*10?
*10?
Rys. 119
wyznaczyć przez pomiar poszczególnych kierunków, co z kolei pozwoli w razie potrzeby obliczyć kąty pomiędzy odpowiednimi kierunkami (rys. 119). 2 przeznaczonych do pomiaru k promieni wybieramy - Jako początkowy - kierunek do punktu dobrze widocznego 1 oświetlonego, najlepiej w północnej caęóai widnokręgu, Pottiar kierunków rozpoczynamy zwykle w pierwszym położeniu lunety, gdy krąg pionowy znajduje się z lewoj strony (KI), Po przygotowaniu teodolitu do pomiaru sprzęgamy spodarkę z limbuooa i obrotem ąłi-dsdy skierowujemy lunetę na punkt początkowy. Po wycelowaniu z grubsza sprzęgamy alldadę z iimbusca i 2a pomocą na prowadzając oj śruby olidado-wej (leniwki) celujemy dokładnie lunetą na punkt 1. Odczytujemy następnie cba noniusze (mikroskopy) oraz zapisujemy odczyty 0^ w odpowiednim dzienniku pomiaru i obliczenia kątów pozioryeh (formularz 2). Zwalniamy alidadę i obracając lunetę z alidaclą w prawo, zgodnie z ruchem wskazówek zegara, celujący przy sprzęgniętym limbusie ze spodarką kolejne do punktu 2 i, jak poprzednio, zapisujemy odczyty Oobu noniuszy (mikroskopów). Postępując tak dalej, dochodziny przez punkty 3, 4, k do punktu po
czątkowego 1, dla którego po wycelowaniu powtórnie zapisujemy odczyty (O,) obu wskaźników, przy czym różnica poBijdzy odózytami 0^ i (0^) powinna mieścić się w granicach dopuszczalnych dla danego instrumentu, tzn. w granicach'błędów wyceloY/ania i odczytów.
Porównanie to daje kontrolę, czy instrument nic został poruszony w czasie pomiaru, V ton sposób pomiar w pierwszym położeniu lunety {tzw. I półpoozet iub półserio) został zako&csony. Teraz przerzucany lucizę przea zenit (obrót w yłaszozyżnie pionowej), otrącamy alidadę wraz z lunetą o 180° w płaszczyźnie poziomej (jest to II położenia lunety, krąg piozewy z prawej strony - KP) i celujemy na punkt- 1, zapisując odczyty 0.(. Następni o obracając alidadę z lunetą w lewo, w kierunku przeciwnym ruclttw.l wskazówek zegara, całujemy kolejno na punkty k, ...» 3, 2, 1, notując jsk poprzednla odczyty °w. —. Og* (O') obu wskaźników, Pcoiar przy drugim położeniu lunety jest tzw. II półpoczetem. Różnica średnich z odczytów O' i (Oj) powinna odpowiadać tym samym warunkom, co różnica 0,f i (01) w I półpoczacio. Pomiary w pierwszym 1 drugim położeniu lunety, czy
li półpoczety I i II stanowią jeden poczet (serię).
Syr.iki pomiarów jednaj serii zapisujemy w rubrykach 1 - u i 6 formularza 2. W danym przykładzie zapisy dotyczą tylko kierunków ar 1 - y z pęku k promieni, przedstawionego na rysunku 119. X rubrykach 5 17 wpisujc-iay obliczona średnie z odczytów dwóch nonluszy dis każdego kierunku w o-bydwu położeniach lunety, w rubryce 8 - obliczone średnie z dwóch poło-