732

732 Plan działania

KROK DRUGI: WYBÓR RYNKÓW

Po decyzji dotyczącej wyboru ogólnej strategii gracz musi wybrać rynki, na których będzie działać. W przypadku większości graczy ograniczenia czasowe i finansowe zmniejszą znacząco liczbę możliwych do stosowania instrumentów. Przy wyborze rynków można uwzględnić trzy czynniki: odpowiedniość rynku, dywersyfikacja i zmienność.

Odpowiedniość względem podejścia inwestycyjnego

Trader wybierze te rynki, które są najbardziej obiecujące przy przyjętej strategii. Można tego dokonać oczywiście tylko na podstawie dotychczasowych doświadczeń lub testów danej strategii.

Dy wersy fikacj a

Wielorakie korzyści wynikające z dywersyfikacji przedstawiliśmy w rozdziale czternastym. Najważniejsze jest jednak to, że jest to najskuteczniejszy sposób ograniczenia ryzyka. Dywersyfikację można zwiększyć, wybierając rynki, które nie są ściśle skorelowane. Jeśli na przykład gracz chce działać na rynku złota, to srebro i platyna nie będą dobrymi wyborami kolejnych rynków, chyba że dostępnych jest tyle funduszy, że można będzie wybrać także wiele innych rynków.

Zmienność

Trader dysponujący ograniczonymi środkami powinien unikać skrajnie zmiennych¹ rynków (na przykład kawy), ponieważ ich obecność w portfelu poważnie ograniczy liczbę rynków, na których będzie można operować. Jeśli przyjęta metoda nie jest przeznaczona dla danego rynku o dużej zmienności, lepiej działać na kilku rynkach o mniejszej zmienności (czyli znów dywersyfikacja).

KROK TRZECI: OKREŚLENIE PLANU KONTROLI RYZYKA²

Ścisła kontrola strat jest chyba najważniejszym warunkiem sukcesu na rynku. Plan kontroli ryzyka powinien obejmować następujące elementy.

1

   Mówimy tu o zmienności w dolarach na kontrakt. Wysoka zmienność może zatem oznaczać duże ruchy cenowe, duże kontrakty lub jedno i drugie.

2

   Kontrolę ryzyka utożsamia się zwykle z „zarządzaniem pieniędzmi", ale wydaje mi się, że to pierwsze określenie jest bardziej wymowne.