Obraz
2

Ocena higieniczna warunków oświetlenia naturalnego (dziennego):

Metoda geometryczna:

Polega na wyznaczaniu kąta padania i kąta otwarcia oraz obliczeniu stosunku powierzchni szyb w oknach do powierzchni podłogi w danym pomieszczeniu.

Kąt padania wyznacza się liniami przeprowadzonymi ze stanowiska pracy: jedną przez dolną krawędź okna i drugą przez górną krawędź okna. Kąt ten nie powinien być mniejszy niż 27 - 30 °.

Kąt otwarcia zawarty jest pomiędzy prostą przeprowadzoną ze stanowiska pracy przez górną krawędź okna a prostą wyprowadzoną ze stanowiska pracy przez górną krawędź budynku lub innego przedmiotu zasłaniającego sklepienie niebieskie. Kąt ten nie powinien być mniejszy niż 5 - 9°.

Obliczanie stosunku powierzchni szyb do powierzchni podłogi. Stosunek ten powinien wynosić co najmniej 1 : 4 w szkołach, 1:8 w pomieszczeniach pracowniczych.

Metoda „Współczynnika Oświetlenia Dziennego” (WOD):

Dla oświetlenia pomieszczeń światłem dziennym rozproszonym oblicza się współczynnik oświetlenia dziennego.

Wg normy polskiej PN-71/B-02380.