8.1. Wymagania dla spoin pachwinowych 149
pachwinowe, nośność połączenia można ustalać jako sumę nośności spoin czołowych i 50% nośności spoin pachwinowych.
W połączeniach na spoiny czołowe przyjmuje się, że grubość obliczeniowa spoiny jest równa grubości cieńszej z łączonych części. W przypadku niepełnej spoiny czołowej grubość ta jest równa głębokości rowka do spawania pomniejszonej o 2 mm.
Przy łączeniu blach o różnych grubościach należy zapewmić ciągłą zmianę przekroju, stosując pochylenie nie większe niż 1:1 - przy obciążeniach statycznych,
1:4 - przy obciążeniach dynamicznych.
Jeżeli przesunięcie czołowych krawędzi blach nie jest większe niż grubość cieńszej blachy i nie przekracza 10 mm, to wymagane pochylenie można uzyskać przez odpowiednie ukształtowanie spoiny.
Jeżeli spoina czołowa będzie wykonana bez wyprowadzenia na płytki wybiegowa, to za długość obliczeniową spoiny przyjmuje się szerokość blachy pomniejszoną o kratery końcowa. Na rysunku wr opisie spoiny podaje się długość obliczeniową spoiny.
Wartości współczynników wytrzymałości spoin podano w tablicy 18 normy. W połączeniach rozciąganych równomiernie lub mimośrodowo, ze spoinami czołowymi normalnej jakości, kontrolowanymi zgrubnie, wartości współczynnika oy uzależniono od współczynnika v - stosunku naprężeń średnich do maksymalnych, tj.:
a± = 1 - 0,15 v.
Dla v = 1 (rozciąganie równomierne) otrzymuje się a± = 0,85, a dla v = 0 (zginanie) a± = 1.
Według normy w przypadku zapewnienia kontroli defektoskopowej, można przy rozciąganiu mimośrodowym przyjmować ety ~ 1, przy czym klasa wadliw-ości złącza wg PN-87/M-69772 powdnna być najwyżej: R4 - przy grubości łączonych części do 20 mm, R3 - przy grubości większej niż 20 mm oraz R2 - przy obciążeniach dynamicznych. Wartości współczynników a± i oy dla spoin pachwinowych uzależniono od granicy plastyczności stali Re.
Podane wr normie wartości współczynników należy zmniejszyć o
a) 10% - wr przypadku spoin montażowych,