Geologia wyklad 1

F 06 (W 01-02)

Izostazja modele

Ramka 2.2

Modele izostazji

Izostazja oznacza stan równowagi hydrostatycznej w litosferze, czyli w skorupie ziemskiej i górnym płaszczu. Fragmenty litosfery można traktować jak ciała sztywne, „pływające” po powierzchni astenosfery znajdującej się poniżej i zachowującej się jak gęsta ciecz. W połowie XIX w. zaproponowano dwa modele izostazji, nazwane od ich twórców.

Według modelu Pratta litosfera ma mniej więcej jednakową grubość, ale składa się z bloków o różnej gęstości, które dlatego są w różnym stopniu pogrążone w astenosferze. Obecność pasm górskich i wysokich wyżyn ma wynikać z najmniejszej gęstości litosfery w tych obszarach. Ich partie korzeniowe znajdują się na mniejszej głębokości niż litosfery oceanicznej. W modelu Airy’ego bloki litosfery mają podobną gęstość, lecz zróżnicowaną grubość. Z zasad hydrostatyki wynika, że bloki grubsze będą podniesione wyżej. Model