DSCN2299

miękki opatrunek, który chroni przed dalszymi urazami z zewnątrz, zapobiega dalszym krwawieniom, łagodzi ból i przyspiesza resorpcję.

Po upływie tygodnia krwiak powinno się naciąć w najniższym punkcie z zachowaniem aseptyki. Wczesne nacięcie powoduje ponowne krwawienie trudne do zatamowania z powodu głęboko ukrytych lub ukrytego kurczącego się naczynia. Jeżeli istnieją oddzielne zachyłki należy otwierać je po kolei. Skrzepy należy usunąć bez zbędnych manipulacji w ranie aby ponownie nie otworzyć uszkodzonego naczynia.

Przy krwiaku zakażonym należy jamę płukać roztworami odkażającymi, a ogólnie podać antybiotyk (leczenie takie jak w przypadku ropnia).

Otorbione i w znacznym stopniu zorganizowane krwiaki można usuwać chirurgicznie w całości wraz z torebką. Punkcja i odsysanie wysięku dają wynik niepewny, zazwyczaj jama wypełnia się ponownie.

cl Chlonniak (limfiakl - seroma.

Występuje wówczas, gdy pod wpływem urazu bez widocznego uszkodzenia naczyń, w jamie pod skórą gromadzi się chłonka z niewielką domieszką krwi. Obrzęk powstaje powoli na przestrzeni kilku dni. Ponieważ otwarte naczynia chłonne nie ulegają zamknięciu przez skrzepy, chłonka wydostaje się tak długo, aż ciśnienie w jamie wyrówna się z ciśnieniem śródnaczyniowym. Powstaje widoczny obrzęk, czasami tyż zdrowo boli. Wyraźnie    chełboczący.

W przypadku gdy jest to możliwe zawartość limfiaka należy opróżnić i założyć opatrunek. W przypadkach gdy niemożliwe jest nałożenie opatrunku uciskowego wskazane jest podawanie leków powodujących przekrwienie w celu pobudzenia ziaminowania. Nacięcie wskazane jest tylko przy tworzącej się martwicy skóry lub zakażeniu, lecz z powodu wypływającej chłonki gojenie strasznie się przedłuża.