Kurs Podstawowy SIAAAT1C S7
• sprawdzenie poprawności wprowadzenia kodu rozbrajającego,
• rozbrojenie alarmu,
• aktywacja alarmu.
Programista w momencie tworzenia programu sam decyduje o tym jaka kombinacja klawiszy KOD1-KOD4 rozbroi alarm. W przykładowym programie przyjęto, że kombinacją tą będzie 1001 - możliwe jest ustalenie dowolnej innej kombinacji poprzez wybór odpowiednich styków.
Rozbrojenie alarmu może nastąpić tylko wtedy gdy: alarm poprzednio pracował, został wprowadzony odpowiedni kod oraz na wejściu DEZAKT wystąpiło zbocze opadające. Zasada wykrywania zboczy przedstawiona została w zadaniu 10. Język STEP 7 daje do dyspozycji programiście funkcje wykrywające zbocze narastające i opadające są one przedstawione poniżej.
Element LAD |
Parametr |
Typ danej |
Obszar pamięci |
Opis |
adres -(r)- |
adres |
BOOL |
Q,M. D |
Wykrywanie narastającego zbocza. W adres przechowywana jest poprzednia wartość badanego bitu |
adres —(n y- |
adres |
BOOL |
Q, M, D |
Wykrywanie opadającego zbocza. W adres przechowywana jest poprzednia wartość badanego bitu |
Tabela 2-9. Funkcje wykrywania zboczy dostępne w STEP 7.
Aktywacja alarmu powinna nastąpić po czasie 5sek. (jest to czas potrzebny na opuszczenie nadzorowanego laboratorium). Podobnie jak poprzednio do realizacji tego opóźnienia należy wykorzystać układ czasowy. Układ ten powinien ustawiać swoje wyjście po odmierzeniu zadanego czasu od momentu wyzwolenia. W sterownikach SIMATIC tego typu układ czasowy nazywany jest S_ODTS, przedstawiony jest on poniżej.
Element LAD |
Parametr |
Typ danej |
Obszar pamięci |
Opis | ||
numer |
TIMER |
T |
Numer układu czasowego | |||
BOOL |
1, Q, M, D, L |
Wejście wyzwalające | ||||
S_ODTS S Q |
S | |||||
TV |
S5TIME |
1, Q, M, D, L |
Wartość czasu | |||
TV BI R BCD |
R |
BOOL |
1, Q, M, D, L |
Wejście kasujące | ||
Q |
BOOL |
1, Q, M, D, L |
Status układu czasowego | |||
BI |
WORD |
1, Q, M, D, L |
Bieżąca wartość czasu (bin) | |||
BCD |
WORD |
1. Q, M, D, L |
bieżąca wartość czasu (BCD) |
Wyjście tego układu jest aktywne po odmierzeniu zadanego czasu i przed ponownym wyzwoleniem należy je zerować.
Przykładowe rozwiązanie funkcji FC 7 przedstawione jest na rysunku 2-56.
W programach sterowania bardzo często zachodzi potrzeba zapamiętania pewnych informacji, najczęściej do tego celu wykorzystywany jest obszar pamięci pomocniczej M (w przypadku większych ilości danych wykorzystywane są bloki danych). W trakcie pisania programu należy zwrócić uwagę na optymalne wykorzystanie tej pamięci, a także na to aby dane komórki pamięci nie były przypadkowo wykorzystywane do kilku różnych celów.
INTEX Sp. z o.o. Centrum Szkoleniowe Systemów Automatyki II- 64