0000070 (2)

jonizacji i LET promieniowania elektromagnetycznego w tkankach miękkich, w zależności od energii promieniowania.

Prawo osłabienia. Opisane powyżej mechanizmy oddziaływania promieniowania elektromagnetycznego z materią powodują, że natężenie wiązki promieniowania maleje w miarę wnikania jej w głąb środowiska. Jeśli na drodze wiązki promieniowania (ryc. 19.10) o natężeniu /„ umieścić substancję pochłaniającą o grubości x, to w wyniku absorpcji i rozproszenia części fotonów natężenie promieniowania po przejściu warstwy * zmniejszy

Tabela 19.?

Gęstość jonizacji i LET w zależności od energii promieniowania elektromagnetycznego w tkankach miękkich

(wg Graya)

Rodzaj promieniowania	Źródło promieniowania	Gęstość jonizacji par jonów/(jtm	LET keV/|j.m
Promienie X	Retatron 20-30 MeV	8,5	0,28
Promienie y	Rad (filtr 0,5 mm Pt)	11,0	0,36
Promienie A'	Lampa rtg 1000 keV	15,0	0,49
	Lampa rtg 200 keV	80,0	2,6
	Lampa rtg 30 keV	100,0	3,2
	Lampa rtg 8 keV	145,0	4,7
Promieniowanie charakterystyczne X	Srebro, seria L 3 keV	300,0	9,2
	Glin, seria K 1,5 keV	460,0	15,0

się i będzie wynosiło I. Zwiększenie grubości x o d.v spowoduje zmniejszenie natężenia / o d/. Względne osłabienie natężenia promieniowania d///jest proporcjonalne do przyrostu grubości — cLc (19.13). Znak minus we wzorze pochodzi stąd, że d/ oznacza osłabienie promieniowania, a nie jego przyrost

~j~ ⁼ — P- d.Y    19.13

Współczynnik proporcjonalności ;j. nosi nazwę współczynnika osłabiania, przy czym [fz] = m-¹.

dl 1

d7

Liniowy współczynnik osłabiania oznacza względne zmniejszenie natężenia promieniowania przez warstwę adsorbentu o grubości jednostkowej. Wartość współczynnika zależy m.in. od masy właściwej absorbentu (dla pierwiastków lekkich) i długości fali promieniowania. Całkując równanie (19.13) otrzymamy zależność

I₌I_oe-»*    19.14

gdzie:

/„ — natężenie wiązki padającej,

/ — natężenie wiązki po przejściu warstwy o grubości x.

370