Image289

przy czym GC₀ = C₀

C_B = GC₂ = GG₂ + GP₂ GC_t = GG₂ + GP₂ + GC_t 4- GP₂ GP_t GC₀    (20)

Cj2 “ GC3 = GG3 + G?3 GC₂ =

= GG₃ + GP3 GC₂ + GP₃ GP₂ GCi + GP₃ GP₂ G^ GC₀    (21)

Z wyjątkiem nazw zmiennych, wyrażenia (19), (20) i (21) są identyczne jak wyrażenia (14), (15) i (16). Wobec tego przeniesienie grupy może być wytworzone przez układ tego samego typu co układ CLA użyty w sumatorze przedstawionym na rys. 4.327.

Czas propagacji przeniesienia — w najgorszym przypadku — dla układu przedstawionego na rys. 4.328 wynosi 8Af, zamiast 32Af jak to ma miejsce w sumatorze kaskadowym. Układ ten redukuje znacznie czas propagacji, przy czym do jego budowy potrzebna jest rozsądna liczba elementów.

Podobnemu celowi, jak funkcje pomocnicze pierwszego poziomu, służą funkcje pomocnicze drugiego poziomu. Podzielmy sumator 64-pozycyjny na 3 sekcje i zdefiniujmy warunki generacji oraz propagacji sekcji. Sekcja (np. pierwsza) jest w stanie generacji przeniesienia wtedy i tylko wtedy, gdy dowolna grupa w sekcji jest w stanie generacji, a pozostałe grupy bardziej znaczących pozycji sekcji są w stanie propagacji:

SG₁ = GG₄ + GP₄ GG₃ + GP₄ GP₃ GG₂ + GP₄ GP₃ GP₂ GG_x    (22)

Sekcja (np. pierwsza) jest w stanie propagacji wtedy i tylko wtedy, gdy każda grupa tej sekcji jest w stanie propagacji, co zapisujemy w postaci wyrażenia:

SP_X = GP₄GP₃GP₂Gi\    (23)

Wyrażenia (22) i (23) mają taką samą postać jak wyrażenia (17) i (18). Przeniesienie na wyjściu sekcji określa się analogicznie jak przeniesienie na

Rys. 4.329. Schemat blokowy 64-pozycyjnego sumatora z przeniesieniami jednoczesnymi