img066

66

trójkąta, czyli wyznaczony tą metodą punkt o, możemy nanieść na mapę albo jako przecięcie dwóch łuków ac 1 bo, oo jest mało dokładne, albo też ca podstawie obliczonych elementów ad, db, do.

Trójkąty powstające przy dokładnych $    pomiarach wcięciami liniowymi powinny być

/ \    zbliżone do równobocznych. W przypadku

\

> \

A<*--

pomiarów o mniejszej dokładmośol nie zachodzi potrzeba przestrzegania tej zasady, z tym zastrzeżeniem, że stosunek naj-_t\_c krótszego boku trójkąta do boku najdłuższego nie może być mniejszy niż 1 i 2.

Bys. 70

Metody przedłużeń, przecięć i wcięć liniowych nie wymagają użycl3 węgielnicy* Najczęściej używana jest w praktyce metoda ortogonalna lub też połączenie różnych metod.

Zespół poniaroY.-y przy zdjęciach szczegółów powinien składać się z dwóch lub jednego technika i trżach (w miastach 4) pomiarowych. Kierujący pomiarem prowadzi szkic połowy. Dragi technik kieruje wszystkimi czynnościami pomiarowymi, jak tyczenie prostych, T/yzoaczaale prostopadłych, pomiary dłusości. Jeżeli zespół na jednego technika, to prostopadłe wyznacza jeden z pomiarowych.

2.5.2. Szkic połowy zdjęcia sytuacyjnego

Wyniki zdjęcia sytuacyjnego w terenie przedstawia cię nq szkicu pclo-wyc, na którym rysuje się zdejmowaną sytuację, osnowę, konstrukcje pomiaru poszczególnych punktów i wpisuje się dane liczbowe z pomiarów.

Szkic polewy powinien być wykonany przejrzyście, liczby należy wpisywać wyraźnie, ponieważ materiały te stancy/ią podstawę do kartowania zdjęć. Dla ułatwienia orientacji i umożliwienia wykorzystania szkiców popowych przez pracowników biurowych, którzy nie brali udziału w zdjęciach terenowych, stosuje się przy sporządzania szkiców polowych umowne oznaczenia i opisy zgodnie z Instrukcjami Geodezyjnymi (rys. 71 i 72)*

Linie osnowy oznacza się liniami kreskowanymi; rzędne, podpórki, przedłużenia i promienie wcinające - również liniami kreskowanymi, lecz cieńszymi kreskami. Początek liczenia odciętych .la linii osnowy oznaczany liczbą zero, kierunek pomiaru - strzałką. Końcową Marę długości linii osnowy podkreślamy dwa razy, a końcową miarę przedłużania linii pomiarowej -jeden £az. Odciętą dotyczącą punktu posiłkowego, czyli punktu przecięcia się dwóch linii osnowy (ftp. pkfc T> na rys. 71) pcukreślaioy jeden raz.

Darie liczbowe dotyczące punktów zdejmowanych metodą ortogonalną wpisujemy na szkicu w sposób na stępiający: 1) Odcięte x - prostopadle do kierun-