Na rysunku 2.5.1 pokazany jest szkic osnowy pomiarowej w postaci ciągu poligonowego nawiązanego dwustronnie do punktów początkowego P i końcowego K oraz punktów kierunkowych A i B.
W ciągu dane są współrzędne punktów nawiązania i kierunkowych:
Xp := 5565100.214 XA ■- 5565200.121 Yp := 3723300.316 YĄ := 3723200.245 XK := 5565450.425 XB := 5565470.849 Yk := 3723720.347 Yp := 3723840.721
oraz odległości d±md'\ kąty p±m^ pomierzone na kolejnych punktach ciągu do punkfiśź poprzedniego i następnego (rys. 2.5.1):
Q
^ := 184.097 pj := 100.0620 d2 := 183.847 p2 := 225.2150 := 192.136 p3 := 167.5942 pĄ := 246.4788
mj := 1( mm mg := 0.0030-grac?
Przybliżone wyrównanie ciągu poligonowego przebiega według algorytmu przedstawio na rys. 2.5.1:
• azymut początkowy ciągu
XA = 5565200.121 XB = 5565470.849 Ya = 3723200.245 Yq = 3723840.721
= 50.0522 grad
Ap := 7T — ijj — 149.947S-grad • azymut końcowy ciągu
= 89.3003 grad
* odchyłka kątowego zamknięcia ciągu (n := 4)
* poprawki kątów: odchyłka jest rozdzielana jednakowo na poszczególne kąty z przeciwnym znakiem:
vQ:= — = -0.0006 r n
= -0.0006
W
* azymuty i przyrosty współrzędnych:
At ■■= AP - [200 - {Pl + V/})] = 50-0092 Axx := dx-cas^A^ = 130.157 Ayx := d^sin^A^ = 130.195