elastoopt

Melodii eliislooptyc/.na

Metoda elastooptyczna polega na doświadczalnym wyznaczeniu linii izoklinicznych i izochrom na podstawie badań wykonywanych zwykle na przeźroczystych modelach elementów konstrukcyjnych Znając izokliny i izochromy, można w przybliżeniu określić stan naprężeń w dowolnym punkcie modelu

Izoklinami nazywamy miejsca geometryczne punktów, w których każde z naprężeń

cp_n - parametr izokliny

*

Izochromy są to miejsca geometryczne punktów, w których różnica naprężeń głównych jest stała, to znaczy

.    ctj - a₂ = const.

Istota fizyczna metody elastooptyczncj sprowadza się do wykorzystania znanych w optyce zjawisk polaryzacji Światła i dwójłomności wymuszonej niektórych materiałów Polaryzacja światła polega na uporządkowaniu drgań fal świetlnych w jednej płaszczyźnie Osiągamy to przy użyciu specjalnych filtrów polaryzacyjnych wykonanych zwykle z mas plastycznych.

Jeżeli na drodze promienia świetlnego ustawimy dwa filtry pierwszy zwany polaryzatorem i drugi zwany analizatorem, to natężenie światła po przejściu przez filtry wyrazi się wzorem l„ lp cos²|i (P - kąt zawarty między płaszczyznami polaryzacji polaryzatora i analizatora)

Dla filtrów skrzyżowanych otrzymamy zatem całkowite wygaszenie promienia Dwójlomność wymuszona polega na tym, ze płasko spolaryzowany promień świetlny padający prostopadle na dany punkt obciążonego modelu płaskiego ulega rozszczepieniu w dwu płaszczyznach wyznaczonych przez kierunki naprężeń głównych Otrzymujemy dwa płasko spolaryzowane promienie drgające w płaszczyznach odpowiadających przekrojom głównym w danym punkcie Ponadto drgania są przesunięte w fazie, a wielkość przesunięcia fazowego ó jest proporcjonalna do różnicy naprężeń głównych i do giuhości modelu g

m