Patrząc na trzeci szkic odnosimy wrażenie, że bardziej przypomina on wersję ostateczną niż pomysł pierwotny. Cóż... tak to już jest. Próby, błędy i poprawki odautorskie w naturalny sposób wymuszają zmiany wyglądu, a nawet... płci bohaterów. Zmienia się sposób mówienia postaci (język), ich charaktery, a często także wzajemne relacje między nimi.
Bohaterka drugiego szkicu wydaje się zbyt przebojowa i wyrachowana. Bohaterce szkicu trzeciego brakuje wdzięku, poza tym jest trochę samolubna. W rezultacie zadaniem twórcy jest odpowiednie wyważenie zarówno charakterów postaci, jak i relacji powstających między nimi.
Szkic trzeci