• Programy aplikacyjne rzadko są w całości pisane w ASM
- tylko krytyczne (ze względu na czas) części pisane są w ASM
• np. (1): procedura interfejsu (wywoływana z programów HLL) dla zapewnienia bezpośredniego dostępu do hardware’u
• np. (2): sterowniki urządzeń (wywoływane przez OS)
• ASM często używany do „wbudowanych” programów (zapisanych w PROM))
• urządzenia mobilne do gier, mikrokontrolery (samochody, maszyny przemysłowe...), sprzęt telekomunikacyjny...
• Bardzo szybkie i zwarte lecz przystosowane tylko do jednego typu procesora
Język asemblera - sposób przedstawiania programu, tak aby był on zrozumiały dla asemblera (bliski językowi maszynowemu - mały nakład pracy przy tłumaczeniu)
Język asemblera jest strukturą sformalizowaną. Rządzą nim: reguły leksykalne reguły składni
Asembler typowo rozróżnia jednostki leksykalne (znaczeniowe):
- program,
- wiersz,
- instrukcja,
- operand.
;zaczynam pisać program
ORG 0000H
;rozmieść program od adresu 0
DANE EQU 10H
START: MOV A, #DANE JMP START
[przypisz nazwie DANE wartość 10 heksadec.
[wpisz dane do rejestru A
[skok do linii oznaczonej etykietąSTART
W języku asemblera:
- program składa się z oddzielnych wierszy
- w jednym wierszu umieszcza się jedno polecenie
- instrukcja mikroprocesora
- dyrektywa asemblera
- opcjonalnie komentarz.
Formalna składnia języka asemblera.