CCF20130426000

Ćwiczenie 12 E

KONTROLA PODZESPOŁÓW INSTALACJI POWIETRZNEJ HAMULCÓW

1.    CEL ĆWICZENIA

Ćwiczenie ma na celu zapoznanie się z zakresem i metodami kontroli stanu technicznego podzespołów instalacji powietrznej hamulców oraz aparaturą używaną przy takich badaniach.

2.    WPROWADZENIE

Powietrzne układy hamulcowe nadciśnieniowe są dzisiaj powszechnie stosowane w dużych samochodach ciężarowych, autobusach i ciągnikach. Źródłem mocy uruchomienia hamulców jest sprężone powietrze o ciśnieniu roboczym w granicach 0,5 + 1,0 MPa. Zadaniem kierowcy przy uruchamianiu hamulców przy użyciu takiego układu jest sterowanie przepływem powietrza do siłowników hamulcowych uruchamiających mechanizmy hamulcowe. Wyposażenie samochodu w powietrzną instalację nadciśnieniową daje ponadto możliwość użycia sprężonego powietrza do wykonywania dodatkowych prac, jak np. otwieranie i zamykanie drzwi w autobusach, wspomaganie czynności wyłączania sprzęgła, napędzanie wycieraczek szyb, pompowanie ogumienia itp.

W miarę rozwoju powietrznych układów hamulcowych budowane są one z coraz większej ilości podzespołów, których prawidłowe działanie stanowi o niezawodności i efektywności działania całego układu. Z tego względu powinny być one poddawane okresowej kontroli technicznej.

2.1. Elementy powietrznych układów hamulcowych

Podstawowe elementy powietrznego układu hamulcowego to:

Sprężarka - dostarcza sprężone powietrze do układu. Stosowane są przeważnie sprężarki typu tłokowego, jedno- lub dwucylindrowe o wydatku 60 + 250