2

Tomasz Ligęza, Michał Krzysztof

Inteligenecja emocjonalna według Saloyey, Meyer.

Inteligencja emocjonalna- zdolność do spostrzegania i wyrażania emocji, ich rozumienia i wykorzystywania oraz kierowania nimi w celu wspierania rozwoju jednostki. Formalnie definiowane wg kompetencji, jakie obejmuje:

1.    Spostrzeganie, ocenianie i wyrażanie emocji.

-wysoki poziom świadczy o łatwości ekspresji emocji, dużej empatii, poprawnej komunikacj i społecznej.

2.    Ułatwianie procesu myślenia za pomocą emocji.

-smutny nastrój - ukierunkowane i przemyślane strategie, radosny nastrój- myślenie twórcze.

3.    Rozumienie i analizowanie informacji emocjonalnej, posługiwanie się wiedzą o emocjach.

-dostrzeganie, interpretacja emocji i ich kombinacji, zdolność do oceny powiązań i następstw uczuć

4.    Regulacja emocji

-zdolność do kierowanie własnymi i cudzymi emocjami, a także do świadomego wywoływania stanu emocjonalnego, przedłużania go lub ignorowania.

Współczesne kierunki w badaniu inteligencji emocjonalnej

Wieloczynnikowa skala inteligencji emocjonalnej (MEIS)- test, dominujący we współczesnych badaniach nad inteligencją emocjonalną, oparty na zadaniach podzielonych na 4 podtesty, dotyczące: 1- rozpoznawania emocji, 2-posługiwania się emocjami, 3-rozumienia emocji, 4- kierowania emocjami.

Aktualne kierunki badań koncentrują się na samoregulacji, dotyczą:

- radzenia sobie z przeszłością.

Istnieją dwie metody radzenia sobie z traumatycznymi wydarzeniami z przeszłości: ruminowanie, czyli bierne i nawracające skupianie się na objawach własnego cierpienia i na okolicznościach towarzyszącym tym objawom i ujawnianie, pojęte jako aktywne uzewnętrznianie emocji poprzez ekspresję językową.

Ujawnianie wspomaga proces radzenie sobie, podczas gdy ruminowanie go pogarsza. Osoby o wyższej inteligencji emocjonalnej są bardziej skłonne do ujawniania emocji.

Skutecznym sposobem uwolnienia się od ruminowania jest dystrakcja, której sensem jest angażowanie się w przyjemną aktywność, odrywającą uwagę od negatywnego afektu.

-radzenia sobie z przyszłością

Ludzie mogą się posługiwać symulacją myślową, wyobrażając sobie przyszłe cele na dwa sposoby: za pomocą symulacji procesów- akcentując kroki, które człowiek musi podjąć by osiągnąć cel; lub posługując się symulacją rezultatu- w której człowiek wyobraża sobie pożądany rezultat. Symulacja procesów jest bardzo skuteczna, podczas gdy symulacja rezultatu może wręcz przeciwdziałać osiąganiu wyznaczonego celu. Wysoka inteligencja emocjonalna u ludzi zdaje się ułatwiać im wybór odpowiedniej symulacji- procesów.

Ponadto inteligencja emocjonalna ułatwia stosowne łączenie celów niższego rzędu z celami wyższych rzędów i skuteczne ich osiąganie