4
10?
4
10?
wyznaczyć prasa pomiar poszczególnych kierunków, go z kolei pozwoli w razie potrzeby obliczyć kąty pomiędzy odpowiednimi kierunkami (rys. 119). 2 prssznacaoryob do pomiaru k promieni wybieramy - Jako początkowy - kierunek do punktu dobrze widocznego i oświetlonego, najlepiej w północnej częóai widnokręgu, Poaiar kierunków rozpoczynamy zwykle w pierwszym położeniu lunety, gdy krąg pionowy znajduje si? z lewoj strony (KI), Po przygotowaniu teodolitu do pomiaru sprzęgamy spodarkę z iimbusoa 1 obrotom aii-dady skierowujemy lunetę na punkt początkowy. Po wycelowaniu z grubszą sprzęgamy alldadę z iimbuson 1 aa pomocą naprowadzającaJ śruby alidndo-wej (leniwki) celujemy dokładnie lunetą na punkt 1. Odczytujemy następnie oba noniusze (mikroskopy) oraz zapisujemy odczyty 0^ w odpowiednim dzienniku pomiaru i obliczenia kątów poziomych (formularz 2). Zwalniany alidadę i obracając lunetę z alldadą w prawo, zgodnie z ruchem wskazówek zegara, celujemy przy sprzęgniętym limbusie ze spodarką kolejno <lo punktu 2 i, jak poprzednio, zapisujemy odczyty Cu obu noniuszy (mikroskopów). Postępująo tak dalej, dochodzimy przez punkty 5, ą, k do punktu po
czątkowego 1, dla którego po wycelowaniu powtórnie zapisujemy odczyty (On) obu wskaźników, przy czym różnico pomiędzy odczytami 0^ i (0^) powinna mieścić się w granicach dopuszczalryoh dla danego instrumentu, tzn. w granicach'błędów wyceloY/aoia 1 odczytów.
Porównanie to daje kontrolę, czy instrument nic zo3fcał poruszony w czasie pomiaru, 1' ton sposób pomiar w piarwszym położeniu lunety {tzw, I półpoozet lub półsarlc) został zakończony. Teraz przerzucamy lunetę prsos zenit (obrót w płaozozyźnie pionowej), otracumy alidadę wraz z lunetą a 180° w płaszczyźnie poziomej (jest to II położenie lunety, krąg pionowy z prawej strony - KP) i celujemy ca punkt 1, zapisując odczyty 0.j, Następnie obracając alidadę z lunetą vr lewo, w kierunku przeciwnym ructow.1 wskazówek zegara, celujemy kolejno na punkty k, ...» J, 2, 1, notując jsfc poprzednio odczyty o;, O'.,, obu wskaźników, Pomiar przy
drugim położeniu lunety jest tzw. II półpoczetem. Różnica órudnich z odczytów o; 1 (Oj) powinna odpowiadać tym samym warunkom, co .różnico 0,( i (0^) w I póitpoczacio. Pomiary w pierwszym 1 drugim położeniu lunety, cay-li półpnezety I i II stanowią jeden poczet (serię).
?Jyr,ikl pomiarów jednej serii zapisujemy vsr rubrykach 1 - u i 6 formularza 2, W danym przykładała zapisy dotyczą tylko kierunków tu* 1 - 5 z pęku k promieni, przedstawionego na rysunku 119. '£ rubrykach 5 17 wpisujemy obliczone średnio z odczytów dwóoh noniuszy dla koźdego kierunku w o-bydwu położęoiaoh lunety, w rubryoe 8 - obliozono średnio z dwóch poło-