292 (14)

292 Podstawy nawgaqi morskiej

Metoda polega na wyznaczeniu na mapie obiektów dobrze odbijających impulsy radarowe, z jednocześnie naniesioną pozycją. Na ogół są to rakony lub obiekty z reflektorami radarowymi, umieszczonymi na oznaczonych punktach na mapie. Na śledzony obiekt wykreśla się na mapie właściwy namiar, wraz z ograniczającymi namiarami, bezpiecznymi z obu stron (AT?/., AT?/. - rys. 15.12).

Pływanie w linii stałego namiaru często połączone jest z metodą linii równoległych lub stałej odległości, co zwiększa bezpieczeństwo nawigacji.

R

Rys. 15.12. Prowadzenie statku w linii stałego namiaru

Manewry wejściowe do portu i nawigacja w porcie

Wejścia do portów są rejonami trudnymi pod względem nawigacyjnym, stąd należy bardzo szczegółowo je zaplanować. Na uwagę zasługuje wykorzystanie linii równoległych, poruszanie się w linii nabieżnika radarowego oraz kontrolowane radarowo zwroty statku. Na rysunku I5.13 przedstawiono sposób zwrotu o kąt 130° kontrolowany radarem. Dla przyjętego promienia l ,5 Mm, statek wykonuje zwrot przy kontroli odległości w kilku namiarach: 065°, 030°, 360°. 320°.

Żegluga w basenach portowych za pomocą radaru nic sprawia kłopotu przy pogodzie bezwietrznej. Manewry mogą być prowadzone na zakresach pracy radaru 0,75 Mm i l,0Mm.

Nawigator w czasie manewrów wejściowych do portu wykorzystuje do obserwacji południowy cypel mola. W czasie manewrów wejściowych namierza cypel i określa odległości, kontrolując ruch w czasie ciągłej zmiany kursu w lewo: od 130° do 360°.