1530299�8324687194667v115551 n

refrakcji obliczonej dla danego, proponowanego wzoru strukturalnego z refrakcją wyznaczoną doświadczalnie jest ważnym potwierdzeniem proponowanej struktury. Jeżeli refrakcja molowa otrzymana z zasady addytywności nie zgadza się z refrakcją otrzymaną na podstawie wzoru (1). wówczas świadczy to o zależności wiązań w cząsteczce. Różnica refrakcji otrzymana tymi dwoma metodami nazywa się egzaltacją refrakcji, i jest ona miarą siły oddziaływania pomiędzy elektronami z różnych wiązań.

Zasada addytywności refrakcji obowiązuje również w przypadku mieszaniny kilku substancji. Refrakcja mieszaniny R wynosi:

R = ZXiR,    (4)

i

gdzie R. jest refrakcją i - tego składnika mieszaniny, a X, oznacza ułamek molowy i - tego składnika. Przykładowo - dla wodnego roztworu alkoholu - refrakcja roztworu:

R = X_aR_a+X„R„    (5)

gdzie Ra i R* oznaczają, odpowiednio, refrakcje molowe alkoholu i wody. a Xa i X_w odpowiednie ułamki molowe. Jeżeli przez iha i m_w oznaczymy odpowiednio masy alkoholu i wody w roztworze, wówczas stężenie wagowe alkoholu w roztworze można wyrazić albo w procentach: p% = mA/(m_A + m_w)-100% albo w ułamku: p = niA/(m_A + m_w). Korzystając z definicji ułamka molowego (np. ułamek molowy alkoholu X_A = N_A/(N_A + N_w), gdzie N_A i N_w oznaczają, odpowiednio, liczby moli alkoholu i wody) można łatwo pokazać, że ułamek molowy alkoholu jest związany ze stężeniem wyrażonym w ułamku zależnością:

PM_W

M_a-P(M_a-M_w)

gdzie M_a i M_w oznaczają, odpowiednio, masy molowe alkoholu i wody. Ponieważ suma ułamków molowych wszystkich składników roztworu jest równa jeden, więc ułamek molowy wody: X_w = 1 - X_A.