11
Rozdział 2. Historia powstania i kierunki rozwoju sieci neuronowych
nego (np. słynny problem komiwojażera).
Od połowy lat 80-ty eh notuje się prawdziwy wyścig, którego uczestnikami są. obok laboratoriów' badawczych, także firmy produkujące układy elektroniczne. Osiągnięciami liczącymi się w tym wyścigu są: liczba elementów neuropodobnych, umieszczonych w sieci, liczba połączeń i szybkość działania. Dla zwartości opisu zestawimy ważniejsze elementy tego wyścigu (z okresu pierwszej połowy lat. 80-tych) w formie tabelarycznej.
Nazwa |
rok |
ilość elem. |
ilość poł. |
szybkość |
twórca |
Mark III |
1985 |
8*10J |
4*10® |
3¥1()5 |
R.Hercht-Nielsen TRW |
Neural emulator Processor |
1985 |
no3 |
1.6“ 10* |
TyW~ |
C.Cruz, IBM |
■ Mark IV |
1986 |
2.r>*io6 |
5“ 10U |
W |
R.Hecht-Nielsen TRW |
Odyssey |
1986 |
Ino3 |
2.5“10* |
IrW |
A.Penz. Tex. Inst. CRL |
Crossbar chip |
1986 |
256 |
6.4*10“ |
6* 109 |
L.Jackel AT&T Bell L. |
Anza |
1987 |
r 10“ |
5“ I0S |
1.4-10® |
R.Hecht-Nielsel Neurocomp. Corp. |
Parallon |
1987 |
9.1“ I04 |
3“ 10* |
3*104 |
Ś.Bogoch Humań Dev. |
Anza plus |
1988 |
~w~ |
1.5-10® |
6*10® |
R.Hecht-Nielsen Neurocomp. Corp. |
Kolejne kolumny tabeli obejmują: nazwę neurokomputera (właśnie w połowie lat 80-tych utarła się ta nazwa), rok opracowania, liczbę, elementów neuropodobnych umieszczonych w sieci, liczbę połączeń, szybkość, działania (wyrażoną w ilości przełączeń na sekundę) oraz nazwisko twórcy i jego firmę. Większość opracowań ma charakter zbiorowy, przytoczono jednak jedynie pierwsze nazwisko spośród wymienianych w publikacjach twórców.
Jako pewną ciekawostkę, chociaż perspektywicznie o dużym zaczeniu. warto odnotować pojawienie się w latach 80-tych neurokomputerów optycznych. Urządzenia te miały z początku skromne możliwości. Pierwszy z szerzej znanych, opracowany w 1084 przez Dimitrija Psaltisa z Kalifornijskiego Instytutu Technologicznego Electro-oplic crossbar zawierał zaledwie 32 elementy. Ale już następny z wymienianych, Opticał resonalor zawierał 6.4* 103 elementów i 1.6*10' połączeń oraz pracował z szybkością 1.6*10* przełączeń w ciągu sekundy. Najnowszy z opisywanych w literaturze, zbudowany przez Dana Andersona z uniwersytetu Colorado Opticał norełity Jiłter, zawiera już 1.6* 104 elementów i 2* 10^ połączeń oraz pracuje z szybkością 2 * 107 przełączeń w ciągu sekundy.
Na zakończenie warto podkreślić, że zasadnicze znaczenie dla wznowienia zainteresowania sieciami neuronowymi pod koniec lat. 80-tych miała książka [Atule88l, która spowodowała triumfalny powrót tej tematyki. Bardzo istotny był tu także ogromny postęp, jaki dokonał się w dziedzinie technologii układów mogących modelować sieci neuronowe oraz rozwój technik ich modelowania. Sytuację końca lat 80-tych i początku lat 00-tych scharakteryzowano ogólnie w trzech kolejnych podrozdziałach.