Metoda kierunkowa- pomiar tą metoda polega na wyznaczeniu wielkości kątów poziomych miedzy kierunkiem zerowym limbusa, a kierunkami do kolejnych punktów celu.
o 3
Wybiera się punkt najlepiej widoczny przyjmując kieninek do niego jako początkowy Powinien to być punkt położony na północnej części horyzontu ostro rysujący się na tle. Pietwszą serię obserwacji rozpoczyna się od wycelowania na punkt początkowy i po wycelowaniu na sygnał ustawia się mikrometr na odczyt 0' 00" a następnie obraca się limbus za pomocą śraby rejteracyjnej tak, aby odczyt wynosił 0° 00’. Następnie celuje się ponownie na punkt początkowy, doprowadza się obrazy przeciwległych części kola do koincydencji, odczytuje podzialki kola i mikrometru. Obserwując kolejno sygnały z kierunkiem zgodnym z mchem wskazówek zegara celuje się ponownie na punkt początkowy, który obserwuje się powtórnie (jest to półseria - pólpoczet). Następnie po przerzuceniu lunety przez zenit i obrocie alidady o 180° wykonuje się pomiar w kierunku przeciwnym do mchu wskazówek zegara. W drugiej pólserii, podobnie jak w pierwszej rozpoczyna się i kończy obserwacje od kierunku do punktu wyjściowego. Obie pólserie tworzą pełną serię (poczet) pomiaru kierunku Kontrolą pomiarów jest wartość odczytu zamknięcia polseni a następnie pełnej serii Odchyłka zamknięcia jest to różnica między odczytami kierunku początkowego i zamykającego. Nie powinna przekraczać dwukrotnej wartości błędu średniego różnicy tych kierunków, czyli dla pólserii ,dla serii
ntk - błąd pomiant kierunku w jednej serii.
Gdy różnica jest większa pomiar powtarzamy.