Image578

około dziesięciokrotnie większy prąd, tzw. prąd uderzeniowy, płynący w czasie, gdy włókno żarówki nie jest rozgrzane, w porównaniu z prądem płynącym przez włókno rozgrzane. Prąd uderzeniowy może spowodować zniszczenie tranzystora wyjściowego. Stosuje się różne metody ograniczenia prądu uderzeniowego. Jedna z nich polega na ograniczeniu prądu bazy tranzystora sterującego (rys. 4.771).

Rys. 4.771. Ograniczenie prądu uderzeniowego w obciążeniu przez zwiększenie rezystancji w obwodzie baza-emiter tranzystora wyjściowego

Przy założeniu ciągłego prądu w obciążeniu równego 100 mA, dwu i półkrot-nęgo przeciążenia oraz wzmocnienia tranzystora /? = 50, wartość rezystancji R można wyliczyć z równania:

R = ^UoH~ ^Ube ; I_B = -w — 5 mA, stąd R s 500 £2 Jb    P

Wadą rozpatrywanej metody jest jej duża wrażliwość na rozrzut parametrów układu. Na przykład wzmocnienie tranzystora wyjściowego może być różne w różnych egzemplarzach tranzystorów, stąd prąd uderzeniowy może być inny

b

Rys. 4.772. Ograniczenie prądu uderzeniowego w obciążeniu przez włączenie dodatkowego rezystora w obwód emitera tranzystora wyjściowego

a) schemat ideowy układu, b) przebieg prądu w obciążeniu

niż zakładany. Uniezależnienie się od rozrzutu parametrów układu można uzyskać w układzie przedstawionym na rys. 4.772. Rezystancja emitera jest na tyle mała, że nie wywiera znacznego wpływu na wysterowanie tranzystora, a jedynie ogranicza prąd w chwili włączenia tranzystora (rys. 4.772b).

W układzie przedstawionym na rys. 4.773 wykorzystano jeden z tranzystorów wyjściowych jako element sterujący ograniczeniem prądu płynącego przez kolektor drugiego tranzystora. Prąd płynący przez żarówkę płynie jednocześnie