7

2.2.3. Układ pomiarowy

Schemat układu do pomiaru wytrzymałości elektrycznej przedstawia rysunek 5.

Rys. 5. Schemat układu do pomiaru wytrzymałości elektrycznej

Trr - transformator regulacyjny, TP transformator probierczy

R<> - opornik ograniczający, P, - próbka materiału w układzie elektrod.

Napięcie wysokie jest wytwarzane przez transformator probierczy TP zasilany z niskonapięciowego źródła napięcia sinusoidalnego.

Stosunek wartości maksymalnej do wartości skutecznej napięcia probierczego powinien wynosić ±5%.

Moc znamionowa transformatora probierczego powinna być wystarczająca do spowodowania przebicia - oznacza to doprowadzenie do próbki prądu o wartości conajmniej 40 mA w całym zakresie napięć probierczych.

Moc znamionowa podczas badań przy napięciach do 10 kV powinna wynosić około 0,5 kVA, przy napięciach do 100 kV - do 5 kVA.

Regulowane źródło niskiego napięcia Trr powinno umożliwiać zmianę napięcia probierczego w sposób płynny, bez przeregulowań, i posiadać moc znamionową nie mniejszą niż 75% mocy znamionowej transformatora probierczego.

Dla ograniczenia prądu zwarcia w obwodzie wysokiego napięcia stosuje się opornik ochronny R, , włączony szeregowo z elektrodami. Jego rezystancja powinna wynosić 0,2 ^-1 Q na każdy l V górnego napięcia transformatora probierczego oraz obciążalność conajmniej 100 W.

W chwili przebicia próbki powinno nastąpić wyłączenie niskiego napięcia przez wyłącznik automatyczny.

Pomiar napięcia probierczego należy wykonywać po stronie wysokiego napięcia transformatora probierczego za pomocą woltomierza elektrostatycznego, przekładnika napięciowego lub dzielnika napięcia.

Wytrzymałość elektryczna materiałów izolacyjnych zmienia się w zależności od temperatury oraz wilgotności. Jeżeli są takie zalecenia to przed pomiarami próbki materiałów należy poddać stabilizowaniu wstępnemu w czasie nie krótszym niz 24 h, w temperaturze 23°C ± 2°C, przy wilgotności względnej 50% ± 5% t.j. w normalnych warunkach atmosferycznych.