24 000/sekundę, aktywne ultradźwięki rozpylają oczyszczoną wodę, w związku z tym natychmiast tworzą zawiesinę sebum i kosmetyku w porze, otwierającym się na skutek powstania napięcia od sondy, a następnie wyjaławia, stąd też w krótkim czasie likwiduje stany zapalne i poprawia wygląd skóry

• bezboleśnie i dokładnie czyści skórę szybko rozpylając i usuwając zanieczyszczenia z porów

• wibracja ultradźwiękowa i jej efekt cieplny dla mięśni stale uaktywnia skórę, dzięki czemu eliminuje zmarszczki i ujędrnia mięśnie

Sonoforeza jest zabiegiem kompleksowym, o wielu zaletach, wśród których można wymienić:
- rozbijanie substancji odżywczych na małe molekuły, które mogą penetrować skórę;
- pobudzanie syntezy kolagenu i elastyny;
- zwiększanie przepuszczalności błon komórkowych i przyspieszanie wchłaniania preparatów kosmetycznych;
- regenerowanie komórek skóry;
- nawodnienie skóry,
- uszczelnianie naczyń krwionośnych.

Obecnie ultradźwięki stosuje się na szeroką skalę w kosmetyce również jako peeling ultradźwiękowy, znany także pod nazwą peelingu kawitacyjnego. Służy on do głębokiej pielęgnacji i regeneracji skóry, a jego zaletą jest brak skutków ubocznych. Działa na skórę łagodnie, poprzez przyjemne, naturalne wibracje. Zastosowanie peelingu ultradźwiękowego pozwala na głęboką regenerację skóry poprzez efektywne jej odnowienie oraz głębokie oczyszczenie. W rezultacie uzyskujemy odnowioną, odświeżoną, pełną blasku skórę, o idealnie zmatowionym naskórku.

Zastosowanie ultradźwięków znajduje również w zwalczaniu cellulitu ,gdyż przyspieszają metabolizm i rozpad komórek tłuszczowych, działają mechanicznie powodując jakby rozpad skupisk tłuszczu, zwiększają ukrwienie i poprawiają krążenie.
W terapii cellulitu trzeba wykonać co najmniej dziesięć, piętnaście zabiegów polegających na wmasowywaniu głowicą emitującą ultradźwięki preparatów przyśpieszających rozkład cząsteczek tłuszczu jak np. kofeina, escyna. Aby ostatecznie pozbyć się ich z organizmu, po masażu ultradźwiękowym należy wykonać drenaż limfatyczny.

Aby działanie ultradźwięków przyniosło pożądane efekty, konieczne jest zastosowanie tzw. preparatów sprzęgających, które zapewniają odpowiedni kontakt głowicy ze skórą i ułatwiają wprowadzenie substancji aktywnych w głąb skóry. Preparatami sprzęgającymi są: olej parafinowy i żel do USG. W ofercie firm kosmetycznych znajduje się również bogata gama ampułek i serum o konsystencji żelu, które mogą być aplikowane bezpośrednio pod ultradźwięki. Możemy stosować najnowsze osiągnięcia współczesnej kosmetologii - wyciągi komórkowe, embrioblasty oraz koncentraty witaminowe.

Przeciwwskazania do stosowania ultradźwięków - sonoforezy:
- nowotwory i stany po ich operacyjnym usunięciu,
- ciąża,
- niewydolność krążenia,
- stany gorączkowe,
- ciężki stan ogólny,
- obecność w tkankach ciał obcych metalicznych (rozrusznik serca, ortodontyczny aparat korekcyjny- nazębny, itp.),
- nerwica wegetatywna znacznego stopnia,
- uporczywe migreny,
- epilepsja,

- choroby żył.

72. MIKRODERMABRAZJA KORUNDOWA I DIAMENTOWA

Jest to mechaniczne usuwanie zrogowaciałego naskórka przy pomocy materiałów ściernych o dużej twardości - korund, diament. Polega na ścieraniu naskórka mikrowarstwami do pożądanego poziomu, bez wywoływania krwawienia. Nieinwazyjna, bezpieczna, po zabiegu może wystąpić uczucie ciepła, pieczenie, zaczerwienienie, po 2-3 dniach może się złuszczać skóra.

Efekty działania:

• Poprawa elastyczności

• Pobudzenie fibroblastów do produkcji kolagenu i elastyny

• Redukcja lub obkurczenie ujść gruczołów tzw. porów skóry

• Usunięcie zaskórników szczególnie otwartych

• Spłycenie powierzchownych zmarszczek i blizn

• Częściowa redukcja przebarwień posłonecznych lub starczych

• Zmniejszenie łojotoku

Zabieg powoduje lepsze ukrwienie i odżywienie komórek naskórka i tkanek skóry właściwej, prowadzi to do wzmocnienia zdolności obronnych i regeneracyjnych. Skóra staje się gładka, napięta, rozjaśniona i nabiera zdrowego i świeżego wyglądu.

Przeciwwskazania:

• Aktywne zakażenia wirusowe, bakteryjne i grzybicze skóry

• Zapalne odmiany trądziku (krostkowy, ropowiczy, skupiony, piorunujący)

• Trądzik różowaty

• Nadżerki, przeczosy w przebiegu acne excoriee

• Naczyniaki płaskie i jamiste

• Aktywne zmiany chorobowe skóry

• Nowotwory skóry

• Znamiona barwnikowe

• Skłonność do keloidów

• Zabiegi chirurgiczne (2 miesiące)

• Doustna terapia przeciwtrądzikowa iztretinoiną

Wskazania:

• Trądzik zaskórnikowy, grudkowy

• Blizny potrądzikowe, zanikowe, przerosłe

• Łojotok, rozszerzone pory

• Zaskórniki otwarte i zamknięte, prosaki

• Rogowacenie mieszkowe, szorstki zrogowaciały naskórek

• Przebarwienia

• Rozstępy

• Zwiotczenie skóry

• Objawy przedwczesnego starzenia skóry

• Drobne zmarszczki

• MOŻE STANOWIĆ PRZYGOTOWANIE DO ZABIEGÓW W CELU UZYSKANIA SZYBSZEGO I LEPSZEGO EFEKTU TERAPEUTYCZNEGO

73. MIKRODERMABRAZJA TLENOWA - OXYBRAZJA

• Strumień roztworu soli fizjologicznej z tlenem.

• Tlen jako skuteczny środek bakteriobójczy w terapii przeciwtrądzikowej

• Tlen przyspiesza gojenie ran, poprawia krążenie krwi, dotlenia i odżywia skórę.

Wskazania:

• Trądzik pospolity

• Trądzik różowaty

• Blizny

• Rozstępy

• Cellulit

• Skóra starzejąca się

• Obrzęki

• Przebarwienia

• Wzmocnienie naczyń krwionośnych

• Zmniejszenie łojotoku

• Nawilżenie skóry

Przeciwwskazania - tak jak wyżej +

• problemy z górnymi drogami oddechowymi,

• choroby zatok,

• problem z oddychaniem,

• przeziębienie

• trądzik różowaty nie jest przeciwwskazaniem!

74. LAMPA LED

Dostarczanie energii komórkom

Zastosowanie:

• Zabiegi odmładzające

• Efekt ujędrnienia

• Poprawa struktury skóry

• Zmniejsza ilość zmarszczek

• Przyspiesza wchłanianie substancji aktywnych dostarczonych zewnętrznie

• Leczenie cellulitu

• Leczenie stanów zapalnych

• Stymuluje stany zapalne

• Stymuluje procesy gojenia

Czerwone:

• Wzmaga aktywność komórek

• Przyspiesza metabolizm komórek

• Stymuluje syntezę kolagenu

• Przyspiesza krążenie krwi

• Poprawia elastyczność

• Do cery dojrzałej, zwiotczałej, szarej, przesuszonej

Zielone:

• Neutralizujące, łagodzące

• Łagodzi napięcia, lekko p/bólowe

• Łagodzi obrzęki

Niebieskie:

• Hamuje rozwój stanów zapalnych

• Wspomaga leczenie trądzika

• Łojotokowe zapalenie skóry

• Naświetlanie opryszczki

Purpurowe-różowe:

• Leczenie blizn trądzika

• Przyspiesza procesy odnowy komórkowej

Pomarańczowe:

• Przyspiesza metabolizm komórkowy

• Zwiększa poziom energii w tkankach

Wpływ LED na komórki:

Głównym receptorem mitochondrialnym światła z zakresu od czerwieni do bliskiej podczerwieni jest oksydaza cytochromu C. Światło LED wpływa na aktywność składników łańcucha oddechowego mitochondriom komórkowego. Przyspiesza transfer elektronów w oksydazę cytochromu C. Następuje wzrost produkcji ATP. Zmniejsza zmiany związane z fotostarzeniem.

Zalety:

• Możliwość wykonywania przez cały rok

• Dla każdego fototypu

• Bezbolesny i bezpieczny

• Nieinwazyjny

• Niskie ryzyko objawów ubocznych

Przeciwwskazania:

• Uczulenie na światło

• Ciąża

• Nowotwory.

75. MEZOTERAPIA BEZIGLOWA.

Mezoterapia bezigłowa jest to najnowocześniejszy, nieinwazyjny system odmładzania skóry oraz redukcji cellulitu i tkanki tłuszczowej. Stanowi alternatywę dla klasycznej mezoterapii igłowej. Mezoterapia bezigłowa wykorzystuje w swoim działaniu zjawisko elektroporacji. Polega ona na użyciu specjalnej fali elektromagnetycznej (fale radiowe) występującej w postaci impulsów. Impuls taki powoduje zmianę przepuszczalności bariery ochronnej naskórka, a także samej błony komórkowej otaczającej komórki skóry i tkanki podskórnej. Jest to reakcja odwracalna, przejściowa, ale dzięki niej poprawia się wchłanianie zarówno do wnętrza skóry jak i do samego wnętrza komórek, co powoduje, że terapia jest bardzo efektywna. Podstawowym celem mezoterapii bezigłowej jest odmładzanie, normalizowanie, rewitalizowanie, nawilżanie, tonizowanie, rozjaśnianie plam, spłycanie zmarszczek, lifting oraz redukcja cellulitu, tkanki tłuszczowej, rozstępów, ujędrnienie biustu.

Dla wzmocnienia działania przed zabiegiem wykonuje się mikrodermabrazję. Następnie przygotowuje się „koktajl” terapeutycznych czynników i wmasowuje się je w skórę głowicą aparatu.

MEZOTERAPIA AKTYWNE PREPARATY

Krzemionka organiczna:
Znana jest ze swoich właściwości regenerujących tkankę łączną. Wchodzi w skład elastyny, kolagenu i glikoprotein strukturalnych. Na poziomie tkankowym indukuje proliferację fibroblastów i sprzyja regeneracji włókien kolagenowych.

Wyciąg z karczocha zwyczajnego:
Aktywnymi składnikami wyciągu są kwasy polifenolowe (m.in. cynaryna). Wpływają na metabolizm glukozy i lipidów. Hamują syntezę cholesterolu i zwiększają jego przemianę do kwasów żółciowych.

Mezoterapia Centella Asiatica - wyciąg z wąkroty azjatyckiej:
Wyciąg z wąkroty azjatyckiej ma działanie stymulujące biosyntezę kolagenu w skórze właściwej. Opóźnia proces starzenia, dzięki wysokiej zawartości taniny.

Wyciąg z nostrzyka żółtego i rutyny:
Preparat łączy dwa aktywne składniki: pochodne kumaryny z nostrzyka żółtego oraz rutynę rozpuszczalną w wodzie. Ogranicza powstawanie obrzęków, wzmacnia odporność i szczelność kapilar. Znajduje zastosowanie w mezoterapii cellulitu, w celu usprawnienia mikrokrążenia i odpływu limfy.

Dekspantenol:
Jest to kwas organiczny, produkt redukcji kwasu pantotenowego (witamina B5). znaczenie wizjologiczne witaminy B5 polega na tym, że jest ona składnikiem CoA. Koenzym A wpływa na regenerację i odżywianie struktury włosa.

Kwas hialuronowy:
Należy do substancji wypełniających przestrzeń międzykomórkową skóry. Wyjątkowe cechy kwasu hialuronowego, wynikają z jego wysokiej masy cząsteczkowej oraz dużej objętości. Przeplatające się łańcuchy kwasu hialuronowego, wypełniają przestrzenie między włóknami kolagenowymi zatrzymując wodę - działają jak "molekularna gąbka".

Kofeina:
Wpływa na proces lipolizy. Stymuluje rozpad trójglicerydów zawartych w komórkach tłuszczowych, do wolnych kwasów tłuszczowych.

Ampułki regenerujące do włosów:
Wpływają stymulująco na mieszki włosowe i keratynocyty. Przyspieszają syntezę glikozaminoglikanów i przyłączanie cysteiny do mieszków włosowych, co powoduje wydłużenie anagenu (okresu wzrostu włosa).

Proteochondroityna:
Proteochondroityna Należy do glikozaminoglikanów. Jest związkiem silnie absorbującym wodę. Sprawia, że skóra jest bardziej napięta i gładsza.

L-karnityna i TRIAC (tiratricol):
Biorą udział w przemianie cholesterolu i trójglicerydów do kwasów tłuszczowych. Pozwalają eliminować efekt "pomarańczowej skórki" i wygładzają skórę.

Pirogronian sodu:
Należy do alfaketokwasów i ma działanie energetyzujące. Stymuluje fibroblasty do produkcji kolagenu i elastyny. Wpływa na przemianę kwasów tłuszczowych.

WSKAZANIA DO MEZOTERAPII BEZIGŁOWEJ:
- utrata elastyczności skóry
- profilaktyka przeciwzmarszczkowa
- cellulit (uda, brzuch, pośladki)
- rozstępy

Przeciwwskazania:

• ciąża,

• metalowe elementy w ciele,

• choroby serca,

• rozrusznik serca,

• choroby żył,

• epilepsja,

• nadwrażliwość skóry, stany zapalne.

• nowotwory

• choroby tarczycy
  

Zabiegi przeprowadza się w kuracjach: na twarz ( zabiegi regeneracyjne, nawilżające, zmniejszające przebarwienia) - około 5 zabiegów, na ciała (zabiegi modelujące, przeciwcellulitowi, pojędrniające) - około 8 - 10 zabiegów, na włosy 5 - 7 zabiegów. Zabiegi przeprowadza się w odstępach 7 - 10 dniowych.  Bezigłowa mezoterapia może służyć do wykonania następujących zabiegów:

• Zabiegów regenerujących lub nawilżających skórę twarzy i innych okolic ciała ( np. biustu lub ramion, gdzie tworzą się mało atrakcyjne „pelikany”)

• Zabiegów modelujących ciało i rozbijających tłuszcz, np. przy pomocy najskuteczniejszej obecnie fosfatydylocholiny, stosowanej do tzw. lipolizy. Zabieg odchudzający można oczywiście połączyć dla lepszego efektu z napinającym skórę. Przy pomocy aparatu można także stosować składniki zmniejszające rozstępy i pojędrniąjące skórę odchudzanego brzucha.

Zabiegów poprawiających wzrost włosów. Stosowana na te okolice mezoterapia klasyczna daje bardzo dobre efekty, ale z racji bolesności wykonuje się ją raczej w sytuacjach leczniczych. Zabieg przeprowadzany bez igły jest natomiast sympatyczną kosmetyką i może być stosowany w każdym przypadku osłabienia wzrostu włosów, wypadania sezonowego, a także profilaktycznie i kondycjonująco na zupełnie zdrowe włosy.

76. MEZOTERAPIA IGŁOWA W KOSMETOLOGII.

Mezoterapia (intradermoterapia) jest medyczną specjalnością polegającą na wstrzykiwaniu mikroskopijnych ilości naturalnych wyciągów roślinnych, związków homeopatycznych, leków oraz witamin do skóry.

W latach 70-tych metodę te zaczęto wykorzystywać również w dermatologii estetycznej do ostrzykiwania twarzy i ciała, zarówno w celach leczniczych jak i profilaktycznych. Mezoterapia to niechirurgiczna metoda stosowana dla poprawy wyglądu skóry, jej odmłodzenia, w leczeniu cellulitu, a także w leczeniu I profilaktyce łysienia.
Dzięki śródskórnym wstrzyknięciom aktywnego preparatu poprawia się również mikrokrążenie w tkance podskórnej oraz zwiększa metabolizm komórek tłuszczowych (lipoliza).

Dwie metody wykonania zabiegu :

1. manualnie za pomocą odpowiednio dobranej wielkości igły i strzykawki

2. mechanicznie za pomocą specjalnego pistoletu do mezoterapii

Mezoterapia w odmładzaniu skóry twarzy i szyi

Wśród preparatów stosowanych w celu odmładzania skóry najczęściej wykorzystuje się:
- kwas hialuronowy (mesolis, restylane vital white, restylane vital) - wstrzykiwanie preparatu uzupełnia jego niedobory w skórze (skóra mało jędrna, zmarszczki), a kwas poprzez zdolność wiązania wody zapewnia nawilżenie i doskonałe napięcie
- NCTF (jest to preparat syntetyczny który zapewnia odnowę skóry poprzez suplementację lub też komplementację:
    - witamin zapewniających aktywność anty-niedoborową

 - aminokwasów umożliwiających lepszą konstrukcję białkową
    - minerałów gwarantujących jonową równowagę środowiska
    - koenzymów aktywujących reakcje biochemiczne
    - kwasów nukleinowych stymulujących syntezę białek

Mezoterapia w leczeniu cellulitu
W leczeniu cellulitu najczęściej wykorzystuje się następujące preparaty:
- Krzemionkę
- Preparat zawierający wyciąg z liści karczochów
- Preparat zawierający wyciąg z nostrzyka żółtego i rutyny
- Metyloksantynę (kofeinę)
- Pirogronian sodowy
- L-karnityne
- Tiratricol

Mezoterapia w leczeniu łysienia
W leczeniu łysienia wykorzystywane są między innymi:
- Dekspantenol 20% (jest to kwas organiczny, produkt redukcji kwasu pantotenowego, czyli wit. B5)
- Minoksydyl
- Finasteryd (inhibitor 5-alfa-reduktazy) wykorzystywany w leczeniu łysienia także jako preparat doustny
- Wyciągi z Gingko biloba
- Biotyna
- Krzemionka organiczna
- polideoksyrybonukleotydy
- NCTF

Mezoterapia w leczeniu blizn i rozstępów
W terapii blizn i rozstępów wykorzystuje się:
- Wyciąg z wąkroty azjatyckiej (Centella Asiatica)
- Krzemionkę organiczną
- Pirogronian sodowy
- Witaminy (A,E i C)

Przeciwskazania do mezoterapii
Bezwzględne:
- ciąża, okres karmienia
- wywiad alergiczny
- miejscowe stany zapalne skóry (infekcje wirusowe, bakteryjne)

- skóra źle tolerująca iniekcje (skóra naczynkowa, ryzyko powstawania zwłóknień)
Względne:
- przyjmowanie preparatów przeciwzakrzepowych, niesterydowych leków przeciwzapalnych
- choroby ogólnoustrojowe (metaboliczne, nowotworowe)
- brak współpracy pacjenta

-cukrzyca

77. WYKORZYSTYWANIE ULTRADŹWIĘKÓW W KOSMETOLOGII Z UWZGLĘDNIENIEM PEELINGU KAWITACYJNEGO.

Ultradźwięki to fale mechaniczne o częstotliwości przekraczającej granicę słyszalności ucha ludzkiego. W dermatologii i kosmetyce wykorzystuje się ultradźwięki o częstotliwości 22-30 kHz, 1 MHz oraz 3 MHz i o natężeniu do 3 W/cm2. Fala 1 MHz wnika do głębokich warstw tkanki (do 60 mm), 3 MHz działa płytko, powierzchniowo, a najlepszą penetrację uzyskuje się przy małych częstotliwościach.

Ultradźwięki mają działanie mechaniczne, termiczne oraz fizykochemiczne.
Działanie mechaniczne polega na wprawianiu cząstek w tkankach w rytmiczne drgania i wywoływaniu tzw. „mikromasażu komórek” w wyniku naprzemiennego rozciągania i ściskania. Powoduje to poprawę mikrokrążenia, wzrost przepuszczalności błon komórkowych, przyspieszenie metabolizmu komórek - poprawia więc zaopatrzenie tkanek w składniki odżywcze i tlen, a także ułatwia usuwanie produktów przemiany materii.
Drganiom cząstek towarzyszy zjawisko kawitacji (łac. cavitas - jama), które polega na powstaniu, w wyniku chwilowego spadku ciśnienia, mikropęcherzyków wypełnionych gazem. Mają one zdolność powiększania się w wyniku działania fali ultradźwiękowej, a następnie zapadania i wytwarzania fali uderzeniowej, z jednoczesnym wzrostem temperatury i uwolnieniem wolnych rodników. Działanie cieplne ultradźwięków polega na przekształceniu energii przenoszonej w tkankach w ciepło, które przyspiesza metabolizm komórkowy, dzięki czemu następuje zwiększenie produkcji kwasu hialuronowego, kolagenu i elastyny, i które wywiera korzystny wpływ na tkankę nerwową, a także ma działanie przeciwbólowe
Działanie fizykochemiczne to przyspieszenie metabolizmu w skórze, poprawa pH powierzchni skóry, zwiększenie absorbcji składników odżywczych oraz efektu bakteriobójczego.

Przeciwwskazania do stosownia utradźwięków:
nowotwory
gruźlica
inplanty, rozrusznik serca
stany gorączkowe
ciąża
choroba wieńcowa
stay zapalne, ropne skóry
niezakończony wzrost kości
ciężki tan ogólny organizmu

MASAŻ TWARZY!!

1. Głaskanie ramion i dekoltu.

2. Podzielić dekold na trzy części i zrobić trzy okrężne ruchy od zewnętrznej do wewnętrznej strony.

3. Zacisnąć pięść i zrobić trzy okrężne ruchy kostkami.

4. Całą dłonią -> głaskanie jedną stronę szyi i podbródka na przemian obiema dłońmi, a później drugą stronę.

5. Głaskać kostkami.

6. Głaskanie czoła - 6 ruchów.

7. Masowanie na około oczu.

8. Wzbogacenie ruchu o czesanie brwi (uszczypywanie brwi).

9. Dłonie spoczywają na czole i środkowy palec zjeżdża na krzyż do wewnętrznego kącika oka.

10. Robienie ósemek po czole i na około oczu.

11. Małe ósemki w zewnętrznych kącikach oczu.

12. Zamiatanie zewnętrznych kącików oka kciukami (najpierw jedno oko później drugie).

13. Duże ósemki z boku twarzy (broda, policzki, czoło)

14. Uszczypywanie policzków.

15. Oklepywanie policzków opuszkami palców (krople deszczu).

16. Zacisnąć pięść i kostkami robić ruchy okrężne.

17. Nożyce (dwoma palcami zaciskamy skórę na policzkach).

18. Masowanie całą dłonią brodę i policzki (do zewnętrznej strony)

19. Masowanie kciukami wokół ust (góra, dół).

20. Masowanie dwoma palcami ułożonymi na `nożyce' (między palcami - usta), przeciąganie jedną ręką w jedną stronę i drugą w drugą stronę.

21. Okrężne ruchy wokół ust palcem.

22. Okrężnymi ruchami od ust do nosa, a spowrotem oklepujemy opuszkami palców.

23. Głaskanie nosa np. ósemki po obu stronach.

24. Całą dłonią głaskać od czubka nosa do czoła na zmianę z drugą ręką.

25. Głaskanie podbródka od środka do zewnętrznej strony.

26. Szczypanie podbródka.

27. Nożycami przejechać od lewej strony do prawej i spowrotem.

28. Oklepywanie dłonią podbródka.

29. Głaskanie podbródka.

30. Prasowanie pięściami od dołu do czoła.

31. Punktowo - kciuki na czoło, palce środkowe na nos, resztą palców głaskać brodę.

32. Kostkami po dekoldzie ruchy okrężne).

33. Głaskamy ramiona.

34. Kciukami masujemy kark.

Podczas planowania zabiegów dla klientek wracających z wakacji powinniśmy postawić na substancje o działaniu chłodzącym, kojącym, nawilżającym, przeciwzapalnym i regenerującym. Możemy użyć następujących składników: witamina E, alantoina, lanolina, aloes, glinki, algi, ekstrakty z cebuli i czosnku, wyciąg z rumianku, nagietka, wyciąg z owsa itd.

Technika galwanizacji

Elektrody-stosuje się elektrody płaskie wielokrotnego użytku wykonane z folii cynowej albo ze specjalnej gumy przewodzącej. Kształt elektrody dobiera się do miejsca zabiegowego. Wszystkie elektrody powinny mieć zaokrąglone brzegi by zapobiec zagęszczeniu prądu (które grozi poparzeniem pacjenta). Najczęściej są prostokątne lub kwadratowe, choć występują też specjalne kształty np.:półmaska Bergoniego czy elektroda wałeczkowa do galwanizacji labilnej.

Zależnie od techniki zabiegu używa się elektrod o jednakowym lub różnym wymiarze. Wyróżnia się elektrodę czynną i bierną. Elektroda czynna (mniejsza) umieszcza się w miejscu, w którym zamierza się uzyskać efekt leczniczy.

Do galwanizacji stosuje się podkładów wykonanych z bawełnianej gazy(grubość 1,5-2cm)

Lub gąbkę wiskozową. Podkłady powinny być większe od elektrody by zapobiec ewentualnemu kontaktowi elektrody ze skórą. Podkład należy zwilżyć ciepłą wodą. Na elektrody z podkładamy należy umieścić odpowiedniej wielkości folię, a całość mocuje się paskami gumowymi, bandażami lub woreczkami z piaskiem. Bandaże i woreczki z piaskiem musza być suche by nie przewodziły prądu. Należy unikać nierównomiernego ucisku, ponieważ prowadzi to do nierównomiernego przepływu prądu.

Ułożenie elektrod

• Podłużne- umożliwia podłużny przepływ prądu w tkankach powierzchownych. Podłużny przepływ stosuje się na ogół do zabiegów na kończynach.

• Poprzeczne- poprzeczny przepływ prądu działa głębiej stosuje się takie ułożenie na duże stawy i kończyny.

Metody stosowania prądu galwanicznego

• Zstępujący przepływ prądu zachodzi przy proksymalnym ułożeniu anody (+) i dystalnym katody (-). Działanie biologiczne: obniżenie pobudliwości ruchowej, stosuje się w celu uśmierzenia bólu i rozluźnienia mięśni.

• Wstępujący przepływ prądu zachodzi przy proksymalnym ułożeniu katody i dystalnym anody. Taki kierunek przepływu prądu wykorzystuje się w leczeniu niedowładów i porażeń.

Dawkowanie prądu galwanicznego

Przy ustalaniu dawki natężenia prądu bierze się następujące czynniki: rodzaj choroby, okres choroby (ostry, podostry, przewlekły), lokalizację zmian, powierzchnię elektrody czynnej, czas trwania zabiegu i osobnicza wrażliwość na prąd.

Wskazania: nerwobóle, polineuropatie, zespoły bólowe w przebiegu choroby zwyrodnieniowej stawów kręgosłupa, artrozy, obwodowe porażenia, zaburzenia krążenia obwodowego, utrudniony zrost kostny

Przeciwwskazania: ropne stany zapalne skóry i tkanek miękkich, ostre procesy zapalne,epilepsja, ciąża, wszczepiony rozrusznik serca,obecność przedmiotów metalowych na powierzchni zabiegowej, miażdżyca zarostowa tętnic, zagrożenia zatorami, nowotwory zapalenie żył, zakrzepy, skaza krwotoczna

CERA DOJRZAŁA :
 biotyna
 koenzym Q10
 witamina A (retinoidy), witamina E, C, P
 brzoza, skrzyp, grejpfrut
 skwalen ( z kasztanowca i jojoby)
 peptydy z soi
 kwasy owocowe
 kolagen
 elastyna
 fitohormony
 izoflawony
 spirulina
kawior
kolagen
nosniki np liposomy
zen-szen
fibromektyna
kwas liponowy
kwasy aha

-retinol, wit A- wspomaga produkcje kolagenu, wybiela skóre
- wit C
-Awokado- odżywia skórę
- bez czarny- wygladza zmarszczki, wybiela.
- aloes
-rozmaryn

zabiegi:
peeling kawit lub peeling chemiczny, mikrodermabrazja, ampułka z wit C, sonoforeza, maska algowa, krem odżywczy, do dojrzalej maske termoakrywna(gipsowa), platy kolagenowe, maski liftingujace(jonowe), parafinowa,jonoforeza na karboksylaze,biostymine i wit c, masaz,drenaz limfatyczny,mezoterapia i fale radiowe.

CERA Z PRZEBARWIENIAMI :
 witamina A, C
 wyciąg z brzozy, grejpfruta
 ekstrakt z morwy białej
 ekstrakt z lukrecji
 kwas salicylowy
 rezorcyna
 maski z ekstraktem z placenty
 kwasy owocowe

CERA TŁUSTA :
 kwasy owocowe
 drożdże
 łopian
 krwawnik
 tymianek
 oczar wirginijski
 aloes
 hinokitol
 olejek z drzewa herbacianego
 kaolin
 tlenek cynku
 srebro
 glinka zielona

cera tłusta;
-zwiazku krzemu, miedzi, siarki, łopian, azuleny, garbniki
-cytrynai fijołek- środek ściągający
-lawenda-chroni przez bakteriami
- łubin- oczyszcza
-pokrzywa
-szałwia-oczyszcza stymujuje sciaganie, zamyka pory,
aloes-odkaża, ściąga pory, ma właściwosci myjące
-oczar wirg.-ściąga
-kwasy owocowe-zapobiegaja powstawaniu czopów łojowych
-glinka zielona-wł dezynfekujace, odkazajace,

zabiegi peeling kawitacyjny, wapozon i maska, dansonwalizacja ( nie st, przy tradziku rózowatym!), maska łagodząca-ściągająca, lampa sollux, serum normalizujace

CERA NACZYNKOWA :
 witamina C i K
 miłorząb japoński
 rutyna
 arnika
 kasztanowiec (rutozyd, kumaryny, escyna)
 skrzyp (związki krzemu)
 glinka biała
 algi zielone
 świetlik
 karczoch
 kasztanowiec indyjski
 meristem
- flawonoidy- rutyna
kwas hial.
alantoina i bisabobol
a zabiegi
elektroliza
mezoterapia
kawitaja i mikro

-wit.C i K - dbają o szczelność naczyń krwionośnych, wit C dodatkowo zaopatruje skóre w subst.odżywcze,
-oczar wirginijski- działa kojąco, przyśpiesza regenerację skóry, wycisza
-algi morskie-zawieraja mikro i makro elementy, wzmacniają naczynia krw.
-miłorząb japoński- uelastycznia ściany naczyn krw.zmniejsza kruchość naczyn krw., poprawia krązenie drobnych navczyn krw.
-arnika górska- wzmacnia sciany naczyn wlosowatych, zmniejsza obrzek
-kasztanowiec zwyczajny-uszczelnia ściany naczyn krw.
-nagietek-zmniejsza kruchość naczyn krw,
-olejki eteryczne (min.cyprysowy, sandałowy), lawenda, witamina PP- dotlenia skórę,
ZABIEGI DLA SKÓRY NACZYNIOWEJ:
-jonoforeza, galwanizacja, ultra dzwieki,sollux z nb.filtrem
(stosujemy tutaj peeling enzymatyczny )

CERA WRAŻLIWA :
 rutyna
 arnika
 witamina C i K
 olej z migdałów
 awokado
 d-panthenol (prowitamina witaminy B5)
 alantoina
 azuleny
 witamina E
 flawonoidy
 wyciąg z lukrecji
 miłorząb japoński
 tlenek cynku
 dwutlenek tytanu
 wyciąg z soi
 siemię lniane
 zielona herbata

CERA SUCHA :
 witamina B5
 witaminy E, A, H, C
 ekstrakt z kasztanowca
 kwas hialuronowy
 mocznik
 euceryna
 ekstrakt z lukrecji
 enzymy z owoców papai
 kaolin
 bio-morska elastyna
 kolagen
 ceramidy
 aloes

ceramidy
NMF
mukopolisacharydy
kwas hial.
lipidy

PREPARATY KOSMETYCZNE DO PIELĘGNACJI DEKOLTU SZYI I PIERSI

Aby zachować piękny wygląd na długie lata należy stosować kosmetyki bogate w składniki aktywne, które zwalczają czynniki powodujące starzenie: wolne rodniki oraz czynniki powodujące odwodnienie i utratę elastyczności skóry. W kremach powinny znaleźć się takie substancje jak: witaminy A + C + E, flawonoidy i koenzym Q 10, oraz kwasy owocowe AHA Kosmetyki do tych partii ciała należy nakładać zawsze w kierunku od dekoltu ku brodzie. Dzięki temu poprawiamy krążenie w naczyniach włosowatych i zapobiegamy wiotczeniu skóry. Prawą ręką wmasujmy kosmetyk po lewej stronie szyi, lewą po przeciwnej. Gładzimy skórę otwartą dłonią, delikatnie, zwłaszcza w okolicy tarczycy. Natomiast w pobliżu żuchwy, lekko wklepując krem, „podciągajmy” skórę ku górze. W dekolt wcieramy kosmetyk okrężnymi ruchami, tu zaczynając od środka, a kończąc w okolicy pach. Zmarszczki powstają także po bokach i z tyłu szyi, dlatego podczas zabiegów pielęgnacyjnych nie należy zapominać o tych miejscach.

1

---