1.2.3 Podstawy konstruowania Drzewa Niezdatności
Konstruowanie Drzewa Niezdatności jest procesem iteracyjnym, który rozpoczyna się od góry drzewa i przebiega w dół przez wszystkie jego rozgałęzienia. Ten sam tok myślenia (zbiór pytań) jest stosowany dla każdej kolejnej bramki. Po określeniu niepożądanego zdarzeń ia wierzchołkowego, należy zidentyfikować znajdujące się pod nim zdarzenia niepożądane i umieścić je w odpowiednim miejscu struktury. Analiza dedukcyjna rozpoczyna się od określenia przepływu niezdatności lub zależności przyczynowo skutkowych pomiędzy poszczególnymi niezdatnościami i zdarzeniami normalnymi w systemie. To dedukcyjne rozumowanie polega na określeniu typu bramki i poszczególnych jej wejść. Przepływ niezdatności łączy przepływ zdarzeń na poziomie systemu, podsystemów, aż do poziomu komponentów. Dojście do zdarzeń podstawowych jest punktem końcowym konstruowania Drzewa Niezdatności.
Podczas konstruowania Drzewa Niezdatności należy stosować pewne procedury. Pomagają one określić typ bramki oraz sprecyzować jej wejścia. Powszechnie stosowane procedury rozwijały się wokół trzech podstawowych koncepcji:
1. Koncepcja i-N-S
2. Koncepcja SS-SC
3. Koncepcja P-S-C
Koncepcja l-N-S
W koncepcji tej należy systematycznie odpowiadać na pytanie „Co w sposób bezpośredni (I - Immediate), konieczny (N - Necessary) i wystarczający (S - Sufficient) powoduje wystąpienie zdarzenia?". Pytanie to służy do identyfikacji najbardziej bezpośrednich przyczyn zdarzenia, przyczyn które są absolutnie konieczne i tylko tych które są konieczne i wystarczające.
Pytanie wydaje się oczywiste, ale w trakcie analizy często jest ono zapominane. Istnieje kilka powodów dla których należy położyć na nie szczególny nacisk:
1. Pomaga powstrzymać analityka przed wykonaniem za dużego skoku w przód podczas analizy.
2. Pomaga skoncentrować uwagę na identyfikacji następnego elementu w łańcuchu przyczyn i skutków.
3. Przypomina, aby zawrzeć jedynie minimum przyczyn, tych które są wystarczające i niczego ponad to.
Koncepcja SS-SC
Ta koncepcja rozróżnia niezdatności będące stanem systemu (SS - State of the system) i stanem komponentu (SC - State of the component). Jeżeli niezdatność w bloku zdarzeń może być spowodowana uszkodzeniem komponentu klasyfikuje się ją jako SC. Jeżeli niezdatność nie może być spowodowana uszkodzeniem komponentu klasyfikuje się ją jako SS. Jeżeli zdarzenie niezdatności zostanie zakwalifikowane jako SC należy użyć bramki „Lub" z wejściami P-S-C. Jeżeli zdarzenie niezdatności zostanie zakwalifikowane jako SS, wtedy będzie ono dalej rozpatrywane przy wykorzystaniu logiki l-N-S w celu określenia wejść i rodzaju bramki.