ZAGADNIENIA Z KOSMETOLOGII PIELĘGNACYJNEJ OPRACOWANE

anatomia i fizjologia skóry

SKÓRA - tworzy powłokę ogólną ciała. Składa się z trzech warstw:

A. naskórek/epidermis/ - powierzchniowa warstwa, obejmuje 5 warstw

ułożonych od dołu do góry:

- warstwa podstawna /zwana rozrodczą/ - stratum basale

- warstwa kolczysta – stratum spinosum

- ziarnista – stratum granulosum

- warstwa jasna/poœrednia/ - stratum lucidum

- warstwa rogowa – stratum corneum

Warstwa podstawna i kolczysta to żywy naskórek, zdolny do czynności rozrodczych. W warstwie podstawnej odbywa się rozmnażanie komórek, przez 10 naskórek stale się odnawia. Komórki przesuwają się do powierzchni, gdzie ulegają stopniowemu obumieraniu, rogowaceniu i złuszczeniu.

Warstwa podstawna składa się z warstwy keratynocytów, w których następuje proces wytwarzania białka – keratyny, melanocytów – tworzących barwnik melaninę, komórek Langerhausa biorących udział w mechanizmach immunologicznych.

Warstwa kolczysta zbudowana jest z kilku warstw, które ulegają spłaszczeniu i przesuwają się ku górze. Substancja cementując komórki jest mieszanina białek i mukopolisacharydów.

Warstwa rogowa – na jej powierzchni znajduje się płaszcz lipidowy, który ma zasadnicze znaczenie w utrzymaniu właściwego stanu nawodnienia naskórka. Płaszcz lipidowy zawiera łój wydzielany przez gruczoły łojowe, który jest zmieszany z lipidami pochodzącymi z naskórka. Zawiera tłuszcze, woski, kwasy tłuszczowe, węglowodory, trójglicerydy. Z wiekiem utrata komórek w naskórku jest szybsza niż wzrost nowych. Skóra staje się coraz cieńsza, co prowadzi do powstawania zmarszczek.

B. Skóra właściwa/corium dermis/ - znajduje się pod naskórkiem,

oddzielona warstwą podstawną, zawiera włókna kolagenowe, spreżyste,

elastynowe i retikulinowe. Cząsteczki białka – kolagenu tworzą sie z

wzajemnych połączeń, liczba tych połączeń zwiększa się w miarę upływu

lat, skóra traci swoją elastyczność.

Włókna sprężyste – elastyna – tworzą siatkę oplatającą włókna kolagenowe, od nich zależy rozciągliwość i sprężystość skóry. Z wiekiem włókna elastyny stają się kruche, dlatego skóra po rozciągnięciu nie powraca z łatwością do pierwotnego stanu.

Włókna retikulinowe – czyli srebrochłonne – tworzą siatkę w warstwie brodawkowej /stratum papillare/ i występują w otoczeniu naczyń włosowatych, gruczołów łojowych i potowych, mieszków włosowych i włókien nerwowych.

Substancja międzykomórkowa zajmuje przestrzeń między włóknami, składa się z mukopolisacharydów / kwas chondroityno – siarkowy i kwas hialuronowy/ oraz białek i glikoprotein.

C. Tkanka podskórna/ subcutis/ - jako równomierna warstwa

tłuszczowa pełni funkcję ochronną. Z wiekiem staje się ona cieńsza i

nierówna, powstają nieregularne złogi tłuszczu.

Gruczoły łojowe / glandulae sebaceae / znajdują się na całej powierzchni skóry, z wyjątkiem rąk i stóp, wydzielają łój sóry /sebum/ namaszczający skórę i włosy.

Gruczoły potowe /glandule sudoriferae/ występują w całej skórze z wyjątkiem błon śluzowych i łożyska paznokci.

Wyróżnia się gruczoly ekrynowe, wystêpują na całym ciele, szczególnie na dłoniach i stopach, biorą udział w regulacji cieplnej organizmu. Pot z gruczołów ekrynowych nie daje przykrego zapachu. Gruczoły apokrynowe rozmieszczone są w okolicach pachowych, płciowych i rozpoczynają swoją czynność w okresie pokwitania. Zapach potu apokrynowego jest nieprzyjemny, związane jest to z rozkładem na powierzchni skory flory bakteryjnej.

ogólna budowa, fazy wzrostu włosa

WŁOSY występują na całej powierzchni skóry z wyjątkiem dłoni i podeszew.

Włos składa się z :

A . łodygi czyli trzonu włosa - część wystająca nad powierzchnią skóry

B . korzenia włosa - część tkwiąca w mieszku włosowym. Kolbowato rozszerzona dolna część korzenia stanowi opuszkę włosa , w której znajdują się komórki macierzy włosa /matrix/.

W opuszkę włosa wpukla się brodawka włosa, utworzona z komórek i substancji podstawowej tkanki łącznej. Brodawka zawiera włókna nerwowe i naczynia krwionoœne.

C . mieswłosowego - w mieszku są nie tylko komórki wytwarzające włosy, ale także melanocyty, które nadają rdzeniowi włosa jego charakterystyczny kolor.

Komórki wydzielają melaninę – białkowy barwnik. Gruczoły łojowe związane są z włosem, a ich przewody wchodzą do mieszka włosowego w pobliżu naskórka, między włosem właściwym a pochewką zewnętrzną włosa. Wydzielina gruczołów łojowych natłuszcza włos.

Ludzkie włosy nie są żywe, a więc zdolne do wzrostu. Za wzrost odpowiadają komórki zwane macierzą, które znajdują się wewnątrz mieszków włosowych. Komórki te zaopatrywane są przez własne naczynia krwionośne. Prawidłowo działające komórki macierzy wytwarzają pasemka włosów. Wzrost włosów jest cykliczny, każdy z mieszków włosowych pracuje przez 3 do 5 lat, po czym odpoczywa.

cykl życiowy mieszka włosowego

KATAGEN - komórki w części ulegającej przemianom obumierają i korzeń włosa się rozpada. Tymczasem błona podstawna ciągnie brodawkę włosa do góry, w kierunku wybrzuszenia.

TELOGEN – mieszek włosowy odpoczywa, włos może wypaść teraz lub na początku następnej fazy.

ANAGEN – po otrzymaniu sygnału z brodawki dolna część mieszka zostaje odbudowana i znowu zaczyna wytwarzać włos.

Utrata włosów – łysienie – proces starzenia włosów następuje w komórkach mieszków włosowych. Przyczyną łysienia jest zanik czynności bądź zniszczenie komórek macierzy wytwarzających białka włosa. Włos, który wypada z mieszka nie zostaje zastąpiony nowym.

Biochemia siwienia – oznaką starzenia się jest zmiana barwy włosa. Spada liczba aktywnych melanocytów, przez co jest coraz mniej pigmentu melaniny. Włosy tracą pierwotną barwę, przybierając coraz jaśniejszy odcień.

Skład chemiczny włosa – główny składnik to keratyna, która powstaje w procesie keratynizacji w mieszku włosowym.

ogólna budowa paznokci

W paznokciu wyróżnia się :

* KORZEŃ PAZNOKCIA ( miejsce aktywnego wzrostu) – część paznokcia zakryta wałem paznokciowym
* MACIERZ PAZNOKCIA –miejsce wzrostu paznokcia, część łożyska znajduje się pod wałem paznokciowym
* ŁOŻYSKO ŁĄCZNOTKANKOWE- leży pod zrogowaciałą płytką paznokcia. Łożysko zbudowane jest z kom. Podścieliska łącznotkankowego
*OTACZAJĄCA SKÓRKA
*WAŁ PAZNOKCIOWY- tkwią w nim części tylne i boczne płytek paznokci
*OBRĄBEK NASKÓRKOWY-pokrywa płytki od strony wału i chroni przed urazami
*OBŁĄCZEK- łękotka, biała część widoczna na płytce paznokciowej jako półksiężyc. Jt. Przednia część korzenia paznokcia. Płytka paznokcia w tym miejscu jest cienka i delikatniejsza niż w części dystalnej
Płytka paznokciowa wytwarzana jest przez komórki macierzy.
Powstałe komórki są przezroczyste i ściśle do siebie przylegają.
Powstała płytka przesuwa się wzdłuż łoża paznokcia w kierunku dystalnej części paliczka palca.
Po przejściu nad naskórek opuszki palca - traci kontakt z podłożem (wolny koniec paznokcia).

Twardość paznokci zależy od dachówkowatego ułożenia zrogowaciałych kom. których gł. składnikiem jest keratyna. Płytka jest twardsza w górnej części. Wielkość i kształt płytek paznokci. Zależy od czynników egzo i endogennych.

rodzaje cer

cera normalna

-różowa, gładka, jędrna, napięta, dobrze odżywiona
-właściwie reaguje na warunki atmosferyczne (takie jak wiatr, słońce, mróz),na wodę i mydło

-niewidoczne są na niej naczynia krwionośne, plamy barwnikowe

-nie występuje problem łuszczenia, niewidoczne są zaskórniki 

-taka cera występuje tylko u dzieci do okresu dojrzewania. 
cera sucha

-ma jasny kolor, jest cienka, mało elastyczna, gładka

-mogą na niej występować przebarwienia

-pojawia się sieć rozszerzonych naczyń krwionośnych

-może się łuszczyć

-reaguje zaczerwienieniem na mydło, wodę i warunki atmosferyczne

-szybko się starzeje

-około dwudziestego roku życia zaczynają pojawiać się pierwsze zmarszczki wokół oczu, ust i szyi. 

cera tłusta

-kolor szarożółty, jest dość gruba,  jej powierzchnia jest błyszcząca 

-widoczne są na niej rozszerzone pory z zaskórnikami 

-jest słabo ukrwiona, rano często blada, zdarzają się rozszerzone naczynka

-dobrze reaguje na czynniki atmosferyczne: na zimno, wiatr i słońce, oraz na wodę i mydło (pod warunkiem ,ze nie jest to cera naczyniowa) 

-stosunkowo późno rozpoczyna się okres jej starzenia 

-zaletą cery tłustej jest  to, że w wieku starszym, czy podeszłym, nie ulega wysuszeniu 

-wadą natomiast są dosyć częste powikłania trądzikowe oraz nieestetyczny wygląd 

-pojawia się dopiero w okresie dojrzewania

cera mieszana

-ma cechy dwóch rodzajów skóry:

-jedne partie są suche, inne zaś tłuste, na czole, nosie, brodzie cera może być nierówna, pory rozszerzone 

-występuje jednocześnie skłonność do łojotoku oraz nieprawidłowa reakcja na wodę i mydło co objawia się -podrażnieniem, zaczerwienieniem, uczuciem pieczenia i napięcia skóry.  

-najczęściej partią tłustą jest środkowy pas: czoło, nos, broda. Partie boczne natomiast są suche, choć czasami można spotykać sytuację odwrotną.
cera naczyniowa
-widoczna obecność  małych rozszerzonych naczynek krwionośnych w okolicach nosa, na policzkach i brodzie. Są one widoczne pod skórą, tworząc zauważalne czerwone linie, zaczerwienienie, czy "rumieńce”

-jest często bardzo cienka, delikatna, sucha i wrażliwa

cera wrażliwa

-objawia się uczuciem pieczenia, mrowienia, ściągania, świądu, który występuje po myciu wodą lub po stosowaniu niektórych kosmetyków

-ogromny wpływ na uwrażliwienie ma nadmierna ilość promieniowania słonecznego, nie tylko naturalnego, ale także sztucznego (solaria), przegrzanie i suchość pomieszczeń oraz stresy

-jest skłonna do szybkich reakcji alergicznych lub zmian w jej kolorycie
-osoby z bardzo wrażliwą skórą bardzo szybko reagują na wysokie oraz niskie temperatury  
-jest przeszkodą do używania większości zapachowych kosmetyków oraz tych, które zawierają kwasy owocowe

skóra męska i dziecięca

SKÓRA MĘSKA :

Pielęgnacja w gabinecie:

Ø zabiegi stosowane w medycynie estetycznej – zwalczanie objawów starzenia się skóry (np. usuwanie zmarszczek, bezoperacyjne modelowanie kształtu twarzy, bezoperacyjne usuwanie tkanki tłuszczowej, epilacja inaczej mówiąc usuwanie owłosienia)

Ø mezoterapia – zabiegi medycyny estetycznej zwalczającej łysienie

Ø zabiegi kosmetyczne dotleniające, oczyszczające, złuszczające (mikrodermabrazja)

Ø po zabiegach można wrócić do pracy i codziennych zajęć

Problemy skóry męskiej

Najczęstsze problemy skóry męskiej to:

Ø podrażnienia po goleniu

Ø zapalenie mieszków włosowych

Ø zwiększona potliwość skóry

Ø zwiększony łojotok

Ø nadmierne owłosienie, a w miejscach gdzie występuje zarost mogą pojawić się wrośnięte włoski

Ø łysienie androgenowe

Ø trądzik

Ø zaskórniki

Ø popękane naczynka

Ø nadwrażliwość

Pielęgnacja skóry męskiej

Pielęgnacja w domu:

Ø konieczność codziennego golenia co powoduje usuwanie powierzchniowych warstw naskórka i podrażnienie gruczołów łojowych (naruszenie funkcji ochronnych skóry)

Ø regularne oczyszczanie skóry z nadmiaru łoju i zanieczyszczeń

Ø regularne nawilżanie skóry, poprzez stosowanie kremów przeznaczonych dla mężczyzn

Ø po goleni unikanie preparatów z zawartością alkoholu

Ø stosowanie kremów przeciwzmarszczkowych pod oczy

Ø powinno się unikać palenia papierosów, źle zbilansowanej diety, klimatyzowanych pomieszczeń, które źle wpływają na męską skórę

Ø ruch – ćwiczenia fizyczne na świeżym powietrzu dotleniają skórę

SKÓRA DZIECIĘCA:

Jest to typowa skóra normalna: gładka, różowa, jędrna, dobrze nawilżona, odporna na działania czynników atmosferycznych, wody i mydła. Nie ma widocznych naczyń krwionośnych, brak przebarwień, łuszczenia naskórka.

Skóra do 3 r. życia bardzo szybko się rozwija. Od 1-3 naskórek jest bardziej przepuszczalny dla substancji. Cała skóra jest cieńsza niż u dorosłych (1,2 mm). U dorosłych naskórek - 0,5-1,5 mm, a skóra do 4mm. U dzieci skóra właściwa zbudowana jest z komórek i włókien kolagenowych i jest mniej odporna na różne czynniki, nie jest na tyle elastyczna. Tkanka podskórna --> kom tłuszczowe i rozszerzone naczynka krwionośne (łatwo jest je wychłodzić i nagrzać, bo jest mało kom tłuszczowych). U wcześniaków tkanka tłuszczowa jest słabo wykształcona, gruczoły potowe nie działają, gruczoły łojowe - są bardzo aktywne do 3 m-ca życia.

- trądzik noworodków

- w 2-3 m-cu życia powinno dochodzić do spadku produkcji łoju

- PH - do 4 tygodniu życia pH 6,2-7,5 inne niż u dorosłych

- bakterie, które tworzą florę bakteryjną są przy otworach naturalnych

- pod koniec 1 roku życia zaczynają się tworzyć prawdziwe włosy

- skóra ma mniej melaniny

- wit. D produkowana w ilości odpowiedniej

- powinno się uszczelniać barierę ochronną przed podrażnieniem, nadmierną utratą wody

- mycie 37 stopniach - optymalna T, syndekty, żele dla dzieci, szampon powinien miec zbliżone pH do łez by nie podrażniać oczu

- stężonych preparatów nie podajemy bezpośrednio na skórę dziecka

- preparaty natłuszczające na dzień, nawilżające

- filtry mineralne (np. tlenku cynku)

- do ciała mleczko, kremy po 1 m-cu życia (jeśli atopowe zapalenie skóry - to kremy są wskazane)

NNKT w kosmetykach

NNKT- Niezbędne Nienasycone Kwasy Tłuszczowe. Nie są wytwarzane w organizmie człowieka i muszą być dostarczone w żywności. Do NNKT zalicza się przede wszystkim kwas:

-linolenowy

-linolowy

-arachidonowy

Zawierają więcej niż jedno wiązanie podwójne węgiel-węgiel w łańcuchu węglowodorowym reszty kwasowej.

NNKT należące do szeregu omega 3:

-kwas alfa linolenowy

-kwas eikozapentaenowy

-kwas dokozaheksaenowy

NNKT należące do szeregu omega 6:

-kwas linolowy

-kwas gamma linolenowy

-kwas arachidowy

-kwas dokozapentaenowy

Źródła:

Siemienie lniane, orzech włoski, oleje roślinne, olej ogórecznika lekarskiego, olej wiesiołka dwuletniego, konopia, czarna porzeczka.

Wpływ na skórę:

-Zwiększa aktywność podziałową warstwy rozrodczej naskórka

-W stanie wolnym lub wbudowane w strukturę ceramidu - utrzymanie właściwej warstwowej struktury cementu międzykomórkowego

-Materiał budulcowy fosfolipidów i glikolipidów błon komórkowych

-Biorą udział w regeneracji płaszcza hydrolipidowego skóry

Niedobory:

- Zakłócenia w funkcjonowaniu bariery ochronnej skóry

- Obniżenie poziomu ceramidów 1 i 3 oraz spadek zawartości kwasu tłuszczowego i cholesterolu, znaczny wzrost TEWL

- Znaczne pogrubienie, wysuszenie, łuszczenie się naskórka oraz zmiany w komórkach warstwy rozrodczej

- Zmienia się stopien penetracji składnikow przez barierę naskórkową

- Wzrost ciśnienia tętniczego, podatność na infekcje, stany zapalne, nadwaga

ceramindy w kosmetykach

ceramidy należą do grupy lipidów naturalnie występujących w naszej skórze, a konkretnie w warstwie rogowej naskórka. Pełnią rolę cementu międzykomórkowego albo też płaszcza lipidowego.

Istnieje aż 7 klas ceramidów oznaczonych 1, 2, 3, 4, 5, 6I, 6II.

Ceramidy stanowią mieszaninę około 100 różnych związków.

Z wiekiem ilość ceramidów obecnych w skórze wyraźnie się zmniejsza.

1. jak ceramidy wpływają na nasz wygląd:
- nawilżanie skóry
- wygładzanie skóry
- ochrona przed utratą wody
- zapewnienie skórze elastyczności
- ujędrnienie skóry
- ochrona skóry przed szkodliwym działaniem substancji z zewnątrz
- delikatne wygładzanie zmarszczek
- poprawiają kontur twarzy
- przyspieszają regenerację
- poprawiają stan naszych włosów
- odbudowują barierę lipidową naszej skóry
- opóźniają procesy starzenia się skóry.

2. Gdzie szukać ceramidów?
Ceramidy znajduj się w kosmetykach przeznaczonych głównie do:
- cery suchej
- skóry starzejącej się
- cery wrażliwej
- cery alergicznej
- odżywkach i szamponach do włosów.

mechanizmy antyoksydacyjne endogenne

Wymienić endogenne antyoksydanty.

· dysmutaza nadtlenkowa (SOD - Super Oxid Dismutase),

· peroksydaza glutationowa selenozależna,

· katalaza,

· reduktaza glutationowa,

· transferaza,

· poliaminy,

· melatonina,

· estrogen,

· laktoferyna,

· kwas moczowy,

· kwas liponowy,

· ceruloplazmina,

· albumina,

· glutation,

· endogenny koenzym Q10.

mechanizmy antyoksydacyjne egzogenne

Antyoksydanty są to związki chemiczne wykazujące zdolność neutralizowania wolnych rodników. Mają dobroczynny wpływ na organizm, m.in. zwiększają odporność organizmu i opóźniają procesy starzenia.

Dzielimy je na dwie podstawowe grupy:

- endogenne (wewnętrzne, istniejące w każdej komórce, chroniące Twój organizm od środka),

- egzogenne, dostarczane organizmowi z zewnątrz.

Antyoksydanty egzogenne (żywność, suplementy diety) to:

witaminy A, C, E, polifenole, bioflawonoidy, ksantony,katechiny, karotenoidy (? i ?-karoten, likopen, luteina), egzogenny koenzym Q10, organiczne składniki mineralne.

Antyoksydanty egzogenne musimy dostarczać organizmowi razem z pożywieniem. To, np., witaminy, które codziennie zjadamy.

Najważniejsze z antyoksydantów to:

witamina E - znajdziesz ją w olejach, kiełkach pszenicy oraz w mniejszych ilościach w rybach, owocach, warzywach i mięsie, ?zjadając? ją zmniejszasz ryzyko zachorowania na choroby sercowo naczyniowe,

witamina C i beta karoten - znajdziesz je w owocach i warzywach; dodatkowo witamina C jest konieczna do odbudowy witaminy E w organizmie;

selen znajdziesz go w owocach morza, rybach i produktach zbożowych; dodatkowo wykorzystywany jest do tworzenia aktywnej formy witaminy C;

związki procyjanidolowe znajdziesz je w pestkach winogron i winie czerwonym; wzmacniają naczynia tętnicze, zapobiegając miażdżycy, a także naczynia żylne i limfatyczne; na winogrona, które zawierają dużo cukru muszą uważać osoby z cukrzycą.

Przykłady innych antyoksydantów, zawartych w warzywach

soja występuje w niej genisteina i fito estrogen,

kalafior i kapusta znajdziesz tu glukozynolany,

pomidory występuje w nich antyoksydant likopen.

Wszystkie antyoksydanty odgrywają dodatkowo decydującą rolę we właściwym funkcjonowaniu błony komórkowej poprawiając tym samym przekazywanie substancji odżywczych z krwi do poszczególnych komórek.

Jedźmy więc dużo owoców i warzyw. Pamiętajmy jednak, że środowisko życia roślin jest takie same jak zatrute środowisko, w którym żyje człowiek. Są więc one narażone na identyczne szkodliwe oddziaływania.

Endogenne antyoksydanty :
-dysmutaza nadtlenkowa (SOD - Super Oxid Dismutase),
-peroksydaza glutationowa selenozależna,
-katalaza,
-reduktaza glutationowa,
-transferaza,
-poliaminy,
-melatonina,
-estrogen,
-laktoferyna,
-kwas moczowy,
-kwas liponowy,
-ceruloplazmina,
-albumina,
-glutation,
-endogenny koenzym Q10.

Antyoksydanty inaczej antyutleniacze lub przeciwutleniacze to grupa związków chemicznych, które chronią organizm przed stresem oksydacyjnym. Dochodzi do niego w wyniku nadmiernej produkcji wolnych rodników i zaburzenia równowagi pomiędzy ich wytwarzaniem a neutralizacją.Przeciwutleniacze endogenne istnieją wewnątrz naszego organizmu.

W komórkach organizmów żywych rodniki są wytwarzane w sposób ciągły. Pochodzą z elementów budujących tkanki lub z produktów przemiany materii. Rodniki te określa się mianem endogennych. W prawidłowych warunkach rodniki endogenne są neutralizowane za pomocą mechanizmów fizjologicznych działających w komórkach.

Dysmutaza ponadtlenkowa. Jest enzymem zawierającym mangan, cynk i miedź, obecnym we wszystkich komórkach, a w szczególności w komórkach wątroby. Przekształca anionorodniki ponadtlenkowe w nadtlenek wodoru (wodę utlenioną). W procesie starzenia i przy chorobach zwyrodnieniowych, takich jak artroza, często występuje obniżenie poziomu dysmutazy ponadtlenkowej, ze względu na jej zmniejszoną wraz z wiekiem produkcję.

Katalaza. Enzym, który przekształca nadtlenek wodoru w wodę i tlen gazowy. Katalazy, występujące w wysokich ilościach w komórkach, są wzajemnie rozpoznającymi się i szybko działającymi enzymami. Białka te potrafią w ciągu sekundy zneutralizować miliony cząsteczek wody utlenionej. Ogromna liczba cząsteczek katalazy wchodzi w reakcje z cząsteczkami wody utlenionej, które są stale wytwarzane, co sprawia, że ich liczba utrzymuje się na bezpiecznym poziomie. Katalaza jest homotetramerem z atomami żelaza. Ze względu na to, że katalazy rozbijają wysoko reaktywne cząsteczki, są one enzymami bardzo stabilnymi.

Selenozależna peroksydaza glutationowa. Jest jednym z najważniejszych układów enzymatycznych odpowiedzialnych za neutralizację nadtlenku wodoru, który jest związkiem wysoce toksycznym dla komórek. Funkcją tego układu enzymatycznego, działającego wraz z katalazą, jest kontrola szkód występujących w komórkach wskutek ich utleniania i zapobieganie im. W reakcji peroksydazy glutationowej (selenoperoksydazy) współdziałającej z glutationem występującym we wszystkich komórkach, zbudowanym z aminokwasów: cysteiny, kwasu glutamicznego i glicyny. Dostarcza ujemnie naładowanych elektronów do neutralizacji wody utlenionej zawierającej jony o ładunku dodatnim

Antyoksydanty chronią nasz organizm przed:

degradacją plamki żółtej

zaćmą

chorobą stawów

cukrzycą

miażdżycą

chorobą niedokrwienną serca

chorobą nowotworową

niszczącym procesem wywołanym paleniem papierosów

astmą

zanieczyszczeniami środowiska

sklerozą

zapaleniem oskrzeli

witaminy i minerały - rola dla skóry i przydatków

Witamina A

• W kosmetykach dopuszczalne jest stosowanie retinolu i jego estrów, zabronione jest stosowanie kwasu retinowego. Formy kwasowe są zakazane, ponieważ wykazują działanie drażniące. Retinol i jego pochodne ze względu na właściwości lipofilne doskonale przenika przez barierę naskórkową. Dociera do naskórka i skóry właściwej.

 

Wit A- antyoksydant, działanie regenerujące , ma szerokie zastosowanie. Przyjmuje się go doustnie ( dermatologia w trądziku pospolitym), pochodne wit A – w suplementach diety. , miejscowe w kosmetykach.

Wpływ witaminy A na naskórek:

normalizuje powstawanie wszystkich rodzajów komórek naskórka warstwy podstawnej

przyspiesza cykl odnowy komórkowej poprzez poœrednie stymulowanie podziałów komórkowych oraz pobudzenie syntezy czynników wzrostowych dla komórek

regeneruje warstwę ziarnistą naskórka

normalizuje rogowacenie naskórka, warstwa rogowa ulega œcieczeniu, ustają procesy hiperkeratozy

zmniejsza transepidermalną utratę wody(TEWL) poprzez regulację procesów keratynizacji, a w rezultacie następuje zwiększenie nawilżenia skóry(co ma również znaczenie w hamowaniu powstawania zmarszczek).

zmniejsza przebarwienia wynikające z nierównomiernej aktywnoœci melanocytów i zakłóceń w przekazywaniu melaniny do keratynocytów warstwy kolczystej

regulacja procesów keratynizacji dotyczy także keratynizacji ujść mieszków włosowych, co powoduje udrażnianie ujść gruczołów łojowych oraz ułatwienie wydostawania się łoju na powierzchnię skóry. W związku z tym dochodzi do zmniejszenia powstawania zaskórników oraz do zmniejszenia nasilenia zmian trądzikowych.

Łagodzi objawy łuszczycy

 

Wpływ retinoidów na skórę właściwą:

stymulowanie proliferacji fibroblastów(wit. A działa dobrze na skóry z fotostarzeniem)

zwiększenie syntezy kolagenu typu I i III oraz elastyny, co powoduje poprawę elastyczności i sprężystości skóry

pobudzenie syntezy fibryliny(enzymu odpowiedzialnego za prawidłowe usieciowanie białek podporowych, a tym samym za ich właściwości mechaniczne)

* nadmierne opalanie powoduje ↑ wytwarzania elastyny przy jednoczesnym niedoborze fibryliny, co prowadzi do nieprawidłowego usieciowania elastyny→ tworzą się głębokie bruzdy i zmarszczki

hamują aktywność metaloproteinazy degradujących elastynę i kolagen

pobudzają proces angiogenezy, czyli tworzenia nowych naczyń krwionośnych, dzięki temu możliwa jest poprawa krążenia krwi w skórze, a co za tym idzie, poprawa kolorytu skóry oraz lepsze zaopatrzenie skóry w składniki odżywcze i budulcowe

 

*Retinol jest wykorzystywany głównie w preparatach dla skór starzejących się(również przy fotostarzeniu), a także do pielêgnacji ciała(produkty ujêdrniające i antycellulitowe).

Wpływ Wit A na przydatki skóry nie jest do koñca znany

Wit A to Pochodne β- karotenu takie jak:

- retinol

- retinal

- estry retinylu( propionian retinylu, palmitynian retinylu, octan retinylu)

- kwas Retinowy

Wit E –silny antyutleniacz, wbudowywuje siê w błony kom, przeciwdziała utlenianiu lipidów przez wolne rodniki, stężenie Wit E spada po opalaniu się , Wit E jest redukowana do formy aktywnej przy pomocy Wit C .

Wystêpowanie- łój skórny( wydostaje siê na powierzchnie naskórka) , skóra sucha i odtłuszczona to niedobory Wit E,

Działanie – w kosmetykach przeciwzmarszkowych, stosowana jako antyutleniacz, chroni kom skóry przed negatywnym działaniem promieni UV,

Witamina E jest dostarczana do organizmu jedynie drogą pokarmową. Głównymi naturalnymi źródłami wit. E są świeże warzywa, oleje roślinne, zboża i orzechy(głównie migdały). Wit. E jest lipofilnym antyoksydantem osocza, błon i tkanek. Witamina E działa na skórę odżywczo, poprawia jej ukrwienie, zwiêksza elastyczność tkanki łącznej, dziêki czemu skóra jest gładsza, jêdrniejsza i nawilżona.

Działanie fotoochronne wit. E:

Miejscowe stosowanie wit. E wykazało znaczne zmniejszenie ostrej reakcji skórnej,takiej jak

rumień i obrzęk, przebarwienia

oparzenie słoneczne

peroksydacja tłuszczów

tworzenie połączeñ DNA

immunosupresja, ,zmniejsza objawy fotostarzenia , zmarszczki, zmniejsza ryzyko stanów przed nowotworowych,

Działanie niepożądane wit. E:

podrażnienie skóry

miejscowe i uogólnione kontaktowe zapalenie skóry

pokrzywka kontaktowa

rumieñ wielopostaciowy

Wit C

Kwas askorbinowy- ropuszczalny w wodzie, występuje w wodnych obszarach skóry np. wodne struktury komórek, substancje międzykom. Neutralizuje wolne rodniki -> antyutleniacz( chroni wewnętrzne struktury przed utlenieniem, współdziała z Wit A- redukuje jej utlenione formy). Działa przeciwzapalnie. Stosowana jest w kosmetykach do skóry dojrzałej i wrażliwej.

Działanie:

-Chroni kom przed stresem oksydacyjnym

-stymuluje syntezę kolagenu I i II,

-aktywuje inhibitory metaloproteinaz

-chroni przed elastozę posłoneczną

-działa przeciwzapalnie hamując syntezę interleukiny

-chroni ściany naczyñ krwionośnych przed uszkodzeniem

-zapobiega obrzękom

-wydłuża czas wystąpienia rumienia posłonecznego (NET- minimalna dawka promieniowania- z Wit C czas ten jest wydłużony)

-stymuluje syntezę ceramidów

-odnowa bariery ochronnej naskórka

Efekt kliniczny:

-Wyg³adzenie skóry, zmniejszenie g³êbokoœci zmarszczek liniowych i statycznych,

-poprawa kolorytu skóry, poprzez rozjaœnienie przebarwieñ

-zmniejszenie szorstkoœci naskórka

-uszczelnienie naczyñ krwionoœnych

Wit B3( niacynamid, nikotynamid, Wit PP)

Silny antyoksydant, bierze udział w wielu reakcjach enzymatycznych.

Chroni komórki skóry przed fotokancerogenezę.

Chroni przed fotoimmunosupresję, zmniejsza objawy fotostarzenia,

poprawia koloryt skóry, rozjaśnia przebarwienia,

redukuje podrażnienia, zwęża średnicę porów skóry, wygładza cerę

Koenzym Q10- Ubichinion

WystĘpuje we wszystkich Żywych komórkach organizmu

Role w org:

W mitochondriach bierze udział w procesach utleniania komórek, wspomaga odnowę aktywnej formy tokoferolu, pośredniczy w wielu reakcjach metabolicznych

W kosmetykach:

-Dzialanie antyoksydacyjne,

-działanie potencjalnie stymulujące na komórki skóry

Pochodne koenzymu Q10- Idebenon możliwe że silniejszy od koenzymu Q10, jest bardziej stabilną cząsteczką.

Kwas alfaliponowy( forma zredukowana ma właściwości antyutleniająe)

Kosmetyki z tym kwasem:

-wygładzają naskórek, niektóre drobne zmarszczki, ograniczają zmiany związane z fotostarzeniem, zmniejszają intensywność przebarwieñ powstające pod wpływem promieni UV.

witaminy i minerały - działania niepożądane dla skóry i przydatków

Niedobór witamin…

WITAMINA E-Jej niedobór prowadzić może do szybszego starzenia się oraz rogowacenia skóry.

Występuje w jajach, olejach (kukurydzianym, sojowym, słonecznikowym, z orzechów), orzechach, marchewkach, migdałach, mleku, brukselce, mące pełnoziarnistej, kiełkach pszenicy i w zielonych warzywach.

WITAMINA A – Jej niedobór przyspiesza starzenie się skóry, powoduje wysychanie skóry. W odzyskaniu zdrowego i młodego wyglądu pomogą nam morele, suszone śliwki, winogrona, marchew, dynia, sałata, szpinak, masło, mleko, produkty mleczne, jaja, wątróbka, tran.

Objawy niedoboru witaminy A

Niedobór witaminy A może objawiać się poniższymi cechami:

· kruche, wolno rosnące paznokcie,

· suche, łamliwe włosy,

· suchość skóry,

· wysypka skórna,

WITAMINA B1 – Jej brak powoduje zaparcia (i zmiany skórne nimi

wywołanymi), obrzęki, reakcje alergiczne.

Występuje w mięsie (głównie wieprzowinie), grochu, fasoli, drożdżach, rybach, słoneczniku, orzechach, ziemniakach, wątróbce.

B2 – Niedobór powoduje pękanie i łuszczenie się warg, powstawanie zajadów, łojotok. Picie alkoholu, kawy, zażywanie środków antykoncepcyjnych prowadzi do jej redukcji. Znajdziemy ją w mleku i produktach mlecznych, wątróbce, drobiu, jajach, pstrągu, łososiu, makreli, soi, grochu, fasoli, grzybach, ciemnozielonych warzywach, orzechach włoskich i migdałach.

B6 – niedobór sprzyja łojotokowemu zapaleniu twarzy i szyi.

Najwięcej jest jej w mięsie, drobiu, rybach, jajach, mleku, drożdżach, marchwi, ziemniakach, szpinaku, groszku, kalafiorze, kapuście, pszenicy, orzeszkach ziemnych, soi, fasoli, bananach.

Skutki niedoboru:występują zmiany zapalne skóry, zapalenia błony śluzowej jezyka,wypadanie wlosow.


B12 – jej niedobór prowadzi do niedokrwistości, co powoduje że skóra staje się cienka, pergaminowa, blada.

Znajdziemy ją w jajach, rybach, drobiu, mięsie wołowym i wieprzowym, serach żółtych, produktach mlecznych, ryżu, drożdżach, zielonych warzywach.

WITAMINA C - Jej niedobór powoduje, iż nasza skóra jest blada, a rany powoli się goją. Znajdziemy ją w takich produktach jak agrest, porzeczka, dzika róża, cytryna, aronia, grejpfrut, pomarańcze, maliny, truskawki, pory, groszek, bób, cebula, brukselka, brokuły, kapusta, pomidor, rabarbar, natka pietruszki.

Skutki niedoboru: szkorbut: krwawe wybroczyny skórne, nadmierne rogowacenie naskórka, suchość spojówek i błony śluzowej jamy ustnej, zanik dziąseł z wypadaniem zębów, upośledzone gojenie się ran, zwiększona skłonność do krwawień oraz bóle stawowe i kostne.


WITAMINA D -Niedobór może być przyczyną większej potliwości skóry, oraz może powodować stany zapalne skóry.

Witamina D3 powstaje w skórze pod wpływem działania promieni słonecznych. Oprócz tego znajdziemy ją w tuńczyku, sardynkach, łososiu, makreli, śledziach, produktach mlecznych, tranie, wątróbce, żółtkach jaj, serach żółtych.

WITAMINA H – jej niedobór prowadzi do zmian łojotokowych, zapalenia skóry, a także może prowadzić do alergii.

Należy jej szukać w takich produktach jak jaja, grzyby, drób, cebula, groch, szpinak, drożdże, banany, winogrona, wieprzowina, wołowina.

WITAMINA K – Jej niedobór powoduje wystąpienie objawów skazy krwotocznej i krwawień podskórnych.

Szukaj ich w szpinaku, brokułach, kapuście, kalafiorze, sałacie, groszku, marchwi, w chudym mięsie, wątróbce wieprzowej, żółtkach jaj, jogurtach.

WITAMINA PP – Niedobór prowadzi do choroby zwanej pelagrą, w której występują zmiany skórne w postaci zaczerwienienia, obrzęku i pęcherzy na rękach, nogach i twarzy. Po ustąpieniu objawów choroby skóra staje się twarda, szorstka, łatwo pęka.

Witaminę tą znajdziemy w ziemniakach, marchwi, groszku, szpinaku, kapuście, pomarańczach, jabłkach, mięsie cielęcym i wieprzowym, wątróbce, makreli, w chlebie białym i pełnoziarnistym, drożdżach.

Nadmiar witamin…

Objawy nadmiaru witaminy A

Podawanie dużych dawek tej witaminy przez dłuższy okres czasu może spowodować hiperwitaminozę witaminy A z takimi objawami jak:

· zmiany zabarwienia skóry,

· wypadanie włosów,

· świąd skory,

· suchość skóry.

     Tak więc, przyjmując witaminę A należy sprawdzić normy dziennego zapotrzebowania tej witaminy

Witamina B1 - tiamina
Skutki nadmiaru: nadmiar tiaminy występuje rzadko. Objawia sie reakcjami alergicznymi.
Źródła: otręby, chleb razowy, rośliny strączkowe, mleko, żółtka jaj, drożdże, mięso wieprzowe.
Witamina B2 - ryboflawina
Skutki nadmiaru: przy dużym przedawkowaniu mogą wystąpić nudności i wymioty.
Źródła: wątroba, drożdże, jaja ptasie, mięso, produkty zbożowe, mleko.

Witamina B3 - niacyna - witamina PP
Skutki nadmiaru: stosowanie przez dłuższy czas dużych dawek- dolegliwości skórne (pieczenie i swędzenie) .
Źródła: drożdże, mięso, wątroba, orzechy ziemne i nasiona roślin strączkowych.
Witamina B5 - kwas pantotenowy
Skutki nadmiaru: u niektórych ludzi występuje alergia.(duże dawki)
Źródła: drożdże, wątroba, nerki, otręby pszenne, groch, soja.
Witamina B6 - pirydoksyna, pirydoksal, pirydoksamina
Skutki nadmiaru: w wysokich dawkach jest toksyczna, prowadzi do uszkodzenia nerwów czuciowych.
Źródła: wątroba, ryby, ziarna zbóż, orzechy, rośliny strączkowe, żółtka jaj, drożdże.
Witamina B12 - kobalamina
Skutki nadmiaru: przy podawaniu bardzo dużych dawek u niektórych ludzi zaobserwowano reakcje alergiczne.
Źródła: wątroba, mięso, jaja, ryby.
Witamina C - kwas askorbinowy
Skutki nadmiaru: -
Źródła: świeże owoce i warzywa (owoce cytrusowe, czarna porzeczka, kapusta, szpinak, natka pietruszki, ziemniaki, papryka, sałata).
Witamina A - retinol, retinal
Skutki nadmiaru: nadmiar witaminy A nie jest toksyczny, jednak kumuluje się w tkance tłuszczowej, która przybiera wtedy żółtą barwę.
Źródła: wątroba, produkty mięsne i mleczne, tran, warzywa (marchew, dynia, mango, papaja).
Witamina D - cholekalcyferol
Skutki nadmiaru: hiperkalcemia (nadmiernie wysokie stężenie wapnia w osoczu), hiperkalciuria (nadmierne wydalanie wapnia z moczem), powstawanie ognisk zwapnienia w tkankach miękkich. Przewlekła hiperkalcemia może powodować nieodwracalne uszkodzenia układu sercowo-naczyniowego oraz nerek.
Źródła: wątroba, żółtka jaj, ryby morskie, tran.
Witamina E
Skutki nadmiaru: pewne spostrzeżenia sugerują, że wysokie dawki witaminy E obniżają ryzyko wystąpienia choroby wieńcowej serca i chorób nowotworowych.
Źródła: oleje roślinne, nasiona roślin oleistych, kiełki pszenicy.
Witamina K
Skutki nadmiaru: nadmierne pocenie.
Źródła: zielone warzywa, wątroba.

Niedobor minerałów…

Cynk

Znajduje się w ostrygach, mięsie, rybach morskich, płatkach owsianych, suszonych owocach, serach, w większości warzyw. 

 Objawy niedoboru: wypadanie włosów, choroby skóry,

Jod

Znajduje się we flądrach, pieczarkach, algach, tuńczykach, krabach. 

Objawy niedoboru: sucha skóra

Magnez

 Dostarczymy go organizmowi jedząc: kaszę gryczaną, kakao, czekoladę, soję, suszone nasiona roślin strączkowych, makarony, chleb z pełnego ziarna, orzechy, kiełki, natkę pietruszki, ryby. Objawy niedoboru: osłabienie mięśni, kurcze łydek, kołatanie serca, zaparcia.

Potas

Znajduje się w kartoflach, kalarepce, selerach, szparagach, jabłkach, brokułach. Objawy niedoboru: nerwowość, osłabienie mięśni, zaburzenia rytmu serca, zmęczenie.

Selen

Znajduje się czosnku, rybach morskich, krewetkach, wątróbce cielęcej, dzikim ryżu, chudym mięsi. Objawy niedoboru: zwiększona podatność na infekcje, osłabienie mięśni i stawów.

Wapń

Znajduje się w jogurcie, serach, figach, pełnym mleku, orzechach, ziarnie sezamu. Objawy niedoboru: drętwienie mięśni, niepokój i przygnębienie,niski puls.

Żelazo

Znajduje się w mięsie, rybach, produktach zbożowych z pełnego przemiału, suszonych owocach, skorupiakach.Objawy niedoboru: blada skóra, wypadanie włosów, szorstkość w kącikach ust.

Nadmiar minerałów…

Mineraly spożyte w nadmiarze powodują skutki uboczne, jednak nieczęsto związane ze skórą i przydatkami.

Selen:

Nadmiar:
Nadmiar selenu powoduje:
- łysienie
- uszkodzenia skóry
- uszkodzenie paznokci

Generalnie nadmiar minerałow może powodować odczyny alergiczne w naszym organizmie.

rodzaje starzenia się skóry

W zależności od przyczyn starzenie wyróżnia się:

STARZENIE WEWNĄTRZPOCHODNE:

· Związane z wiekiem (chronologiczne)

· Hormonalne (menopauzalne)

STARZENIE ZEWNATRZPOCHODNE- (fotostarzenie) powstające pod wpływem czynników zewnętrznych

· Związane z nadmierna ekspozycją na promieniowanie UV

· Związane z dymem papierosowym „skóra palacza”

filtry przeciwsłoneczne

Filtry fizyczne (uważane są za nietoksyczne, stabilne, wskazane są u dzieci i osób z alergiami)

* Cząsteczki są na tyle duże, że nie mają zdolności wnikania w głąb naskórka, tworzą na powierzchni skóry barierę (warstwę, ekran) dla promieni UV

* Cząsteczki działają na zasadzie odbicia lub rozproszenia promieniowania UV

Zalety: nie uczulają, chronią zarówno przed UVA jak i UVB, są fotostabilne, działanie ochronne nie wiąże się z reakcjami chemicznymi, a z fizycznym procesem odbijania światła, nie pochłaniają energii słonecznej, tylko rozpraszają promienie UV

Wady: mogą ulegać ścieraniu, nie wchłaniają się w skórę, osiadają na powierzchni, mogą zatykać ujścia gruczołów

- dwutlenek tytanu

- tlenek cynku - nie penetruje poza wartswę rogową naskórka - mniejsza możliwość wywołania reakcji alergicznej

- tlenki żelaza

- talk

- kaolin

- silica, silica żel

- mika

Filtry chemiczne (cząteczki o pierścieniu aromatycznym, zawierające grupę karbonylową - izomeryzując pochłaniają energię promieniowania)

* energia cieplna zostaje uwolniona podczas przechodzenia substancji chemicznych będących filtrami, z powrotem do ich naturalnej, wyjściowej postaci

* bezbarwne, kosmetycznie akceptowalne

* część z nich cechuje się brakiem fotostabilności

- pochodne kwasu p - aminobenzoesowego

- pochodne kwasu salicylowego

- pochodne kwasu p - metyloksycynamowego

- pochodne benzylidenu kamfory (terpenów lub połączeń o różnej budowie)

Filtry ze względu na pochłanianą długość fali dzielimy na:

- filtry wąskozakresowe - pochłaniają fale w zakresie 280 - 320 nm

- filtry chemiczne szerozakresowe - pochłaniające promieniowanie UVA i UVB w zakresie fal od 270 - 350 nm

Filtry naturalne:

- substancje promieniochronne pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego

- nie są wystrczająco skuteczne by mogły byc stosowane jako samodzielne filtry słoneczne

- wysokośc ochrony porównywalna jest do faktora SPF = 2-4

- zdolność pochłaniania promieniowania słonecznego wyłącznie w zakresie promieniowania UVB

- rzadko substancja naturalna chroni w pełnym paśmie UVA

* niektóre tłuszcze - olej arachidowy, masło kakaowe, masło shea

* wyciąg z aloesu, z arniki, orzecha włoskiego i rozmarynu

Filtry naturalne najczęściej wykorzystywane w kosmetykach promienochronnych:

Melanina - zdolność do częściowego pochłaniania i rozpraszania promieniowania UV, zakres ochronny obejmuje zarówno promieniowanie UVB jak i UVA

Masło Shea - z orzeszków drzewa masłowego (Masłosz Parka), zakres ochronny UVB

Juglon - naturalny barwnik roślinny uzyskiwany z liści lub łupinek orzecha włoskiego, absorbuje w pewnym stopniu promieniowanie słoneczne w zakresie UVB, a także częściowo UVA

Wyciąg z kwiatów arniki górskiej - pochłania w pewnym stopniu promieniowanie UV, zarówno w paśmie UVB jak i UVA

Ektoina i hydroksyektoina:

- wytwarzana jest przez halofilne bakterie żyjące w środowisku pustynnym, zdolne do życia zarówno w silnie alkalicznych, jak i silnie zakwaszonych gorących wodach

- posida zdolność indukcji białek szoku cieplnego (HSP)

- główne działanie polega na stabilizacji i ochronie biopolimerów (białek, kwasów nukleinowych)

- działa na system immunologiczny i poprawia odporność komórek na stres

- chroni skórę przed negatywnym wpływem promieniowania UV, a także zabezpiecza przed przegrzaniem, odwodnieniem.

nadmierne owłosienie - metody usuwania

Owłosieniem są włosy na skórze człowieka, pokrywającą prawie całą jej powierzchnię oprócz: dłoni, podeszw, bocznych powierzchni i grzbietów ostatnich palców dłoni i stóp. Wewnętrznej powierzchni napletka, żołędzi, łechtaczki oraz czerwieni warg.

Powszechnie wyróżnia się:

- włosy długie (włosy głowy, dołów pachwowych, wzgórka łonowego i narządów płciowych, brody i wąsów u mężczyzn)

- włosy szczotkowe - brwi i rzęsy

- meszek włosowy

Nadmierne owłosienie - kiedy na miejscu, gdzie powinien być meszek włosowy pojawiają się mocne i sztywne włosy, często o zmienionej pigmentacji.

Rozróżnia się nadmierne owłosienie miejscowe i ogólne.

Czynniki wpływające na nadmierne owłosienie:

- wewnętrzne: zaburzenia hormonalne (nadnerczy i jajników), choroby psychiczne, niektóre leki i środki antykoncepcyjne

- zewnętrzne: nadmierne opalanie się, golenie i drażnienie mechaniczne.

DEPILACJA - usuwanie nadmiernego owłosienia na twarzy lub ciele za pomocą różnego typu preparatów lub przyrządów (usuwa się łodygę włosa, a korzeń zostaje nienaruszony)

EPILACJA - wyrwanie włosa razem z korzeniem czyli cebulką lub niszczenie mieszków włosowych przy użyciu prądu elektrycznego

Do usuwania nadmiernego owłosienia stosuje się:

- środki chemiczne

- woski ciepłe lub zimne

- depilatory mechaniczne

- metody z użyciem prądu elektrycznego

Depilatory chemiczne:

Kremy depilujące:

- środki do epilacji czyli usuwanie włosów razem z korzeniem włosa

- depilatory właściwe czyli niszczące jedynie wystającą na powierzchnię skóry martwą część włosa

Na dużej powierzchni skóry najlepsze efekty uzyskuje się w wyniku użycia chemicznych depilatorów, działających na zasadze rozpuszczania keratyny włosa pod wpływem czynników redukujących lub hydrolitycznych. Do niszczenia przez redukcję stosuje się:

- siarczki nieorganiczne

- merkaptany (siarczki organiczne)

Wymagania stawiane współczesnym depilatorom:

- brak toksyczności i działania drażniącego na skórę w warunkach stosowania

- duża efektywność, usunięcie włosów w ciągu 4-6 minut

- brak zapachu

- stabilność przy długotrwałym przechowywaniu

- możliwie elegancka forma (by nie odstawał od innych kosmetyków)

Rozjaśnianie włosów:

Należy wykonać przed wykonaniem zabiegu próbę uczuleniową. Jeśli nie pojawi się reakcja alergiczna w ciągu 24 godzin można wykonać zabieg. 6procentowy roztwór wody utlenionej - 1 łyżka wody utlenionej + 5 kropli amoniaku. Przy kolejnych zabiegach zwiększa się stężenie wody utlenionej - aż do 10%

Włosy można rozjaśniać także za pomocą specjalnych kremów. Zestaw taki składa się z kremu, proszku rozjaśniającego i płynu łagodzącego. Krem mieszamy z proszkiem i nakładamy na powierzchnię skóry, po 10 minutach dokładnie zmywamy preparat i przemywamy skórę preparatem łagodzącym. Jeśli włosy nie rozjaśniły się za pierwszym razem, zabieg powtarza się następnego dnia.

Depilatory mechaniczne:

Wszystkie włosy, które są usuwane przy cebulkach mogą później powodować wrastanie włosków i niewielkie uszkodzenia skóry. W miejscu wrastania włosa powstaje ognisko zapalne. Aby je zlikwidować konieczne jest usunięcie wrastającego włosa. Wszystkie takie ranki umożliwiają wnikanie bakterii. Dlatego należy dokładnie czyścić depilator po każdym zabiegu.

Schorzenia, w których depilator mechaniczny powinien być użyty tylko po konsultacji z lekarzem:

- egzemy, rany, stany zapalne skóry, żylaki

- zmiany pigmentacyjne, pieprzyki

- zmniejszona odporność skóry (np. ciąża), cukrzyca, choroba Raynauda (napadowy skurcz tętnic, w obrębie rąk, rzadziej stóp)

- hemofilia, awitaminoza

Golenie:

Do golenia stosuje się miękkie mydła o konsystencji pasty oraz preparaty w piance. Po goleniu smarujemy skórę kremem nawilżającym. Golenie jest niewskazane gdyż wzmacnia włosy, rosną one później bujniejsze i twardsze.

Woski ciepłe i zimne:

Za pomocą plastrów depilacyjnych (najczęściej do samodzielnego stosowania w domu) usuwamy owłosienie czesto z rąk, nóg, karku wraz z cebulkami włosów, co zapewnia długotrwały efekt. Paski takie są bezpieczne w stosowaniu, po zabiegu należy posmarować skórę tłustym kremem bądź oliwką. Gdy temperatura w pomieszczeniu jest wysoka zaleca się wręcz ochłodzenie pasków do depilacji, natomiast zazwyczaj ogrzewamy je w dłoniach. Bezpośrednio po depilacji nie należy stosować dezodorantów i wody z mydłem.

Metoda ciepłego wosku:

Preparaty azulenowe (Azulen to składnik kosmetyków o działaniu przeciwzapalnym i łagodzącym) , pszczele oraz rozpuszczalne na bazie wody i oleju. Po każdym zabiegu włosy odrastają zdecydowanie słabsze i jest ich mniej, ponieważ są usuwane wraz z cebulką.

Ciepły rozgrzany wosk nakłada się na daną część ciała zgodnie z kierunkiem wzrostu włosa, pory pod wpływem wosku się rozszerzają. Na wosk nakłada się paski z materiału lub fizeliny, które zrywa się szybkim ruchem, w kierunku przeciwnym do wzrostu włosa. Zabieh wykonuje się co 6 tygodni. Wosk można nakładać szpatułką bądź używać do tego celu specjalnych wkładów (plastikowy pojemnik, wewnątrz, którego znajduje się wosk). Po zabiegu depilacji stosuje się na skórę specjalne płyny na bazie olejku mineralnego i lanoliny (wosk zwierzęcym otrzymywany podczas czyszczenia wełny owczej) Jeśli nie mamy tych produktów wystarczy zwykła oliwka. Przed zabiegiem depilacji warto odtłuścić skorę i posypać ją talkiem - by wosk nie przyklejał się do skóry tylko do włosków. Przed wykonaniem zabiegu po raz pierwszy należy przeprowadzić próbę uczuleniową.

Przeciwskazania (w miejscu depilacji): brodawki, świeże rany, blizny, obrzęki, żylaki, podrażnienia, świeża opalenizna, wrastające włosy.

Wymagana długość włosa:

na kończynach - 6 mm

bikini i pod pachami - 10 mm

na twarzy - 4 mm

Woskowanie twarzy:

Przed przystąpieniem do zabiegu należy szczególnie uważnie sprawdzić temperaturę wosku. Na twarzy nie kładzie się wosku 2 razy w tym samym miejscu, aby nie dopuścić do podrażnienia bądź oparzenia skóry.

Woskowanie pach i linii bikini:

Przed przystąpieniem do zabiegu należy sprawdzić czy nie są spocone. Jeśli włosy są za długie należy je przyciąć. Wygolone miejsca należy posypać zasypką, można też wcześniej dać zimny okład by zmniejszyć ból.

Przyczyny nieprawidłowego wykonania zabiegu:

- nabieranie na szpatułkę zbyt dużej ilości wosku

- nieodpowiednia temperatura wosku

- niewłaściwy sposób nałożenia wosku

- zrywanie paska prostopadle, zbyt wolne zrywanie

- niedostateczne naciągnięcie skóry

- zbyt krótkie lub zbyt długie włosy

- przeprowadzenie zabiegu bezpośrednio po kąpieli

Przeciwskazania do zabiegu woskowania:

- cukrzyca

- zapalenie żył

- żylaki

- stany zapalne i ropne skóry

- choroby skóry (łuszczyca) i zmiany skórne (obrzęki, blizny)

- zaawansowana ciąża

- epilepsja

- ubytki naskórka i rany na skórze

- słaba krzepliwość krwi

- stany gorączkowe

- zbyt krótkie włosy

- stwierdzone uczulenie na wosk

- bezpośrednio po kąpieli

- bezpośrednio po ekspozycji na słońcu i UV

- w trakcie leczenia pochodnymi kwasu witaminy A i do 6 miesięcy po jego zakończeniu

Usuwanie zbędnego owłosienia metodą zimnego wosku:

Zimny wosk działa pod wpływem temperatury ciała i jest rozpuszczalny w wodzie. Można go stosować do tych samych zabiegów co wosk na gorąco, gdyż uzyskuje się takie same efekty.

Tubkę z woskiem wkładamy na 5 min do ciepłej wody by uzyskać płynną konsystencję. Rozsmarowywanie wosku szpatułką na skórze zgodnie z kierunkiem wzrostu włosa. Nałożenie i zerwanie plastra. Po zabiegu przemywamy skórę letnią wodą.

Depilacja cukrowa:

Jest równie skuteczna jak wosk, ale mniej bolesna podczas zabiegu. Pasta składa się z ziół, cukru, wody i soku z cytryny, a paski do depilacji odrywa się zgodnie z kierunkiem wzrostu włosa

Zalety depilacji cukrowej:

- mniejsze podrażnienie skóry po zabiegu

- można wykonywać zabieg na skórze z problemem naczyniowym

- pasta cukrowa ma temperaturę ciała

- można kilkakrotnie nakładać pastę na tą samą partię skóry

- usuwa włoski długości nawet 1-2 mm

- można usunąć preparat za pomocą wody

- daje długotrwały efekt

Depilacja laserowa:

Ostatnio bardzo modną metodą usuwania zbędnego owłosienia jest depilacja laserowa. W gabinetach zajmujących się trwałą depilacją najczęściej spotyka się lasery aleksandrytowe, diodowe i neodymowo-yagowe. I tylko takie ze względu na duży margines bezpieczeństwa może obsługiwać wykwalifikowana kosmetyczka. Natomiast przy użyciu innych typów laserów zabieg powinien wykonywać lekarz dermatolog.
Podczas fotoepilacji energia lasera działa bezpośrednio na barwnik włosa melaninę, która ma zdolność absorpcji energii lasera. W mieszku włosowym dochodzi do reakcji termicznej, a co za tym idzie do jego trwałego zniszczenia. Proces ten tłumaczy dlaczego depilacja laserowa jest nieskuteczna w przypadku bardzo jasnych i rudych włosów, które zawierają znacznie mniejszą ilość barwnika.
Do depilacji laserowej najlepiej nadają się włosy długie, tzn. włosy z okolicy górnej wargi, brody, pach, bikini i nóg. Dobrze wykonany zabieg jest bezbolesny i całkowicie bezpieczny.
Zabieg trzeba powtórzyć od 3 do 8 razy. Spowodowane jest to tym, że cykl wzrostu włosa obejmuje trzy fazy: anagen, katagen i telogen. Tylko włosy będące w fazie anagenu zawierają wystarczającą ilość melaniny, która pozwala na skuteczne ich usunięcie. Niestety włosy rosną naraz w różnych fazach i zabieg trzeba powtarzać w odstępach cztero-, sześciotygodniowych. Największym jednak problemem jest ciągle bardzo wysoka cena jednego zabiegu.

Przeciwwskazaniami do depilacji laserowej są:

· wykonanie zabiegu podczas kuracji substancjami fotouczulającymi tj. wit. A i jej pochodne, niektóre antybiotyki (tetracykliny, cytostatyki). Może to doprowadzić do poważnych poparzeń

· opalona skóra, która będzie podczas zabiegu pochłaniać zbyt dużą dawkę energii i może dojść do trwałych przebarwień. Dlatego najlepiej depilację laserową wykonywać od późnej jesieni do wczesnej wiosny- 3-4 tygodnie po zabiegu obowiązuje bezwzględny zakaz opalania

· ostre zapalenia skóry, zmiany alergiczne, otarcia, trądzik różowaty, bielactwo (oczywiście jeśli występują w rejonie działania światła lasera).

pielęgnacja piersi

W domu:

- delikatny masaż, peeling, ćwiczenia, delikatne mydła, na łojotok - napar z rumianku, tymianku, rozmarynu

- jeśli skóra jest sucha - otręby migdałowe, można wcierać sok z cytryny

- składniki aktywne: wyciąg z krwawnika, witamina A,E,C

W gabinecie:

- wywiad + przeciwskazania (naświetlanie, intensywny masaż) alergie, stany zapalne, zakaźne

- wyczuwalne guzki

- znamiona

- typowe oczyszczanie skóry

- zabiegi można uzupełniać jonoforezą

- masaż w obrębie piersi, maski (krem + kompleks z gazy + gips)

- wygładzające i ujędrniające maski algowe

- zabieg parafinowy

- mikrodermabrazja diamentowa

- elektrostymulacje

- naświetlanie lampami jako uzupełnienie

pielęgnacja kobiet w ciąży

Pomimo długiej listy zabiegów i składników zakazanych w czasie ciąży nadal mamy duże pole do popisu z zabiegami przeznaczonymi dla przyszłych mam. Zabiegi te mają przynieść takiej kobiecie nie tylko poprawę w postrzeganiu własnego ciała, ale przede wszystkim odprężenie i relaks.

Masaż- Nie ma medycznych przeciwwskazań do wykonywania relaksacyjnego masażu twarzy, oczywiście o ile nie będziemy używać zabronionych w czasie ciąży rodzajów olejków aromaterapeutycznych. Masaż ten może być osobnym zabiegiem lub towarzyszyć nakładaniu kremu na twarz. Ważne jest, by wykonywać wolniejsze i bardziej relaksujące ruchy niż w przypadku pozostałych klientek. Masaż taki pomoże pozbyć się opuchlizn i przede wszystkim zrelaksuje przyszłą mamę.

Manicure- jak najbardziej może być wykonywany, należy uważać jedynie, by wykonywać go delikatnie. Kwestią sporną jest malowanie paznokci, gdyż wielu lekarzy ginekologów ogląda paznokcie swoich pacjentek jako zwierciadło ich stanu zdrowia. W ostatnich miesiącach ciąży można więc zrezygnować z malowania paznokci. Bardzo dobrym zabiegiem dla paznokci jest tradycyjny manicure japoński, który przede wszystkim odżywia i wzmacnia płytkę paznokciową. Szalejące w organizmie hormony powodują, że panie w tym okresie zaczynają skarżyć się na łamliwe i kruche paznokcie, trzeba więc je dodatkowo odżywiać.

Pielęgnacja piersi- W czasie ciąży tylko skóra podtrzymuje rosnące piersi. Warto więc dbać, by miała solidne rusztowanie. Okolice te są niezwykle wrażliwe i – niestety – podatne na rozstępy oraz wiotczenie. Dlatego tak ważna jest odpowiednia pielęgnacja zarówno w domu, jak i w gabinecie kosmetycznym. Znakomite rezultaty przynoszą naprzemienne natryski ciepłym i chłodnym strumieniem wody łączone z peelingiem. Poprawiają ukrwienie i napięcie skóry. Wykonując peeling bądź nakładając krem czy maskę, należy omijać okolice brodawek, by nie pobudzić oksytocyny, odpowiedzialnej za skurcze macicy. Bardzo dobre rezultaty przynosi zabieg łączony rozpoczynający się peelingiem, maską i nałożeniem kremu. Maska powinna mieć tak dobrane składniki, by wzmacniać skórę i przeciwdziałać rozstępom. Nie używamy masek zawierających algi (ze względu na zawartość jodu) czy rozgrzewających. Krem nakładany na piersi powinien nie tylko ujędrniać i napinać skórę, ale też przeciwdziałać obrzękom oraz zmniejszać wrażliwość i bolesność piersi. Dlatego najlepsze są preparaty przeznaczone specjalnie dla przyszłych mam, o odpowiednio dobranych składnikach i najlepiej bezzapachowe.

Pielęgnacja okolic brzucha- traktujemy bardzo delikatnie i ostrożnie. Niewskazane są silnie działające maski czy peelingi. Najlepsza pielęgnacja tych okolic to delikatne wmasowanie specjalnego preparatu na rozstępy dla kobiet w ciąży. Ponieważ większość preparatów na rozstępy dostępnych na rynku zawiera sporą ilość składników niedozwolonych, najlepiej jest mieć w swoim gabinecie specjalne preparaty na rozstępy i antycellulitowy. Ich skład jest tak dobierany, by był jak najbardziej bezpieczny. Należy też uświadomić klientce, że jednorazowe nałożenie preparatu na rozstępy przy okazji wykonywanego zabiegu to zdecydowanie za mało. Aby uniknąć rozstępów, należy taki kosmetyk nakładać codziennie rano i wieczorem.

Pękające w czasie ciąży naczynka na twarzy- to problem bardzo wielu kobiet. Wykonywanie zabiegów jest tu dość ograniczone ze względu na możliwość powikłań. Dobrym rozwiązaniem są maseczki uszczelniające naczynka z escyną czy eskuliną. Zabronione są oczywiście preparaty z kwasami owocowymi czy witaminami A i C.Po nałożeniu maski na twarz i zmyciu jej dla uzupełnienia zabiegu stosujemy specjalny krem uszczelniający naczynka z linii dla kobiet ciężarnych. Delikatne zabiegi nawilżające czy chłodzące stosowane na twarz jak najbardziej mogą być wykonywane. Wiele kobiet skarży się, że pod wpływem zmian hormonalnych ich twarz jest o wiele bardziej przesuszona niż przed ciążą. Bardzo dobrym rozwiązaniem są maseczki nawilżające czy ampułki z kwasem hialuronowym. Nakładanie kremu nawilżającego najlepiej połączyć z relaksującym masażem twarzy.

peptydy, substancje botox-like - działanie, przykłady

PEPTYDY-organiczne związki chemiczne, powstające przez połączenie cząsteczek aminokwasów wiązaniem peptydowym. Granica pomiędzy peptydem a białkiem nie jest dokładnie sprecyzowana, rozróżnienie jest oparte na masie cząsteczkowej klasyfikowanego związku. Za peptydy różni autorzy uważają poliaminokwasy o masie cząsteczkowej mniejszej od 5-10 tys. daltonów. Powyżej tej granicy związki takie zaliczamy do białek.

Wśród peptydów wyróżnia się:

oligopeptydy – krótkie, kilka–kilkanaście reszt aminokwasów w cząsteczce,

polipeptydy – kilkadziesiąt reszt aminokwasowych.

Kremy i preparaty typu serum zawierające peptydy mogą, wedle przeprowadzonych obserwacji, w przeciągu zaledwie kilku tygodni wyraźnie poprawiają wygląd zmęczonej, zwiotczałej skóry.

Działanie:

Polipeptydy wzmacniają płaszcz ochronny skóry zapobiegając działaniu szkodliwych czynników zewnętrznych.

Łańuchy zawierające zrównoważoną liczbę tłuszczu i wody, czyli lipo peptydy, penetrują głębsze warstwy skóry i na tym poziomie, odnawiając struktury elastyny i kolagenu, walczą ze zmarszczkami i naturalną utratą jędrności.

peptydy GABA(pozyskiwane z pomidorów), inaczej kwas gamma-aminobutrydowy- działają bezpośrednio na mięśnie mimiczne twarzy, pomagając je rozluźnić.

Dzięki zawartości antyulteniającego likopenu dodatkowo walczą z wolnymi rodnikami i nadają cerze wspaniały koloryt.

Jako składniki przeciwzmarszczkowe są niewątpliwie wielkim odkryciem kosmetologii ostatnich lat. W spowalnianiu procesów starzenia duże nadzieje budzą zwłaszcza tetrapeptydy, które w badaniach in vitro wykazują działanie stymulujące produkcję kolagenu, elastyny i kilku proteoglikanów. Elastyczna i jędrna skóra, jaką osiąga się w testach in vivo, jest dowodem na regenerację struktur podporowych przez te cząsteczki. Niesłabnącym zainteresowaniem cieszą siê peptydy biomimetyczne do toksyny botulinowej. Są bezpieczne, nietoksyczne i mogą wystêpować w kosmetykach do codziennej pielêgnacji. Potrafią przenikać przez skórê, dając efekt rozluźnienia, zbliżony do tego, jaki uzyskalibyœmy po zastosowaniu botoxu. Na bazie tych peptydów powstały kosmetyki określane jako „botox-like”, działające jak botox, ale go nie zawierające. Dodatkowymi ich składnikami mogą być fitoestrogeny, stymulatory komórkowe, antyutleniacze, substancje liftinguj¹ce, filtry UV. Substancje botox-like mechanizm podobny do stosowanej w zabiegach medycyny estetycznej botuliny, chociaż o słabszej aktywności. Mają one za zadanie rozluźnienie miêśni mimicznych i tym samym hamowac tworzenie się pierwszych zmarszczek. Takie składniki mogą być syntetyzowane w laboratorium lub otrzymywane z bardziej egzotycznych źródeł jak np… z toksyny pewnego gatunku węży.

izoflawony

Z obserwacji przeprowadzonych w krajach Dalekiego Wschodu wynikało jasno, że u kobiet spożywających regularnie tofu, daktyle, kudzu, granaty i siemię lniane nie występują niektóre objawy menopauzy, np. gwałtowne ataki gorąca. Wykazano, że związkami odpowiedzialnymi za takie działanie są fitohormony. Niektóre z nich są podobne pod względem budowy oraz działania do hormonów ludzkich, takich jak estrogeny, i dlatego stanowią bezpieczny zamiennik, który można wykorzystać w wielu dziedzinach życia, także w kosmetyce.Szczególnie interesujące są fitoestrogeny, które mają podobną do estrogenów konformację przestrzenną, co sprawia, że mogą łączyć się z receptorami estrogennymi w komórkach skóry, naśladując ich działanie. W ten sposób indukują ekspresję genu odpowiedzialnego za produkcję kolagenu, wpływając tym samym na wzmocnienie włókien podporowych skóry decydujących o jej jędrność i napięciu. Ponadto wykazują działanie antyoksydacyjne, czyli odgrywają rolę skutecznych zmiataczy wolnych rodników.

Zewnętrzne stosowanie kosmetyków z zawartością fitohormonów zapobiega utlenianiu i uszkodzeniu błon komórkowych, spowalnia działanie kolagenazy – enzymu odpowiedzialnego za niszczenie włókien kolagenowych i działanie elastazy wpływające na degradację elastyny. Wzmacniają ściany naczyń kapilarnych i skóra staje się lepiej odżywiona.

Zwiększenie ilości kwasu hialuronowego, poprzez zahamowanie aktywności hialuronidazy niszczącej jego strukturę, zwiększa elastyczność, napięcie i poprawia koloryt skóry. Fitohormony stymulują regenerację, a stosowane systematyczne wyraźnie opóźniają proces starzenia się skóry, co objawia się redukcją drobnych zmarszczek. Dlatego kosmetyki z zawartością fitohormonów dają doskonałe efekty przy pielęgnacji tracącej elastyczność i skłonnej do przesuszania dojrzałej skóry.

Fitohormony znalazły zastosowanie również w preparatach modelujących owal twarzy, ponieważ zapobiegają odkładaniu się tkanki tłuszczowej w okolicach dolnej powieki, podbródka i policzków. Wyróżnia się cztery rodzaje fitohormonów, których podstawę stanowią związki z grupy izoflawonów występujące w lucernie, koniczynie, łubinie oraz soi (zaleca się spożywanie 200 ml mleka sojowego dziennie). Fitohormony występują obficie również w olejkodajnych ziołach, takich jak: lukrecja, anyżek, kminek, cyprys, koper, liść laurowy i rozmaryn. W przeciwieństwie do estrogenów zwierzęcych fitohormony roślinne ograniczają swoje działanie tylko do miejsca aplikacji i dlatego nie wywołują skutków ubocznych .

Ganisteina,Glicyteina, Daidzeina

cera trądzikowa, łuszczycowa

1. Właściwości cery trądzikowej

Krem do twarzy

Nadmierna pielęgnacja i nieodpowiedni dobór kosmetyków mogą...

Cera trądzikowa charakteryzuje się łojotokiem: gruczoły łojowe produkują nadmierną ilość sebum (czyli łoju), który powoduje błyszczenie się i uczucie tłustości skóry. Taki stan skóry świadczy o tym, że jest to cera tłusta. Nie znaczy to jednak, że należy ją przesuszać kosmetykami na bazie alkoholu i myć kilka razy dziennie. We wszystkim powinno się zachować umiar, gdyż przesuszona skóra jest jeszcze bardziej podatna na podrażnienia i powstawanie pryszczy. W przypadku trądziku pozatykane ujścia mieszków włosowych (pory) są dobrze widoczne, szczególnie na brodzie i nosie. Z tego względu nie powinno się stosować tłustych podkładów i kremów mogłoby to spowodować pogorszenie stanu cery.

Niedoskonałości pojawiające się na skórze ze skłonnością do trądziku dzieli się na formy zapalne i niezapalne:

zapalne to grudki, krosty i ropne torbiele,

niezapalne to zaskórniki i prosaki.

Problemy z cerą trądzikową występują nie tylko w okresie młodzieńczym. Różne rodzaje trądziku pojawiają się w różnym wieku, np.:

trądzik pospolity w wieku dojrzewania, obecnie jest to częsta przypadłość osób po 30 roku życia,

trądzik niemowlęcy u małych dzieci,

trądzik różowaty u osób dorosłych, powyżej 30 roku życia.

2. Pielęgnacja cery trądzikowej

Istnieją pięc faz pielęgnacji, które należy stosować rano i wieczorem zarówno przy cerze tłustej i trądzikowej, jak i suchej czy normalnej:

Oczyszczanie

Skórę twarzy należy regularnie oczyszczać z kurzu, brudu i makijażu. Nie należy jednak przesadzać z tego typu zabiegami, gdyż mogą one przynieść odwrotny rezultat, skóra może stać się przesuszona i podrażniona. Zatem twarz i szyje wystarczy przemyć dwa razy dziennie, stosując nieoleiste kosmetyki, najlepiej w postaci pianek bądź żeli. Częstsze mycie wzmaga łojotok. W pielęgnacji skóry trądzikowej należy unikać używania zwykłego mydła, ponieważ wzmaga on produkcję łoju przez gruczoły oraz nadaje skórze odczyn zasadowy, co sprzyja rozwojowi bakterii. Nie należy także używać produktów na bazie alkoholu, które oprócz przesuszania i podrażniania, prowadzą do pogorszenia się kondycji skóry. Po umyciu i spłukaniu twarzy letnią wodą należy nanieść krem nawilżający bądź nawilżająco-matujący.

Złuszczanie

Działanie preparatów przeciwtrądzikowych opiera się na hamowaniu powstawaniu zaskórników, złuszczaniu rogowaciejącego naskórka, zmniejszaniu łojotoku, a także działaniu antybakteryjnym. Wszystkie inne preparaty odżywcze, wzbogacone woskami, masłem karite oraz olejami roślinnymi, zatykają pory, dlatego nie są wskazane w pielęgnacji cery trądzikowej.

Matowanie

Działanie czynników zewnętrznych, takich jak kurz czy pocenie się, mogą nasilać powstawanie zmian trądzikowych. W takich sytuacjach warto mieć pod ręką chusteczki lub płatki oczyszczające, które pozwolą na oczyszczenie skóry z zanieczyszczeń, przy tym nie podrażniając jej. W przypadku osób, u których skóra świeci się dobrym rozwiązaniem może okazać się stosowanie bibułek matujących, które doskonale pochłaniają serum i świetnie nadają się do odświeżenia makijażu.

Wysuszanie

W celu likwidacji pojedynczych zmian można stosować specjalne żele lub plasterki punktowe, które działają antybakteryjnie i wysuszająco. Zalecane jest także wykonywanie raz w tygodniu peelingu, szczególnie chemicznego, który delikatnie, złuszczając naskórek, powoduje wygładzenie i rozjaśnienie cery.

Maskowanie

Głównym problemem większości kosmetyków jest zamykanie przez nich porów. U pacjentów z trądzikiem stosowanie ich byłoby zabójcze dla skóry. Dlatego od wielu lat szereg specjalistów wypracował bazę kosmetyków opartych na beztłuszczowych składnikach i na działaniu antybakteryjnym. Nalezą do nich m.in. korektory służące rewelacyjnie do maskowania pojedynczych zmian skórnych, działające antybakteryjnie i poprawiające gojenie.

Aby utrzymać cerę trądzikową w jak najlepszej kondycji i pozbyć się pryszczy, należy przestrzegać dodatkowych zasad:

Stosowanie żelu antybakteryjnego do mycia twarzy.

Przemywanie skóry twarzy tonikiem antybakteryjnym (także w ciągu dnia, w celu odświeżenia).

Stosowanie kremu na dzień kremu o właściwościach matujących i antybakteryjnych.

Stosowanie na noc kremu antybakteryjnego, który reguluje prace gruczołów łojowych.

Stosowanie żelu bądź kremu pod oczy.

Raz w tygodniu wykonanie peelingu bądź nałożenie maseczki oczyszczającej (warunkiem jej zastosowania jest brak zmian ropnych).

Stosowanie latem kremów z filtrem UVA/UVB.

Dieta bogata w owoce i warzywa (istotna jest równowaga witaminowo-mineralna), mleko i przetwory mleczne także korzystnie wpływają na wygląd skóry.

Uzupełnianie diety witaminami A, B2, B5 oraz solami cynku.

Stosowanie do makijażu tylko kosmetyków antybakteryjnych.

trądzik może pojawić się nie tylko na twarzy, ale także na plecach, dekolcie, szyi i ramionach wszystkie te miejsca trzeba pielęgnować z równą dokładnością i systematycznością;

należy zawsze używać kosmetyków przeznaczonych do cery trądzikowej, jednak jeśli jakaś seria podrażnia lub przesusza skórę, należy rozejrzeć się za innymi, łagodniej działającymi kosmetykami;

nie powinno się używać toników z alkoholem, gdyż znacznie przesuszą one skórę, nawet tę trądzikową i tłustą;

nietłuste kremy, najlepiej z filtrem UV, to część codziennej pielęgnacji tłustego rodzaju skóry, nawet jeśli wydaje się, że cera trądzikowa nie potrzebuje nawilżenia;

do nakładania kremów i podkładów powinno się używać opuszków palców ? specjalne gąbki i pędzle to siedlisko bakterii i nie powinno się ich stosować w przypadku cery trądzikowej;

zbyt częste mycie skóry trądzikowej to także nie jest dobre rozwiązanie ? podrażnia ono skórę i pozbawia ją jej naturalnej ochrony ? wystarczy oczyszczanie rano i wieczorem;

jeśli pryszcze pojawiają się po określonych tłustych lub ostrych potrawach, najlepiej ich unikać, ale nie udowodniono jeszcze, że czekolada czy pizza wywołują trądzik.

Warunkiem powodzenia w leczeniu jest cierpliwość i systematyczność. Do zabiegów przeciwtrądzikowych stosowane są preparaty łatwo przyswajalne przez skórę, które działają uzupełniająco i regenerująco na skórę, ograniczają rozwój bakterii, leczą stany zapalne, ochraniają skórę.

Pielęgnacja cery trądzikowej zabiera trochę więcej czasu niż pielęgnacja innych rodzajów cery. Taka skóra potrzebuje ? oprócz codziennego oczyszczania, tonizowania i nawilżania ? maseczek ściągających, peelingów i parówek stosowanych raz na tydzień lub rzadziej, w zależności od potrzeb. Raz na jakiś czas dobrze jest też pójść do kosmetyczki na profesjonalne oczyszczanie twarzy.

3. Składniki kosmetyków do cery trądzikowej

3.1. Siarka i wyciągi roślinne na trądzik

W preparatach przeznaczonych do pielęgnacji cery ze skłonnością do łojotoku wykorzystuje się antyseptyczne właściwości siarki. Skuteczne w walce z tego typu dysfunkcją skóry są również aminokwasy zawierające ten pierwiastek, między innymi N-acetylometionina i N-acetylocysteina, które regulują ilość wydzielanego łoju. Często także występuje kamfora, która działa przeciwzapalnie, keratolitycznie, dezynfekująco, a także poprawia ukrwienie skóry. Wśród innych preparatów bardzo często stosowane są wyciągi z roślin np. ekstrakt z rumianku, szałwii, nagietka, rozmarynu, kory dębu, oczaru wirginijskiego czy też brzozy.

3.2. Kwasy owocowe na trądzik

Ważnymi składnikami są tez kwasy owocowe (AHA). Ważną rolę spełniają także wielonienasycone kwasy tłuszczowe z grupy NNKT - linolowy, linolenowy, arachidonowy. Powodują one modyfikację płaszcza hydrolipolidowego, dzięki czemu kontrolują skład mikroorganizmów warstwy rogowej. Ich niedobór może powodować niekorzystne zmiany flory bakteryjnej, między innymi przyczynia się do wzrostu Pityrosporum orbicolare - lipofilnej bakterii wywołującej stany zapalne skóry.

3.3. Propolis na trądzik

Chętnie wykorzystywany jest też propolis, czyli tzw. kit pszczeli. Jest to lepka substancja żywiczna, wytwarzana przez pszczoły, o barwie żółtej, zielonej lub brunatnej i przyjemnym, aromatycznym zapachu. Propolis charakteryzuje silne działanie bakteriobójcze i grzybobójcze. Jest on skutecznym środkiem w leczeniu wielu stanów zapalnych i ropnych. Jego ekstrakty wykazują działanie znieczulające i antyutleniające. Ograniczają powstawanie zaskórników, zapobiegają nadmiernemu jej przetłuszczaniu, regenerują uszkodzoną skórę. Z tego też powodu bardzo chętnie są one wykorzystywane nie tylko w preparatach przeciwtrądzikowych, ale także w płynach po goleniu, dezodorantach, mydłach.

3.4. Nadtlenek benzoilu na trądzik

W preparatach przeciwtrądzikowych bardzo często stosowany jest nadtlenek benzoilu, który działa keratolitycznie, przeciwbakteryjnie. Podobne efekty można uzyskać przy pomocy kwasu azelainowego. Zmniejsza liczbę Pityrosporum acnes. Związek ten ponadto ogranicza proces melanogenezy, dzięki czemu przydatny jest przy zmniejszaniu przebarwień pozapalnych.

3.5. Tlenek cynku na trądzik

W preparatach do skóry tłustej wykorzystywany jest także tlenek cynku, który absorbuje nadmiar wydzielanego przez gruczoły łojowe tłuszczu, dzięki czemu wspomaga proces leczenia łojotoku. Jego działanie nie różni się znacznie od pozostałych preparatów. Stosowany jako składnik maści i zasypek ma działanie antybakteryjne i przyspieszające gojenie się ran. Ponadto tlenek cynku absorbuje promienie ultrafioletowe, nie rozpuszcza się w wodzie, jest odporny na światło, stąd jego wykorzystanie w filtrach UVA/UVB.

3.6. Zioła i aromaterapia na trądzik

Oprócz szeroko stosowanych preparatów kosmetycznych warto pamiętać, że poprawa przemiany materii przynosi równie znaczące korzyści. Pomocne w kuracji mogą okazać się zioła, np. herbatka z kopru włoskiego, fiołka trójbarwnego, rumianku czy szałwii. Aromaterapia, często pomijana także może przynieść zadowalające rezultaty (olejek z drzewa herbacianego, olejek petitgrain, lawendowy, jałowcowy czy cytrynowy). Olejków w aromaterapii nie należy jednak stosować bezpośrednio na skórę, można natomiast rozcieńczać je wodą bądź dodawać do kremu lub maseczki (jedna kropla).

4. Domowe sposoby na trądzik

Oprócz specjalistycznych metod stosowanych u kosmetyczki istnieją sprawdzone metody domowe, służące pielęgnacji skóry trądzikowej. Jest to np. kompres z ziół ( zaparzyć skrzyp i krwawnik, ostudzić, aby się nie poparzyć i nałożyć na twarz na 20 minut). Inną metodą jest maseczka z drożdży - łyżkę stołową drożdży należy rozkruszyć i wymieszać z dwoma łyżeczkami letniego mleka, nałożyć papkę na twarz i zmyć po 20 min.

5. Makijaż dla cery trądzikowej

Bardzo często cera trądzikowa wygląda na tyle nieestetycznie, że osoba z trądzikiem nie wychodzi z domu bez grubej warstwy podkładu, korektora i pudru. Jeśli takie maskowanie jest rzeczywiście konieczne, lepiej wybierać kosmetyki o lekkiej konsystencji. Te kremowe i gęste zatkają mieszki włosowe i pogorszą tylko obecny stan. Niezależnie od rodzaju cery, zawsze należy zmyć makijaż przed pójściem spać a także zmywać go, kiedy nie jest już potrzebny, np. po powrocie do domu. Osoby z cerą trądzikową powinny szczególnie przestrzegać tej zasady. Wszelkie ?zabrudzenia na skórze pozostawione na długo, nasilą trądzik i wywołają kolejne pryszcze.

6. Czego unikać przy cerze trądzikowej?

Najczęstsze błędy w pielęgnacji cery trądzikowej to:

wyciskanie pryszczy;

nadmierne przesuszanie skóry;

brak nawilżania i ochrony UV;

używanie kosmetyków do innych rodzajów skóry;

zakrywanie niedoskonałości warstwami makijażu, co jeszcze bardziej zatyka ujścia mieszków włosowych;

leczenie trądziku na własną rękę ? w przypadku silnego trądziku lepiej pójść do dermatologa;

dotykanie twarzy rękami, włosami, telefonem komórkowym, czapką ? wszędzie czają się bakterie, które mogą pogorszyć stan skóry.

Cera trądzikowa to jedna z trudniejszych rodzajów skóry. Trzeba uważać, aby jej nie przesuszyć, gdyż może to spowodować nasilenie trądziku. Jednak przy odpowiedniej pielęgnacji jest duża szansa, że problem zniknie, a skóra wróci do równowagi.

Łuszczyca

Podstawowym objawem łuszczycy są wykwity skórne, które stopniowo ustępują pośrodku, tworząc postacie festonowate. Początkowo zmiany pojawiają się na powierzchniach wyprostowanych (prostowniki kończyn ? łokcie, kolana; pośladki; okolice kości krzyżowej), później pojawiają się też na skórze głowy, twarzy, stopach i dłoniach. Najczęściej diagnozuje się łuszczycę zwykłą (psoriasis vulgaris) oraz łuszczycę paznokci (psoriasis unguium), myloną z grzybicą. Na płytce paznokciowej widać poprzeczne rowki i zagłębienia, pod paznokciami powstają żółto-brązowe plamy, następuje znaczne pogrubienie warstwy rogowej naskórka albo dochodzi do odwarstwienia płytki paznokciowej.

Zmianą dominującą jest grudka barwy czerwonobrunatnej. Jest ona odgraniczona od zdrowej skóry oraz posiadająca złuszczającą się powierzchnię w postaci srebrzystych łusek, których zdrapanie powoduje powstanie kolejno dwóch objawów:

objawu świecy stearynowej ? po zdrapaniu powierzchnia staje się błyszcząca, jakby powleczona stearyną,

objawu Auspitza ? polegającego na pojawieniu się na powierzchni kropelki krwi, w wyniku uszkodzenia naczyń brodawek skórnych.

Wczesne zmiany mają charakter drobnych grudek. Wysiewy tego typu występują na rozległych przestrzeniach skóry, nierzadko po przebytej infekcji. Natomiast zmiany w pełni rozwinięte są dużo większe i sięgają rozmiaru kilku centymetrów, pokrywając się mocno przylegającymi łuskami. Taki twór nazywamy blaszką łuszczycową, mogąca tworzyć ?obrączki? z ustępowaniem objawów w ich środkowej części. Dodatkowo, należy wspomnieć o objawie Koebnera polegającego na tworzeniu się zmian łuszczycowych, wzdłuż linii zadrapania naskórka, po upływie 6-12 dni. Występuje on wyłącznie w aktywnej postaci łuszczycy.

Umiejscowienie zmian łuszczycowych może być rozmaite. Dla postaci prostej, charakterystyczna jest lokalizacja w okolicy łokci, kolan i owłosionej skóry głowy, gdzie ogniska mogą się utrzymywać przez wiele lat i być jedynymi objawami choroby. Łuszczyca skóry głowy, może być umiejscowieniem wyprzedzającym pojawienie się ich w innych częściach ciała. Charakteryzuje się zlewnymi ogniskami z grubo nawarstwionymi łuskami. Należy podkreślić, że włosy nie ulegają zmianom chorobowym i z reguły nie dochodzi do wyłysienia, mimo długiego okresu utrzymywania się zmian.

Łuszczyca może lokalizować się także w okolicy narządów płciowych oraz odbytu. Zmiany w tym regionie mają skłonność do zlewania się i objawów wysiękowych łuszczyca wysiękowa. Zmianom skórnym w łuszczycy mogą towarzyszyć zmiany zlokalizowane na paznokciach, czyli łuszczyca paznokci. Może się także zdarzyć, że jest ona jedynym objawem choroby. Zmienione paznokcie wykazują naparstkowe wgłobienie oraz w przypadku zajęcia łożyska pojawienie się żółtawej zmiany przypominającej krople oleju pod płytka paznokciową. Często występuje podpaznokciowe rogowacenie, zgrubienie i kruchość paznokci.

Łuszczyca może mieć zróżnicowane nasilenie ? od nielicznych wykwitów skórnych wielkości łebka od szpilki, po ciężkie postacie chorobowe ze zmianami zapalnymi i wysiękowymi w formie uogólnionej, co określa się mianem erytrodermii łuszczycowatej. U co piątego pacjenta może pojawić się łuszczyca prowadząca do zapalenia stawów.

3. Przyczyny i rodzaje łuszczycy

Wśród przyczyn choroby wymienia się czynniki genetyczne, choć dotychczas nie odkryto genu, który ją powoduje. W mechanizmie patogenezy ujmuje się przede wszystkim czynniki immunologiczne, czyli nieprawidłowe funkcjonowanie limfocytów T i cytokin. Do przyczyn inicjujących manifestację zmian skórnych zalicza się m.in.:

infekcje bakteryjne i wirusowe, np. anginę ropną, zakażenia paciorkowcem lub drożdżakami, zapalenie migdałków podniebiennych, różyczkę, odrę, półpasiec;

długotrwałe podrażnienia skóry lub uszkodzenia mechaniczne, np. zadrapania, blizny, rany chirurgiczne, oparzenia słoneczne, długotrwały ucisk;

niektóre lekarstwa i alkohol, np. sole litu, leki antymalaryczne, interferon,

zmiany w gospodarce hormonalnej - czasem łuszczyca uaktywnia się pod wpływem zmian hormonalnych, zachodzących w okresie dojrzewania czy przekwitania,

grzybice i drożdżyce niekorzystnie wpływają na objawy łuszczycy, zwłaszcza u osób z nadwagą, które posiadają uwarunkowania genetyczne do rozwoju łuszczycy,

inne choroby łuszczyca może wystąpić u osób cierpiących na cukrzycę typu II i będących w podeszłym wieku, a także u chorych na dnę moczanową.

Nasilenie objawów łuszczycy mogą powodować: silne wstrząsy psychiczne, stres, nadwaga, deficyt snu, palenie papierosów, ciasne ubrania wykonane ze sztucznych materiałów, brak lub nadmierna higiena oraz stosowanie nieodpowiednich kosmetyków.

AZS, alergia i podrażnienie, status cosmeticus

AZS – jest to choroba przewlekła, która charakteryzuje się zmianami wypryskowymi z nasilonym świądem. Należy do chorób związanych z atopią (patologiczna reakcja układu immunologicznego na bodźce środowiskowe).

W powstawaniu tej choroby biorą udział czynniki genetyczne, zaburzenia budowy i funkcjonowania skóry (tzw. Efekt ektodermalny), czynniki środowiskowe (alergeny kontaktowe, substancje drażniące, klimat)

AZS towarzyszy świąd i suchość skóry.

Skóra łatwo ulega alergiom.

W przebiegu atopowego zapalenia skóry wyróżniamy 3 fazy:

1. Faza – wyprysk atopowy wczesnego dzieciństwa – do 2. roku życia

Zmiany skórne najczęściej występują na policzkach (rumień i napięta skóra)

Świąd owłosionej skóry głowy.

U 50% dzieci zmiany same ustępują do 2. roku życia.

2. Faza – wyprysk atopowy późnego dzieciństwa do 12. roku życia.

Zmiany występują najczęściej na zgięciach łokci, kolan, okolicach nadgarstków i szyi.

3. Faza – wyprysk atopowy wieku młodzieńczego i osób dorosłych.

U 75% osób AZS ustępuje w wieku dojrzewania, ale pozostaje suchość skóry.

PIELĘGNACJA SKÓRY Z AZS:

- jej celem jest przywrócenie prawidłowej funkcji bariery wodno-lipidowej naskórka.

- należy unikać czynników zaostrzających przebieg choroby oraz drażniących.

- natłuszczać skórę 2 lub 3 razy dziennie (zwłaszcza po kąpieli).

- emolienty: mocznik, ceramidy, skwalen, NNKT

- humektanty: gliceryna, kwas hialuronowy, alantoina, pantenol, wyciąg z aloesu, nagietka.

- związki przeciwświądowe: polidokanol

- do mycia powinno się stosować specjalne preparaty myjące – łagodne, bez mydła i środków zapachowych.

- kąpiele w letniej wodzie ( temperatura zbliżona do temperatury ciała) i nie dłuższe niż 10 minut.

- po kąpieli delikatnie osuszyć skórę – nie trzeć mocno ręcznikiem.

- unikać zabiegów na olejkach eterycznych i aromatycznych ziołach.

- używać kosmetyków hipoalergicznych.

- w gabinecie zawsze wykonujemy próbę uczuleniową na kosmetyk.

- wykonujemy tylko peelingi enzymatyczne, a kwasy owocowe w stężeniu poniżej 5 %

- spryskujemy ciało wodą termalną.

WYPRYSK Z PODRAŻNIENIA

Wywołują:

- mydła, detergenty, dezodoranty – zaburzają kwasowość skóry.

- oleje mineralne, substancje odkażające – uszkadzają płaszcz hydrolipidowy

- cząsteczki ścierne – powodują podrażnienie i uszkodzenie warstwy rogowej.

- tioglikole czyli pochodne związków siarkowych, które znajdują się w depilatorach chemicznych (pianki, kremy)

- płyny do trwałej ondulacji

- woda utleniona

- mocznik

- retinoidy

W miejscu kontaktu z substancją dochodzi do powstania zmian rumieniowatych z obecnością grudek i pęcherzyków.

EGZEMA

Wywołują : podstawowe alergeny, po 24-48h pojawia się reakcja alergiczna

- substancje zapachowe: olejki eteryczne (bergamotowy, goździkowy, balsam peruwiański)

- konserwanty: parabeny, formaldehyd – formalina, estry kwasu galusowego

- barwniki: PTD – parafenylenodiamina – w ciemnych farbach do włosów, kosmetyki kolorowe

- podłoża kosmetyków i maści: lanolina – tłuszcz z wełny owczej, euceryna.

- emulgatory – związki chemiczne powierzchniowo czynne, umożliwiają połączenie fazy tłuszczowej i fazy wodnej.

- wyciągi ziołowe: rumianek, arnika górska

REAKCJE FOTOTOKSYCZNE

Wywołują:

- substancje zapachowe: olejki eteryczne - bergamotowy i cytrusowe.

- psolaren – związek chemiczny, który po połączeniu z promieniami UV wywołuje reakcje fototoksyczne.

- dziegcie

- róż bengalski

- witaminy A i C

- leki

REAKCJE FOTOALERGICZNE

- wywołane pod wpływem promieniowania UV, które wchodzi w reakcje z alegrenem.

- związki zapachowe: piżmo ambretowe, olejek bergamotowy, z dziurawca, z arcydzięgla,

- filtry UV.

- heksachlorofen – substancja dezynfekująca.

TRĄDZIK KOSMETYCZNY

Wywołują:

-substancje komedogenne: oleje roślinne, wazelina, lanolina, dziegcie

- preparaty matujące, preparaty z siarką

- praca na świeżym powietrzu

- praca w klimatyzowanych pomieszczeniach

STATUS COSMETICUS

Zespół całkowitej nietolerancji kosmetyków. Pieczenie i świąd skóry występuje nie tylko po zastosowaniu kosmetyku ale również leku. Może zaostrzać inne schorzenia np. trądzik, łuszczyca.

Przyczyny:

-skóra twarzy jest bardziej unaczyniona i bardziej narażona na reakcje alergiczne.

- substancje lepiej przenikają przez warstwę rogową skóry twarzy.

- w obrębie twarzy znajdują się miejsca z dużą ilością histaminy (górna warga, górne powieki)

- skóra twarzy jest narażona na przewlekłe działanie słońca, wiatru, mrozu, spalin, dymu, zanieczyszczeń środowiska.

- najczęściej pojawia się miedzy 40 a 50 rokiem życia u kobiet.

-stężenie substancji kosmetycznych (perfumy – wysokie stężenie substancji zapachowej)

- czas pozostawania kosmetyku w obrębie głowy.

- substancje zapachowe, konserwanty, substancje alergiczne

otyłość - zabiegi wyszczuplające

Otyłość –choroba ogólnoustrojowa , nadmiar tkanki tłuszczowej. Podaz energii jest większa niz jego potrzeba . Zwiększa się możliwość zachorowań i śmierć

Podział otyłości:

1)Pierwotna-osoby z objawem luz spożywanie zbyt dużej ilości pokarmu, siedzący tryb życia, rzucaniem palenia, w okresie menopauzy, stosowanie leków np.antydepresanty

2)Wtórna-współistnienie pewnych chorób np.schorzenia w obrebie podwzgórza nowotwory, choroby endokrynologiczne, niedoczynność tarczycy, hiperinsulinemia, choroby trzustki, może być otyłość wrodzona

Przyczyny otyłości:

-czynniki genetyczne

-patologiczna adaptacja do stresu cywilizacyjnego

-złe warunki socjoekonomiczne

-adaptacja samego siebie

-normy kulturowe, etniczne

-złe odżywianie się

-zawód, wykształcenie, dochody

Jak uniknać otyłości:

-odpowiednia ilość warzyw i owoców

-błonnik-zrezygnowanie z przekąsek

-unikać cukrów prostych i tłuszczy zwierzęcych

-nie próbować posiłków rzygotowanych-

- ukać piwa-duża ilość płynów: woda, herbata, zupy, soki

Leki odchudzające:

-leki hamujące łaknienie

-zmniejszające trawienie pokarmu i wchłanianie tłuszczy

-zwiększające termogenezę i lipolizę

Zabiegi odchudzające:

-Masaż klasyczny (odchudzający)- zmniejsza tkankę tłuszczową, ułatwia usuwanie toksyn, wzmocnienie mięśni, stawów, poprawa krążenia krwi i limfy, usuwanie zastoju . Może być wykonywany ręcznie , drenaż limfatyczny lub aparaturowy. Unikamy oklepywania i wibracji, nie stosować masaży siłowych . Warto go uzupełnić o ćwiczenia ruchowe.

Drenaż limfatyczny może być wykonywany miejscowo.-Liposukcja-odsysanie tłuszczu(powikłania : zator płucny, krwiaki, zbieranie płynu surowicy, blizny, nierówności pod skórą). Możemy odessać do 4l . Skóra po zabiegu będzie zasiniaczona , nosimy przez 3tyg. bieliznę uciskającą. -elektrostymulacja-pobudza pracę mięśni szkieletowych, możemy wykonać d.limfatyczny, poprawa krążenia , jędrności

endermologia-likwidacja cellulitu , tkanki tłuszczowej. Głowica zasysa fałd skóry i wykonujemy głęboki masaż . Przyspieszona lipoliza, stymulacja krążenia krwi i limfy-fango

błoto mineralne, ma działanie termiczne, zmniejsza obrzęki, lepsze

krążenie

algi-poprawa funkcjonowania skóry, nawilża-

gliki-bogate w minerały, dotleniają skórę, likwidują obrzęki-

guam- modeluje sylwetkę, redukcja tkanki tłuszczowej-

kofeina- wspomaga redukcję tkanki tłuszczowej i poprawa mikrokrążenia-

erkarnityna-olejek cynamonowy, anyżowy, kamforowy-wyciąg z bluszczu, ostrokrzewy'