Kręg płaski z powodu złamania kompresyjnego trzonu w następstwie nowotworu pierwotnego lub przerzutowego w wieku dziecięcym (na który przypada większość przypadków histiocytozy X) należy do wyjątków. Natomiast u dorosłych, u których przerzuty nowotworowe oraz myeloma są częste, umiejscowienie histiocytozy X w kręgu należy
do rzadkości.
Piśmiennictwo
Becker M. H. i współpr.: Tumors-like Lcsions. W: Encycl. Med. Radiology, Springer 1977, V/6, 443.
Compćrc E. L., Johnson W.E., Coventry M. B.: 7. Bonę Jt. Surg., 1954, 36-A, 969. — 1. Bonę Jt. Surg., 1963, 45-A, 1322.
Faweitt R.: Brit. J. Radiol., 1940, 149, 172.
Gibson R. M„ Eisen A. A.: 7. Bonę Jt. Surg., 45-B, 566.
Jaffe H. L., Lichtenstcin L.: Arch. Path., 1944, 37, 99, 118.
KiepurskaA., Borejko M.: Pol. Przeg. Rad. Nukl. Med.. 1968. 32, 172. Pol. Przeg. Rad.
Nukl. Med., 1968, 32, 30.
Lichtenstein L.: 7. Bonę Jt. Surg., 1964, 46-A, 76.
Migdalska Z.. Serafin R., Kiepurska A.: Arch. Med. Wewn., 1959, 29, 257.
OchsnerS. F.: A mer. 7. Roentgenol.. 1966, 97, 719.
Takahashi Mutsumasa, Martel. W., Oberma.n H.: Clin. Radiol., 1966, 17. 48.
Zespół Caffeya-Silvermanna (hyperostosis corticalis infantum) jest ogólnoustrojową chorobą, zwłaszcza narządu ruchu, rozpoczynającą się w pierwszym półroczu życia gorączką. anoreksją, obrzękiem i bólami kończyn, okolicy łopatek i twarzy, zwłaszcza w okolicy żuchwy. W ostrym okresie choroby zdarzają się pojedyncze zgony; w 75% choroba kończy się samoistnym powrotem do zdrowia. W pozostałych przewlekłych przypadkach następuje opóźnienie rozwoju z wygięciem kończyn.
Radiologicznie stwierdza się bardzo rozległe nawarstwienia okostnowe w wielu kościach, a w najcięższych postaciach wygięcie kości długich z rozszerzeniem kanału szpikowego, nierównomierny wzrost i zrosty kostne między kośćmi przedramion i żeber.
Leczenie objawowe, sterydy.
Dziedziczenie nieznane.
Piśmiennictwo
CaffeyJ., Sikermann W. A.: Amer.J. Radiol., 1945, 54, I. KUhl J. i współpr.: Arch. Kindcrheitkunde, 1969, 179, 209. Padficld E., Hicken P.: Brit. 7. Rad., 1970, 43, 231.
Sarkoidoza jest przewlekłą, wielonarządową chorobą o nieznanej etiologii. Zmiany chorobowe spowodowane są rozrostem zapalnej, podobnej do gruźliczej ziarniny bez cech serowacenia.
Najczęstsze i najcięższe są zmiany w płucach, jednak trzeba pamiętać, że ziarnina sarkoidalna może poważnie uszkadzać każdy narząd, również mięśnie, kości i stawy. Sarkoidoza poszczególnych narządów jest rozmaicie oceniana przez różnych autorów.
446 niektóre rzadkie choroby kości