0000032 (14)

Kąt przesunięcia fazowego <p między natężeniem prądu i napięciem U znajdujemy ze

związku

tg? =

U_c 7-1/wC

U_R

IR

1

aCR

17.41

Dla połączenia równoległego tych samych elementów (ryc. 17.227?) wychodzimy z sumy wektorowej natężeń prądów przepływających przez opór i kondensator. Natężenia te są

Ryc. 17.22. Obwód prądu zmiennego zawierający opór R i pojemność O połączone: a — szeregowo; b — równolegle.

przesunięte względem siebie o \T. Spadki napięć są jednakowe i równe napięciu przyłożonemu U. Natężenie całkowite jest równe sumie wektorowej natężeń

T ⁼ Ir ~~^r lc

lub skalarnie

i = V?_r²+/₍

gdzie: 1_R - U/R oraz lc = U / ——

coC

Wobec tego

U

\hlR?+o²C²

Siąd otrzymujemy, że impedancja

Z =

1

17.42

Vl IR² + w²C²

Natomiast tangens kąta przesunięcia fazowego między napięciem U i natężeniem / znajdujemy ze wzoru

coCR    17.43

lc

tg? = -f-

‘R

Wprowadzony w rozdziale 3.1 tg S jako miara stratności obwodu jest w obu przypadkach

1

odwrotnością tg o: dla obwodu szeregowego tg S = uCR, a dla równoległego tg 3 = ——

coC /<

W analizie przewodzenia prądu zmiennego przez obiekty żywe symulujemy ich zachowanie się kombinacjami rozpatrzonych obwodów. Modele takie nazywamy elektrycznymi

332