113
A *unt/y fr.-ar.pulacifjnt o Pu’>ifv ytawnyck
* fłinify Ć70'jiw iftUCK.
— Satiti«y>* jte»r>. [rtędu . '--A><« «"Ał<joW ji-ro. S /-rjtftł
■— -W( “'r)*r lru'i't
... o^ytfursytuac. £rtęt/u
Rys. 126
Rys. 127
olągów głównych 1 ich zagęszczenie w postaci sieci ciągów sytuacyjnych. Punkty skrzyżowania kilku ciągów (co najmniej trzech) w sieci poligonom wej są tzw, punktami węzłowymi (rys, 12J - 125 1 127).
Sieci 1 ciągi poligonlzscjl technicznej dzielimy na powierzchni na pięć klas. stosowanych jako osnowa szczegółowa na terenach poszczególnych kategorii w sposób podany w tabeli 1.
Tabela 1
Kategoria terenu |
k |
B |
C |
D | |
Klasa sieai (ciągów) |
głównych |
I |
II |
III |
I? |
Klasa sieci (ciągów) |
sytuacyjnych |
II |
III |
IV |
V |
W geodezji górniczej sieć poligonową w kopalni stanowią oiągl poligon nowe I 1 II rzędu (klasy) zakładana w podstawowych wyrobiskach korytarzowych oraz ciągi III rzędu zakładane w wyrobiskach eksploatacyjnych. Poligony I i II rzędu tworzą sieć punktów stałych, za stabilizowanych na podszybiu, przecznicach, główręroh poziomych wyrobiokach bądź upadowych.
Ciągi poligonowe I rzędu, stanowiące sieć główną, muszą być oparte bezpośrednio na pomiarach orientacji kopalni I rzędh, Kierunki wyjćolowe ciągów poligonowych II rzędu powinny być określane z orientacji II rzędu lub w nawiązaniu do punktów poligonowych I rzędu. Ze względu na rodzaj dowiązania rozróżniamy następujące trzy typy sieci poligonlzacji technicznej: