11. Rezerwa plastyczna
Norma zezwala na stosowanie teorii nośności granicznej przy
- projektowaniu belek i ram płaskich,
- ocenie nośności konstrukcji w stanach wyjątkowych (awaryjnych).
Powinny być przy tym spełnione warunki niezbędne do plastycznej redystrybucji sił wewnętrznych:
a) stal elementów konstrukcjnych powinna charakteryzować się wydłużainośeią As 5= 15% i stosunkiem RJRC A 1,2 (obydwa te wymagania są spełnione dla stali wszystkich gatunków wymienionych w tabl. 2 normy),
b) elementy, w których mogą powstać przeguby plastyczne, powinny być:
- pełnościenne,
- o przekroju bisymetrycznym lub monosymetrycznym, klasy 1, stałym na długości elementu,
- wykonane ze stali jednego gatunku (homogeniczne),
c) przeważająco statyczne obciążenie powinno działać w płaszczyźnie symetrii elementu (brak skręcania); obciążenie ukośne można dopuścić w przypadku przekroju bisymetrycznego (składowe obciążenia działają w płaszczyznach symetrii),
d) elementy zginane powinny być zabezpieczone przed zwichrzeniem przez stężenie pasa ściskanego sztywną tarczą lub za pomocą podparć bocznych (zgodnie z p. 4.5.1 normy),
e) przekroje krytyczne elementów (miejsca wystąpienia możliwych przegubów plastycznych) powinny być zabezpieczone przed przemieszczeniem z płaszczyzny układu, a w przypadku występowania w nich sił skupionych -również usztywnione żebrami poprzecznymi,
f) nośność połączeń w obszarze przegubów plastycznych nie powinna być mniejsza niż nośność przekrojów elementów łączonych.
W normie zdefiniowane są wielkości momentów M;1 i MpU odpowiadających początkowi i końcowi fazy uplastycznienia przekroju przy zginaniu jako: