111
Wynika styd, że ilość spalanego paliwa zależy cd ilości doprowadzonego powietrza oraz od wysokości warstwy paliwa. Eaauwa się tu pytanie, czy wysokość warstwy H noże być dowolna i pozwala na regulowanie ilości spalonego węgla w szerokia zakresie. Idnożyc obie strony cetatniego równania przez ilość powietrza teoretycznego 7q9 potrzebnego do spalania 1 kg danego paliwa, otrzymujemy
111
gdziet L0 - teoretyczna ilość powietrza potrzebna do spalenia 3 kg węgla na 1 ra^ powierzchni rusztu w ciygu 1 godziny,
L - ilość powietrza dopływająca na 1 powierzchni rusztu w clygn 1 godziny
Rye. U6. Zawartość CO. i CO w spalinach w rależnoeci od wysokości warwtwy paliwa
Rys. j*7 . Okresy spalenia p«Iiva 5tai»<To zflwier?j^ce(jo czyści lotno:
1 - dopływ powietrza pod ruszt,
2 - zapotrzebowania powietrza do spelunie, 3 - wysokość warstwy paliwa
1 I UL
Współczynnik nadniaru powietrza
przy spalaniu paliwa stałego na ruszcie, jest odwrotnie proporcjonalny do wysokości warstwy paliwa H. Oznacza tc> że nadmiar powietrza przy spalaniu paliwa stałego w warstwie reguluje się wysokością warstwy paliwa, natarci est
ilcśę spalanego paliwa, ilościj doprowadzanego powietrza.
la rysunku 46 pokazano zależność zawartości CC>2 i CO w spalinach od wysokości warstwy paliwa.
7 miar? podwyższania wysokości warstwy paliwa do wartości H , następuje wzrost zawartości CO^, oaiygajyt dla spalania w powietrzu CO* - 2',%m Dalsze podwyższanie wysokości warstwy powoduje pojawienie aię CC, w wyniku redukcji C02 + 0 = ? CO. Dla każdego paliwa stałego, zależnie od jego własności 1 sortymentu, ustala się praktycznie naj
korzystniejszy wysokość warstwy.