6.2.7. Płytki wzorcowe opisano w ćwiczeniu nr 2 6.3. Przebieg pomiarów
Wykonać pomiary przedmiotów wskazanych przez prowadzącego ćwiczenie zgodnie ze schematami pomiarowymi. Przeprowadzić niezbędne obliczenia wyników oraz analizę błędów.
^ 6.3.1. Pomiar kata klina za pomocą liniału sinusowego
Położyć klin 5 na liniał sinusowy 1, który'jest ustawiony na płycie pomiarowej (rys. 6.13) {3).
poprawki
Dobrać wysokość N płytek wzorcowych 2 tak, aby powierzchnia górna klina była równoległa do płyty mierniczej. Sprawdza się to czujnikiem 3, umieszczonym na statywie 4. Statyw wraz z czujnikiem należy przesuwać wzdłuż klina i jednocześnie odczytywać wskazanie czujnika O, i 02 Należy dobrać stos płytek wzorcowych taki, aby różnica wskazań O, i 02 była minimalna. Przeprowadzić to drogą prób. Trudno jest dobrać stos płytek wzorcowych, aby różnica wskazań czujnika była równa zero. W tym celu można dopuścić do pewnej wartości W (rys.6.14), którą należy dodać algebraicznie do obliczonego kąta a. Poprawkę P należy obliczyć ze wzoru:
W
l> = —3438
(min) (6.5.)
gdzie:
W = Oi -02
I - odległość w mm między skrajnymi
[mm]
położeniami czujnika.
Znak poprawki P zależy od znaku różnicy wskazań czujnika W. Jeżeli W > 0. to P < 0 i odwrotnie, jeżeli W < 0 to P > 0. Wyniki zapisać w tabeli pomiarów. Różnicę wskazań czujnika uwzględnić w postaci poprawki wysokości stosu płytek wzorcowych PN (stosuje się to w dokładnych pomiarach).
N i l’N sina =-— L |
(6.6) |
. n + pn a = arcsm- L |
(6.7) |
(6.8) | |
gdzie: AW = ±0,03jnm; Al = ±0,10 mm; AL = |
±0,002 mm. |
Niedokładność pomiaru obliczyć różniczkując wzór (6.7).
Aa = ±
5N
|AN|
ĆPN
|apn|+||al|
-7-