Wykresy punktowo-symboliczne 23
Diagram 2.11
Wykres słupkowy odpowiadający wykresowi punktowo-symbolicznemu z diagramu 2.10, obligacje, marzec 1995.
103 0 |
i | ||||||||||||
102.5 |
■ i |
“1 . | |||||||||||
102 0 |
n |
- | |||||||||||
101.5 101.0 |
— |
-Lr | |||||||||||
■-i | |||||||||||||
1 © | |||||||||||||
L- | |||||||||||||
99.5 |
J - |
("-I |
__ |
•- | |||||||||
- |
1 |
T- | |||||||||||
wh | |||||||||||||
Dec-94 Jan-95 February
wykresy słupkowe są częściej spotykane niż wykresy uwzględniające jedynie cenę zamknięcia.
Najważniejszą cechą wykresu punktowo-symbolicznego jest traktowanie całej aktywności transakcyjnej jako ciągłego strumienia danych z pominięciem aspektu czasu. Wykres punktowo-symboliczny, zwany też „kółko i krzyżyk", (diagram 2.10) składa się z szeregu kolumn symboli X oraz symboli 0. (Niektóre rodzaje programów komputerowych do sporządzania wykresów stosują zamiast symboli 0 prostokąty lub inne znaki). Każdy symbol X reprezentuje ruch cenowy o danej wielkości zwany kratką. Kiedy ceny rosną, dodaje się kolejne symbole X do kolumny w ilości odpowiedniej do rozmiarów kratki. Jeśli ceny spadają o wielkość równą lub większą od wielkości odwrócenia, zapoczątkowuje się nową kolumnę symboli 0. Liczba tych symboli zależeć będzie od wielkości odwrócenia, ale z definicji musi