Zjawisko zasklepiania cieczy we wrębach kół zębatych występuje w pompach o zazębieniu zewnętrznym przy wejściu pary zębów w zazębienie.
Zazębienie dowolnej pary zębów o zarysie ewolwentowym rozpoczyna się w punkcie A przecięcia się koła wierzchołkowego i koła zębatego biernego z linię przyporo, a kończy się w punkcie F (rys. 5.1). W chwili kiedy punkt przyporo pary zębów znajduje się w punkcie B, tj. w odległości AB od początku zazębienia, równej podziałeś zasadniczej t,, następna para zębów zaczyna wchodzić w zazębienie w punkcie A i odcina ciecz w tzw. przestrzeni zasklepionej.
Rozpatruje się dwa przypadki:
1) zazębienie bez luzu obwodowego międzyzębnego,
2) zazębienie z luzem obwodowym międzyzębnym.
W przypadku zazębienia bez luzu cała objętość przestrzeni dzieli się na dwie części, przy czym każdą część należy rozpatrywać oddzielnie (rys. 5.1). Objętość zasklepiana zmniejsza się z obrotem kół od punktu A do momentu pokrycia się oct wrębu koła czynnego z osią zazębionego zęba koła biernego na linii środków kół. Położenie na rys. 5.Ib jest więc położeniem najmniejszej objętości, dalszy obrót kół prowadzi do zwiększenia objętości przestrzeni zasklepionej.