672

672 Testowanie i optymalizowanie systemów transakcyjnych

Problem w tym, iż niemal każdy system transakcyjny można korzystnie zaprezentować. Błąd polegał na oczekiwaniu, że system będzie w przyszłości zachowywał się tak jak w specjalnie dobranym przykładzie z przeszłości.

Dla ilustracji tej kwestii przytoczę przykład z prawdziwego życia. W 1983 roku, kiedy miałem zaledwie kilkuletnie doświadczenie w pracy nad systemami transakcyjnymi, przeczytałem pewien artykuł prezentujący taki oto bardzo prosty system:

1.    Jeśli średnia krocząca sześciodniowa jest wyżej niż poprzedniego dnia, zamykaj krótkie pozycje i otwieraj długie.

2.    Jeśli średnia krocząca sześciodniowa jest niżej niż poprzedniego dnia, zamykaj długie pozycje i otwieraj krótkie.

System przedstawiony został na rynku franka szwajcarskiego w 1980 roku. Nie wchodząc w szczegóły, powiem tylko, że stosowanie tego systemu przyniosło zysk 17 235 dolarów na kontrakt (przy przeciętnych kosztach transakcji w wysokości 80 dolarów). Nawet zakładając ostrożną strategię lokowania 6 tysięcy dolarów w kontrakt, oznacza to roczny zysk w wysokości 287 procent! Całkiem nieźle jak na system, który można zawrzeć w dwóch zdaniach. Łatwo sobie wyobrazić traderów, którzy porzucali swoje dotychczasowe systemy i przerzucali się na tę maszynę do robienia pieniędzy.

Nie mogłem uwierzyć, że tak prosty system wypada tak znakomicie. Postanowiłem zatem przetestować go w dłuższym okresie - od 1976 do połowy 1983 roku - i na szerszej grupie rynków.

Zaczynając od franka szwajcarskiego, stwierdziłem, że łączny zysk w tym okresie wyniósł 20 473 dolary. Inaczej mówiąc, wyłączając rok 1980, system ten zarobił tylko 3238 dolarów w ciągu pozostałych sześciu i pół lat. Zakładając zatem, że przeznaczyło się na to 6 tysięcy dolarów, przeciętny roczny zwrot wyniósł zaledwie 8 procent, a to wyraźnie mniej niż 287 procent za rok 1980.

Ale czekajcie. Było gorzej. Znacznie gorzej. Kiedy zastosowałem ten system do grupy 25 rynków w okresie od 1976 do połowy 1983 roku¹, okazało się, że przyniósł on straty na dziewiętnastu z nich. Na trzynastu rynkach - ponad połowa próbki - strata przekroczyła 22 500 dolarów, czyli 3 tysiące dolarów rocznie na kontrakt! Na pięciu rynkach strata przekroczyła 45 tysięcy dolarów, czyli 6 tysięcy dolarów rocznie na kontrakt!

1

Data początkowa została wybrana, by uniknąć zniekształceń powodowanych przez bardzo silne trendy występujące na rynkach terminowych w latach 1973-1975.