Przykład 7.1
- dla f& = 225 MPa
Przykład 7.1
t
min
V
/19 ■ 67,0 -10" 50,7'225
- 0,0127 m.
Przyjęto blachę czołową o grubości t = 16 mm.
Założono, że w połączeniu kołnierzowym rur, bez dodatkowych żeber, blacha czołowa pracuje jak usztywniona wzdłuż jednej krawędzi. Zachodzi zatem konieczność redukcji obciążenia granicznego połączenia z uwagi na wpływ tzw. „efektu dźwigni”.
Współczynnik efektu dźwigni określony jest w normie wzorem (84)
P = 2,67
= 2.67 -
16
12~4
= 1,38.
Nośność obliczeniową połączenia niesprężonego z uwzględnieniem wpływu efektu dźwigni określa się wg wzoru (86)
= ^-«SRt = y^-12'67’0 = 582,6 kN.
Warunek nośności połączenia wg wzoru (85) nie jest spełniony, ponieważ
N = 744,8 kN > NRi = 582,6 kN.
Warunek ten można spełnić zwiększając grubość blachy czołowej lub średnicę śrub, albo też zmieniając na wyższą klasę śrub. Zwiększenie liczby śrub jest w tym przypadku mniej efektywne, ponieważ zmniejsza się szerokość współdziałania blachy, a przez to wzrasta jej minimalna grubość oraz współczynnik p.
Wartość współczynnika (3, przy której nośność połączenia za pomocą dwunastu śrub będzie zapewniona
Potrzebna grubość blachy (fmil, dla fd
12'67,0 _ 744,8 "
= 225 MPa)
1,08.
f = (2,67 - P) = 12,7(2,67 - 1,08) = 20,19 mm.
Można przyjąć t = 21 mm, a wtedy
P = 2,67 - — = 2,67 - = 1,016
fmin 12,7
oraz
^ “ p nSm " 1,016
12-67,0 = 791,3 kN > N = 744,8 kN.