Na Dolnym Śląsku szczególnie licznie reprezentowane są utwory powstałe wskutek metarrsorfizmu dyslokacyjnego,
reprezentowane przez kataklazyty, mylonity oraz ultramylomty. Skały te spotykane są szczególnie często na obszarze Gór i Poaórza izerskieao, Rudaw Janowickich- fvlasvwu śnieżnika oraz w okoiicach Kamieńca Ząbkowickiego i na obrzeżach bioku Gór Sowich. Utwory metarnorfizmu dyslokacyjnego zazwyczaj towarzyszą dużym, wielokrotnie aktywnym, strefom uskokowym.
Większość skał przeobrażonych Dolnego Śląska ma charakter polimetamorficzny. Najbardziej intensywne, wykazujące najszerszy zasięg, procesy metamorficzne w tym regionie, zachodziły w górnym paleozoiku, wiążąc się z waryscyjskim cyklem tektonometamorficznym.
! 8 u v
Region Tatr stanowi w Polsce drugi co do wielkości obszar występowania skał metamorficznych, znajdujących się na powierzchni terenu. Utwory te występują przede wszystkim w obrębie krystalicznego trzonu Tatr, głównie w Tatrach Zachodnie oraz lokalnie w Tatrach Wysokich. Są one reprezentowane przez skały powstałe w warunkach średniej i głębokiej strefy metarnorfizmu regionalnego, odpowiadających w przybliżeniu warunkom facji amfibolitowej oraz granuiitowej. Do najczęściej występujących utworów metamorficznych należą: łupki łyszczykowe, amfibolity, gnejsy oraz migmatyty. W skałach tych silnie zaznaczyły się wpływy metarnorfizmu kontaktowego, ściśle wiążącego się z waryscyjską intruzją granitoidów tatrzańskich. Masyw granitoidowy jak i skały jego słony, w wielu miejscach zostały poddane procesom metarnorfizmu dyslokacyjnego, związanych z aktywnością, licznych na tym obszarze, nasur.ięć i stref uskokowych.