DSCN9713

* AMto* Mnn

v*iV*u fefc    fc*

.\\ «.* ,v«*Młw    i«vvht\ siywłi Mm*

t*VV *5* I MH\K łV»ł iKtv* v *t v k* » iŁ ■—■■» -|

^ M^s    rytlf Miną |>y_W*

***?? ^Iwv*'**‘    opluciu,v«m

¹uH>^ M* kml op ft*. tmk> /c ta-. *l+m om tv»' \Ur%> mmnt w * p*** « _łlim, **** " ^vv,u'^v mmhmt ii^mw^nwfc tu.^oy aammkkkao VIII! M»* »>|V»MvtM $V*m ,S 'V« >_vU* MMhlt umiTMiący CYtHt. XMk'sfeMW mmmmmmi MMm rytm* siu^o a^tekowMiii IM |NMM *vt>u M    «\’.v«wv: i.u»v' pnrj rtUnt \vmhv

«    ?VVJ^N* '*C Mrr» m > 3tV< V Mwst*\ chww i u\łetwsto-

^MMMK hyw bm*m? tm jm\v. * lr»vłi*sh»ij^«kowifi' tui virc Uo m    Mf M» ?v* K\fłK* vK'wv' wY|x>wi»tiek| itwtf

|M>Mi «r r\«wM4 <vtu*vM» pytam w tvm Muuyni wmir _PH0l jni^wr t|v»nlM Mf »tr*. non^^m wrwnytrwyiw:

GUSTAW

£04    * •MW AMM, Al «mAh»

Mmmmm ma MMma^

AmA AM

OITTAW

NA • Mmmm*

JAN

Tb M

GUSTAW

KMaaaśam.

A. Itltl I I

_VH tV» VY\V U t*)

('yUiwMiy IHiinMtl |wl ikimitruowany w ton sposób, At wet nftrmy iihw^ Gucia, w aasadaie tatro* pakcyjny, w»wi|* i(< ,m ^ u w kierunku narzuconym r« > wypowiadał — odpo-\vu\lci Jana, tycaąc* kwestii kontrastowo rozbieżnych Kwestie w intencji mówiących różna łączą się na zasadnie przypadku, iwtuiąc dodatkowo odttbnt ctkiM. I*ow»ti)e mimowolny dialog (kida a sumieniem, informujący o bujnej praeułoici naszego Kihattra i sygnalizujący kolejną fazą w roawoju jego uczucia.

1)1*101 m grot. Powyższy fragment, odczytany be* objaśnień Htnicanych. byłby fragmentem nicjatnym. Podstawowym walorem tekstu dramatycanego jest jego awiąaek aa setną. Wspomniano juk o synchronii ruchów Albina a tempem jego wypowiadał cay o rytmie wy powiedli budsącego się ae «nu Gucia. Nieprzypadkowo tek osoby obdaraone największym temperamentem (Gucio, Klara) najczęściej posługują się ośmłozgłoskowcem. W „dialogu" między Guciem a Janem obraz sceniczny nadaje wprost znaczenie warstwie słownej. Podobne przykłady można by mnożyć. Że pisani przywiązywał ogromną wagę do scenicznego I kształtu słowa, iwiadaą objaśnienia sceniczne, regulujące tempo wypowiedzi i nasilenie głosu („prędka rozmowa'*, „głośno” itd.)

W śhiłstk b gra jednak nic tylko zsynchronizowany * ruchem głos, ale także przedmioty, otoczenie. Akcja rozgrywa się w dużym, przejściowym pokoju, umeblowanym stołem i krzesłami. I właśnie krzesło odgrywa w salonowym wnętrzu rolę istotną. Spod nóg Klary usuwa jc Albin (a. I, sc. 8). Rozpiera się na nim i zasypia |Ouck» («. I, sc. 9), To samo krzesło zostaje przez ożywionego bohatera przewrócone na koiWu aktu. Ruchy krzesła, które „zbliża”