szczeki

10 Jfirg A. Auer

a) Wewnątrzustne metody ustalenia złamania

Można używać następujących rodzajów implantów: druty kostne założone okrężnie (cercla-gc), gwoździe Stcinmanna. śruby kostne, szyny w kształcie litery U, Dentacryl, płyty kostne.

Druty kostne [cerclage]

Druty kostne są najczęściej stosowanym rodzajem implantów w przypadku złamań w przedniej (rostralncj) części żuchwy. Można je wykorzystywać w różny sposób oraz stosować razem z innymi rodzajami implantów. Poza tym są one niedrogie.

Zastosowanie: drut kostny stosuje się głównie w celu ustalenia złamania w przedniej części żuchwy lub szczęki. Wprowadza się go w obrębie dziąsła między zębami. Jeśli jest to niemożliwe, wprowadza się drut przez otwór wywiercony wiertłem 2 mm. Można użyć również igły

0    dużej średnicy. Drut można wprowadzać meandrycznic, w kształcie pętli ósemkowej wokół wszystkich przemieszczonych zębów. Po repozycji złamania można dociągnąć pętlę z drutu. Inną możliwością jest przeciągnięcie pętli z drutu od wewnątrz do zewnątrz pomiędzy zębami

1    przeprowadzenie końca drutu przez wszystkie te pętle, a następnie skręcenie końców drutu. Następnie dokręca się pętle z drutu, co daje „ustalenie pierścieniowe” wokół każdego zęba. Ten rodzaj stabilizacji jest aktualnie najczęściej wykonywane w naszej klinice. W niektórych przypadkach, aby zapewnić ciągłość szeregu zębów umocowuje się drut kostny z tyłu w diaslemie wokół P2 lub dens caninus. Możliwe jest również zamocowanie pętli z drutu wokół głowy śruby implantowanej w diastemic.

Gwoździe Steinmanna

Gwoździe Stcinmanna rzadko używa się jako jedyną metodę stabilizacji złamania. Są one często stosowane u młodych źrebiąt przy złamaniach w diastemic. Należy jednak zwrócić uwagę na to, aby nie uszkodzić zawiązków zębów stałych. Rzadko ustalenie takie jest stabilne, umożliwia jednak akt ssania.

Śruby kostne

Śruby kostne można zastosować w przypadku złamań w spojeniu lub do złamań skośnych, gdzie można osiągnąć dobrą kompresję odłamów. Poza tym, jak już wspomniano, mogą one służyć jako kotwica dla pętli z drutu w diastemic. Śruby kostne mocują również płyty kostne do kości.

Ramy w kształcie litery U

Płytkę z aluminium formuje się w kształcie litery U, a następnie wprowadza między zęby a wargi i policzki. Płytki te mają zastosowanie w przypadku bardzo niestabilnych złamań, jak np. obustronne złamania żuchwy. Płytkę należy dokładnie dopasować, a następnie umocować wokół poszczególnych zębów przy użyciu pętli z drutu. Jest to łatwe w obrębie zębów siecznych, natomiast trudniejsze w okolicy zębów trzonowych. W razie konieczności przebija się igłą policzek, wyczuwa się szparę międzyzębową, a następnie przeciąga się drut kostny i umocowuje wokół szyny. Ten sposób stabilizacji jest w wielu przypadkach skomplikowany.

Dentacryl

Materiał ten wprowadza się pod język, gdy jest jeszcze miękki. Zanim stężeje, dopasowuje się go do jamy ustnej. W razie konieczności do momentu stężenia materiał przymocowuje się pętlami z drutu. Ważnym jest, aby używać akryl, który nie wywołuje podczas tężenia reakcji egzotermicznych, ponieważ mogłoby wywołać to uszkodzenie błony śluzowej.

Płyty kostne

Istnieją dwie możliwości umocowania płyt. Po pierwsze mocuje się płyty przy pomocy śrub bezpośrednio na kości. Nowa metoda, obecnie popularna w Niemczech, polega na tym, że płyta mocowana jest bezpośrednio na zębach. Płyty kostne stosuje się rzadko, ponieważ śruby mogą uszkodzić zęby. Zastosowanie płyt możliwe jest w diastemic. Płyty mocowane bezpośre-