Odbiorniki linii
Układy 75107 i 75108 stanowią podwójne odbiorniki linii z wejściem różnicowym, ze wspólnym źródłem prądowym, napięciem zasilania i masą. Każdy układ odbiornika składa się z następujących stopni (rys. 4.801):
Rys. 4.801. Schemat blokowy odbiornika
— wejściowego układu różnicowego, zapewniającego dużą impedancję wejściową odbiornika,
— układu zmiany poziomów napięć sygnałów,
— wzmacniacza różnicowego, zapewniającego wzmocnienie współczynnika tłumienia sygnałów wspólnych,
— układu wyjściowego z typowym dla układów TTL wyjściem przeciwsobnym (75107) i z otwartym kolektorem (75108).
Układ^odbiorników-cechują^ię wspólnym sygnałem strobującym oraz niezależnymi sygnałami dla każdego odbiornika.
Rys. 4.802
Schemat elektryczny wejściowego stopnia różnicowego odbiornika linii
Schemat elektryczny wejściowego stopnia różnicowego odbiornika linii przedstawiono na rys. 4,802. Układ ten działa jako klucz. Jeżeli napięcie UA jest większe niż UB, wówczas tranzystor Tl jest wysterowany, a T2 jest zatkany. Stąd:
U4 ^Ucc-Rdls+I*) ^ 3,9 V Ue = Ucc-R2Ic s 5 V
Sytuacje odwrotne występują dla UA < UB. Tak więc napięcia wspólne musiałyby osiągnąć poziom około 3,9 V aby tranzystory Tl i T2 zaczęły się nasycać i ograniczać szybkość działania systemu. Potencjał kolektora Tl wynosi — 4,2 V, zatem napięcia UA i UB musiałyby osiągnąć poziom około —3,5 V, zanim tranzystor T3 zacząłby się nasycać. Tak więc stopień wejściowy odbiornika zapewnia wsoólnvch w zakresie ±3 V (dla najgorszego przypadku).