10 1. Klasy przekrojów 1 stateczność miejscowa
“ f 56 V A
gdzie bt t - szerokość i grubość ścianki - smukłość ściankiJ, K - współczynnik zależny od sposobu podparcia i obciążenia ścianki wg tabl. 8 normy. Współczynnik <pp można również obliczyć ze wzorów podanych w tabl. 9
^ = O.Sa,,)^8, gdy 0,75 ^ Xp < 1
oraz
<pp = 0,8 (Xp)-1,6, gdy 1 < Xp sS 3.
Występujący w tablicy 8 współczynnik v, będący stosunkiem naprężeń w środku szerokości ścianki do maksymalnych naprężeń ściskających ov przy znanych naprężeniach ad na drugim brzegu ścianki określa się z zależności
W przypadku kształtowników skrzynkowych i rurowych z naprężeniami spawalniczymi, jeśli Xp ^ 1,35 , to <pp należy obliczać wg wzorów (8) normy.
Przy uwzględnianiu stanu nad krytycznego ścianki zamiast współczynnika <pp określa się współczynnik niestateczności ępe, który odczytuje się z tabl. 9 lub wyznacza ze wzoru podanego w tej tablicy
<Ppe = 0,8 (Xpr0’8, gdy 0,75 ^ Xp < 3,
z wyjątkiem kształtowników skrzynkowych i rurowych, z naprężeniami spawalniczymi, gdy Xp ^ 1. Obowiązują wtedy wzory (11). Jeśli największe naprężenia ściskające ac w ściance są ograniczone do wartości mniejszej niż fd, współczynnik ępe można zastąpić współczynnikiem ępt a określanym wg wzoru (12)
<5V
%
<Pp + (<Ppe
- <PP)
°Jfi ~ <Pp 1 - <Pp -
lecz (pps_a ^ 1.
Dla każdej ścianki w stanie nadkrytycznym wyznacza się szerokość współpracującą wg wzoru (10)
oraz ustala wg tabl, 8 odcinki szerokości współpracującej 6el i be2. Dla tak określonego przekroju współpracującego oblicza się jego cechy geometryczne - w szczególności pole powierzchni współpracującej Ae oraz wskaźnik wytrzymałości przy zginaniu Wc.