142
Rys. 5.9. Sposoby przedstawiania gwintu; a) wałek walcowy, b) otwór walcowy, c) wałek stożkowy,
d) otwór stożkowy
Taki sposób zapisu jest nieekonomiczny i stąd gwint na maszynowych rysunkach technicznych (rys. 5.9) przedstawia się zawsze w sposób uproszczony - przez wykreślenie grubą linią ciągłą powierzchni wierzchołków zarysu (występów) i cienką linią ciągłą - powierzchni den zarysu (bruzd).
Odległość powierzchni den zarysu od powierzchni wierzchołków powinna być w przybliżeniu równa wysokości gwintu, lecz nie mniejsza niż 0,8 mm. Z reguły przyjmuje się, że średnica powierzchni den bruzd gwintu zewnętrznego (naciętego na wałku) lub średnica powierzchni wierzchołków występów gwintu wewnętrznego, to jest średnica otworu przed wykonaniem gwintu, są równe 0,8 średnicy zewnętrznej gwintu (rys. 5.9a,b). Średnica zewnętrzna gwintu jest równa średnicy wałka lub średnicy powierzchni den zarysu gwintu wykonanego w otworze.