W połączeniach wykonanych za pomocą spoin pachwinowch zaleca się stosować grubości spoin nie większe niż wynika to z obliczeń, a ponadto
3mm; wyjątkowo - np. przy wzmacnianiu - 2,5 mm, 0,2 fmax, lecz co najwyżej 10 mm,
gdzie fraln i fma>; - grubości cieńszej i grubszej blachy.
W przypadku spoin wykonywanych automatycznie łukiem krytym lub metodami równorzędnymi pod względem głębokości wtopienia można przyjmować do obliczeń grubości zwiększone
a = 1.3 «ncn, - dla spoin jednowarstwowych (do 10 nim), a = l,2anom, lecz nie więcej niż «nom + 2 mm - dla spoin wielowarstwowych. W obliczeniach uwzględnia się jedynie te odcinki spoin, których długości zawarte są w przedziale /niax>, gdzie
= 100 a dla spoin równoległych do kierunku działania obciążenia.
W połączeniach zakładkowych, w których stosuje się wyłącznie spoiny podłużne, długość tych spoin nie może być mniejsza od odstępu między nimi (/ 2? b), a odstęp nie może przekraczać trzydziestokrotnej grubości cieńszego z łączonych elementów.
W obliczeniach 'połączeń obciążonych dynamicznie nie należy uwzględniać spoin pachwinowych usytuowanych poprzecznie względem kierunku obciążenia oraz pozostałych spoin pachwinowych, jeżeli w połączeniu występują również spoiny czołowe. Ponadto w przypadku obciążeń dynamicznych nie należy stosować spoin w otworach oraz spoin przerywanych,
W połączeniach obciążonych statycznie, w których występują spoiny czołowe i