Interpolacja - metoda numeryczna polegająca na wyznaczaniu w danym przedziale tzw. funkcji interpolacyjnej, która przyjmuje w nim z góry zadane wartości w ustalonych punktach, nazywanych węzłami. Stosowana jest ona często w naukach doświadczalnych, gdzie dysponuje się zazwyczaj skończoną liczbą danych do określenia zależności między wielkościami oraz w celu uproszczenia skomplikowanych funkcji, np. podczas całkowania numerycznego.
Niech dany będzie przedział ^ ®0raz niech będzie dany skończony ciąg punktów fc=Oz tego przedziału,
Wyrazy ^0? - • • 5 ^powyższego ciągu nazywane będą węzłami.
Przypuśćmy także, że zadane są wartości Vk ^ ®dla & = 0, 1,.. ., fl pary (xky>k) nazywa się punktami pomiarowymi.
Funkcję/określoną na przedziale [a,b] nazywamy funkcją interpolacyjną (również interpolującą) określoną w zadanych węzłach jeśli
f[xj) =yk dla wszystkich k — 01... pn
Jeśli dana jest funkcja^ * [®j &] * ®oraz Vk ~ /t{^.fc)dla każdego ^ 0? ^3 • • n, to
funkcja interpolująca punkty pomiarowe (xic,yk) (dla & — 0,. .., Tl) nioże być nazwana interpolacji funkcji /w węzłach , %n.
Na funkcję interpolującą/nakłada się różne warunki prowadzące do różnych zadań interpolacyjnych tak, jeśli zażądamy aby/była określonej klasy, to mówimy wówczas o interpolacji funkcjami tej klas;
Interpolacja liniowa
Interpolacja wielomianowa polega na przybliżaniu funkcji za pomocą wielomianów. Metoda ta była rozwinięta przez Josepha Lagrange'a a jej podstawąjest twierdzenie, że
Dla danych n + 1 punktów pomiarowych istnieje jedyny wielomian stopnia co najwyżej n interpolujący te punkty.
Zwykle zakłada się o funkcji interpolowanej, że jest ciągła, choć często dodaje się warunki różniczkowalności, które umożliwiają dokładniejsze oszacowania błędów przybliżeń. Najprostszym przypadkiem jest interpolacja liniowa, zadanie interpolacji dla dwóch węzłów xq i x\. Rozwiązaniem 1 klasie wielomianów pierwszego stopnia jest wtedy funkcja liniowa, której -wykres przechodzi przez