wstecz należy wyzerować, natomiast licznik Lx zliczający w przód ustawić w stan odpowiadający jego całkowitemu zapełnieniu. Operacja podnoszenia do kwadratu X2 składa się z X etapów. Stany liczników w kilku pierwszych etapach są przedstawione w tablicy 4.15.
Stany liczników w kolejnych etapach operacji X* T a b I i c a 4.15
X |
Li |
La |
La |
0 |
max |
0 |
0 |
1 |
0 |
0+1 |
1 |
2 |
1 |
2+1 |
4 |
3 |
2 |
4+1 |
9 |
10 |
9 |
18+1 |
100 |
X |
x-i |
2(X—1) + 1 |
X2 |
Każdy z tych etapów kończy się wówczas, gdy licznik Lx osiągnie stan zerowy. Zawartość licznika Lx podwojona i zwiększona o 1 zostaje wtedy przepisana do licznika L2. Po przepisaniu rozpoczyna się następny etap. Impulsy wejściowe o częstotliwości Fp poprzez układ bramkujący są podawane na wejścia liczników Lz i L3 aż do chwili, w której licznik L2 osiągnie stan zerowy.
Po zakończeniu operacji wynik zawarty jest w liczniku L3. Licznik L3 może być, stosownie do wymagań dotyczących postaci zapisu wyniku, licznikiem dwójkowym albo licznikiem dwójkowo-dziesiętnym.
Rys. 4.280. Schemat ideowy układu realizującego operację X2+Y* lub operację X®—Y2