29 (29)

58

Budowę szlifierki kłowej do wałków i szlifierki do płaszczyzn przedstawiono na rysunkach 8.9 i 8.10.

J2:

iłl

\

V	Ze
\ \ \	. 7

i

li

Rys. 8.10. Budowa szlifierki do płaszczyzn: i - ściernica, 2 - stół magnetyczny, 3 - stół szlifierki, 4 - posuw wzdłużny, 5 - posuw poprzeczny, 6 - korpus, 7 - pochłaniacz pyłów, 8 - filtr płynu chłodząco-smarującego, 9 - układ regulacji hydraulicznej posuwów mechanicznych, 10 - tablica włączników, 11 - zawór trójdrożny, 12 - doprowadzenie płynu chłodząco-smarującego, 13 — osłona ściernicy, 14 - układ ustawania głębokości szlifowania, 15 - silnik elektryczny, 16- układ obciągacza

8.5. Mocowanie materiału szlifowanego

Mocowanie przedmiotu obrabianego zależne jest od rodzaju szlifowanej powierzchni. Przy szlifowaniu powierzchni obrotowych przedmioty mocujemy:

-    w kłach nieruchomych (wrzeciono przedmiotu obrabianego jest unieruchomione, obraca się tarcza z palcem zabieraka, przekazując napęd przez zabierak na przedmiot obrabiany),

-    na trzpieniach rozprężnych mocowanych w uchwycie stożkowym obracającego się wrzeciona przedmiotu obrabianego,

-    w uchwytach szlifierskich samocentrujących (szlifowanie wałków, otworów, powierzchni stożkowych o dużym kącie nachylenia tworzącej).

Podczas szlifowania płaszczyzn przedmioty obrabiane mocujemy:

-    bezpośrednio na stołach elektromagnetycznych lub w imadłach, uchwytach trójszczękowych mocowanych na tych stołach,

-    w imadłach szlifierskich, przyrządach podziałowych lub przyrządach specjalnych.

8.6. Mocowanie i wyważanie ściernicy

Sposób mocowania ściernic zależy od metody szlifowania i wielkości ściernicy.

Rys. 8.11. Mocowanie ściernicy w oprawie: 1 - podkładki, 2 - oprasva, 3 - końcówka wrzeciona ściernicy, 4    — ściernica,

5 - kamienie do wyważania statycznego ściernicy, 6 - nakrętka mocująca

Najczęściej stosuje się mocowanie w oprawach, przedstawione na rysunku 8.11, poprzez podkładki wykonane z tektury, filcu, skóry. Po zamocowaniu w oprawie ściernicę należy wstępnie ukształtować (obciągnąć) i wyważyć:

-    statycznie - przesunięcie środka ciężkości układu ściernicy, oprawy i ciężarów regulacyjnych do geometrycznej osi obrotu,

-    dynamicznie - dodatkowe obciążenie obsady ściernicy lub wrzeciona, tak aby główna oś bezwładności ściernicy pokrywała się z osią obrotu; można je przeprowadzać poza obrabiarką (na tzw. wyważarkach dynamicznych) lub na obrabiarce podczas pracy narzędzia.

8.7. Zużywanie się ściernic i ich regeneracja

5-15

Rys. 8.12. Ustawienie obciągacza w czasie regeneracji ściernicy: 1 - ściernica, 2 - obcią-gacz diamentowy szlifowany

W czasie pracy ziarna czynne materiału ściernego ulegają stępieniu, wzrastają opory skrawania i podnosi się temperatura powierzchni szlifowanej. Przy prawidłowo dobranej ściernicy stępione ziarna wykruszają się z powierzchni roboczej ściernicy i następuje samo-ostrzenie ściernicy.

W pobliżu krawędzi ściernicy następuje szybsze wykruszanie ziaren ściernych i ściernica traci prawidłowy kształt powierzchni roboczej. Innym niekorzystnym zjawiskiem w czasie szlifowania jest zjawisko zalepiania przestrzeni (porów) między poszczególnymi ziarnami materiału.

Ściernica nadmieniie zużyta powoduje występowanie wad szlifierskich: miejscowego odpuszczenia materiału, mikropęknięć, naprężeń w warstwie wierzchniej. Stępioną ściernicę należy zregenerować, usuwając warstwę