1. rozmiar segmentu (a właściwie maksymalna wartość jaką może przyjąć offset),
2. adres bazowy segmentu,
3. prawa dostępu do segmentu.
Sprawdzenie czy OFFSET nie jest większy od pobranego z tablicy rozmiaru segmentu (a właściwie - maksymalnego rozmiaru offsetu).
Czyli adres danej wskazuje poza segment i procesor generuje wyjątek.
Rejestr)- segmentowe nie zawierają teraz samych adresów, a tylko wskaźniki do komórek w tablicy deskryptorów, w których przechowywane są potrzebne adresy. A zatem z rejestru odczytywany jest nr pozycji w tablicy, a następnie z komórki o danym numerze odczytywany jest adres danej.
Jest to cecha systemów wyłącznie 32-bitowych, w przeciwieństwie do segmentacji (która była już stosowana w 16-bitowych). Stronicowanie jest niezbędne w systemach wielozadaniowych.
P2 skończył działanie, usuwany jest z pamięci, P5 chce zacząć się wykonywać, zajmując miejsce P2, ale jest za duży, nie mieści się w miejscu poprzedniego procesu.
Rozwiązaniem problemu może być:
Relokowanie - przekopiowywanie procesów w trakcie ich wykonywania, aby łączyć wolne obszary i zachować ciągłość w pamięci operacyjnej. Jest to raczej kiepskie rozwiązanie z uwagi na to, że poważnie spowalnia pracę komputera, dzisiejsze systemy nie relokują.