127337

Przewlekłe śródmiąższowe zapalenie nerek

Obraz kliniczny - dysfunkcje cewkowe

Rodzaj dysfunkcji cewkowej zależy od postaci śródmiąższowego zapalenia i związanej z tym lokalizacji uszkodzeń w obrąbie nefronu.

Np. uszkodzenie cewki bliższej: z. Fanconiego, proksymalna kwasica, wodorowęglanuria, aminoacyduria, glikozuria. urykozuria, kaliuria i fosfałuria mogą stanowić obraz nefnopatii kadmowej lub szpiczakowąj.

Uszkodzenia cewki dalszej: z utratąsodu i hiperkaliemiczną kwasicą są typowe dla nefropatii zaporowej.

Uszkodzenie rdzenia i wczesne osłabienie zdolności zagęszczania moczu charakteryzują nefropatię poanalgałyczną

Najczęściej jednak zmiany nie ograniczająsię do fragmentu nefronu czyli jednocześnie mogą występować różnie nasilone zaburzenia funkcji cewek bliższych i dalszych.

Niekiedy dość wcześnie pojawia się ni«dokrwistosc prawdopodobnie w następstwie uszkodzenia okołocewkowych komórek wytwarzających erytropoetynę.